บทที่ 295 อาการปวดท้องปริศนา!
ช่วงเวลาต่อไปเป็นช่วงเวลาทำงานตามปกติ เข้างานตามปกติ
มีเพียงสิ่งเดียวที่ต่างไปจากเดิมคือหลังเลิกงาน เฉินชางจำเป็นต้องติดตามอาจารย์เมิ่งไปผ่าตัด และด้วยเหตุนี้ ตารางเวลาของเขาจึงยิ่งรัดตัวมากยิ่งขึ้น
ทุกวันทำงานตั้งแต่เช้าจรดค่ำ เมื่อกลับถึงบ้านหัวถึงหมอนก็หลับทันที
ตอนนี้เฉินชางรู้สึกเลื่อมใสเมิ่งซีมาก อายุแค่สามสิบก็จบปริญญาเอกจากมหาวิทยาลัยแคโรลินสกา ทำอย่างไรถึงก้าวมาถึงระดับนี้ได้
ในขณะที่หญิงสาวคนอื่นๆ ต่างดื่มด่ำไปความงามเพริดพริ้ง เธอกลับสวมชุดกาวน์ เดินเข้าห้องผ่าตัด
น้อยครั้งมากที่เฉินชางจะเห็นเมิ่งซีแต่งหน้า ต่อให้แต่งหน้าก็แต่งน้อยมาก แค่ทาลิปสติกเท่านั้น
แต่ถึงจะเป็นเช่นนี้ก็ยังคงสวยมาก!
เมื่อเทียบกับฉินเยว่แล้ว เมิ่งซีดูเป็นผู้หญิงที่มีความเป็นผู้ใหญ่และเป็นตัวของตัวเองมากกว่า
น่าเสียดายที่ผู้หญิงคนนี้แต่งงานกับวิชาการแพทย์ไปแล้ว
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เฉินชางยังคงค่อนข้างรู้สึกโชคดีที่ได้เป็นศิษย์เธอ
ดีที่ผู้หญิงอย่างเมิ่งซีแต่งงานให้กับวิชาการแพทย์ไปแล้ว ไม่อย่างนั้นโลกใบนี้คนต้องเกิดความวุ่นวายเพิ่มขึ้นเพราะความงามของเธอ
เมื่อเทียบกันกับฉินเยว่ที่ชอบสวมเสื้อหลวมๆ เมิ่งซีชอบสวมเสื้อผ้าเข้ารูปเน้นสัดส่วน ทุกครั้งเวลาที่เธอถอดชุดกาวน์ออก เฉินชางอดแอบมองไม่ได้ รูปร่างดีมาก!
…
…
เวรเช้าในวันพุธเวลาค่อนข้างยาวนาน สิ่งเดียวที่แก้เบื่อได้ก็คือการหยอกล้อกับฉินเยว่คนขี้ประจบ
เมื่อคิดอย่างละเอียดรอบคอบแล้ว เฉินชางพบว่าชีวิตของตนไม่เลวเลยจริงๆ!
ที่โรงพยาบาลอันดับสองมีฉินเยว่คนขี้ประจบ
ที่คลินิกศัลยกรรมจื้อซินมีสวีโหรวคนป่าเถื่อน
ที่แผนกศัลยกรรมหัวใจโรงพยาบาลตงต้ามีเมิ่งซี…
เอาละ อาจารย์เมิ่งยังไม่มีฉายา เว้นว่างไว้ก่อนชั่วคราว
และด้วยเหตุนี้ เฉินชางจึงพบว่าความจริงแล้วการเรียนแพทย์เป็นเรื่องที่ดีมากทีเดียว ทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลก็ไม่เลว มีมิตรภาพรอบตัว แล้วจะมีที่ไหนสบายกว่าโรงพยาบาลได้อีก
แพทย์ประจำบ้านก็คือแพทย์ประจำบ้าน ถึงอย่างไรก็โสดกันหมดอยู่แล้ว จะต้องกลัวใครมาสวมเขา?
เมื่อไม่นานมานี้เฉินชางอ่านข่าวข่าวหนึ่ง
หมอบางคนอยู่แต่โรงพยาบาลไม่ค่อยกลับบ้าน ภรรยาก็เลยแอบนอกใจ
หลังจากที่อ่านข่าวนี้แล้ว เฉินชางถึงกับตกใจ ถึงขั้นที่หวาดผวาอยู่นาน และจิตใจว้าวุ่นอย่างหนัก
แต่แล้วเขาเริ่มรู้สึกดีใจที่ตนโสด
อย่างน้อยก็ไม่ต้องกลัวว่าจะโดนสวมเขา
…
…
ตอนบ่ายโมงกว่า จู่ๆ ก็มีเด็กสาวอายุไม่มาก แค่สิบเจ็ดสิบแปดปีเท่านั้น กำลังอยู่ในช่วงวัยแรกแย้ม เธอกุมท้องส่งเสียงกรีดร้องโอดครวญเข้ามาในแผนก
คนที่มากับเด็กสาวเป็นพ่อแม่ของเธอ เด็กสาวเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่หก เธอเพิ่งจะเปิดภาคเรียน เพื่อที่จะให้ลูกสาวได้เรียนอย่างเต็มที่ พ่อแม่จึงจะให้ลูกสาวอยู่หอพักของโรงเรียน
โรงเรียนมัธยมปลายตงหยางซื่อลิ่วเป็นหนึ่งในโรงเรียนมัธยมที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในมณฑลตงหยาง เลียนแบบการบริหารโรงเรียนแบบทหารของโรงเรียนมัธยมเหอเป่ยเหิงสุ่ย การจัดการภายในโรงเรียนมีความเข้มงวดกวดขันมาก
ในตอนที่พ่อแม่นำตัวลูสาวมาที่โรงพยาบาล ทั้งสองดูร้อนใจมาก
“หมอคะ! วันนี้อาการของเด็กกำเริบหลายครั้งมาก เจ็บปวดรุนแรงทุกครั้ง สาเหตุเพราะอะไรกันแน่”
ครั้งนี้เฉินชางได้รับประสบการณ์ของเหยาจื้อเหวินเมื่อครั้งที่แล้วมาแล้ว เขาตรวจร่างกายของเด็กสาวอย่างละเอียดก่อน!
ฟังเสียงหัวใจและปอด อีกทั้งยังตรวจช่องท้องด้วย
เวลาที่กดลงตรงบริเวณช่องท้องตำแหน่งขวาล่างผู้ป่วยมีอาการเจ็บ แต่ไม่ชัดเจนมากนัก ไม่ถึงขั้นเจ็บจนกระตุก
เฉินชางสงสัยว่าจะเป็นไส้ติ่งอักเสบเฉียบพลันหรือเปล่า
เฉินชางสอบถามประวัติอาการป่วยอย่างละเอียด “ปวดท้องนานแค่ไหนแล้วครับ ปวดแบบไหน”
ตอนนี้เด็กสาวไม่ได้ปวดมากขนาดนั้นแล้ว แต่ตอบด้วยใจที่ยังคงหวาดกลัวกับความเจ็บปวด “ช่วงนี้เดือนหนึ่งปวดบ่อยมาก แล้วทุกครั้งที่ปวดจะปวดนานถึงสองชั่วโมง พอผ่านไปสักพักอาการก็ทุเลาลงค่ะ ตอนนี้ไม่ปวดแล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ