เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 326

บทที่ 326 ผมสู้อาจารย์เฉินไม่ได้! (1)

เมื่อทุกคนเห็นกระบวนการเย็บและความเร็วในการเย็บของเฉินชางก็สัมผัสได้ถึงความแตกต่าง!

ทุกคนเริ่มพึมพําขึ้นมา พากันถามถึงเฉินชาง

“นี่…หมอเฉินคงไม่ใช่แพทย์อินเทิร์นสินะ อาจจะเป็นแพทย์ที่เข้ามาศึกษาเพิ่มเติมก็ได้ หรือบางทีอาจจะเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน!”

“ยังต้องพูดอีกเหรอ เคยเห็นนักเรียนคนไหนมีมือแบบนั้นหรือเปล่า ไม่ต้องพูดถึงนักเรียนเลย แม้แต่หมอของโรงพยาบาลเราก็เถอะ จะมีสักกี่คนกันเชียวที่ทำได้”

“ไม่ต้องพูดแล้ว ต้องใช่แน่! อีกอย่าง…อย่างน้อยก็ต้องเป็นแพทย์เจ้าของไข้!”

“ผมเดาว่าคงเป็นหมอที่กลับมาจากต่างประเทศเหมือนหัวหน้าเมิ่งกับหัวหน้าจิ่งนะครับ มีทักษะสูงทีเดียว!”

“แต่เขายังหนุ่มเกินไป ยังมีผมบนหัวเยอะอยู่เลย!”

“ใช่แล้ว ระดับสูงมาก เทคนิคและความเร็วในการเย็บก็ไม่ใช่ธรรมดา ความสามารถแบบนี้หากเป็นสถาบันเล็กๆ ต้องฝึกออกมาไม่ได้แน่นอน!”

สามารถเย็บหลอดเลือดแดงใหญ่ให้สำเร็จได้อย่างรวดเร็ว โดยใช้เวลาสั้นๆ เพียงหนึ่งนาทีกว่า ความสามารถระดับนี้…ไม่ต้องพูดถึงนักเรียนเลย ต่อให้หมออัจฉริยะหรือแพทย์เฉพาะทางก็ใช่ว่าจะทำได้

มิน่าล่ะ ซย่าเกาเฟิงถึงให้เขามาเย็บ!

……

ความจริง…หากให้พูดกันตามตรง ซย่าเกาเฟิงก็ตกใจเช่นกัน นี่มันเหนือความคาดหมาย!

ไม่!

หากจะพูดให้ถูกต้อง ควรจะเป็นเซอร์ไพรส์มากกว่า!

เจ้าหนุ่มนี่ ตอนที่เย็บแบบจำลองในแผนกใช้เวลานานแค่ไหนนะ ประมาณสองนาทีใช่ไหม

แต่ว่า…คราวนี้เพิ่งจะใช้เวลาไปเท่าไหร่เอง แม้จะจำเวลาไม่ได้ แต่จะต้องเร็วมากแน่นอน

หรือตอนแข่งคราวที่แล้วเขาจงใจลดระดับตัวเอง

หรือจะบอกว่าแต่ไหนแต่ไรเฉินชางไม่เคยเห็นเก่อฮว๋ายเป็นคู่แข่ง จึงได้จงใจลดระดับตัวเองตั้งแต่แรก…

เมื่อคิดถึงตรงนี้ ใบหน้าของซย่าเกาเฟิงก็เต็มไปด้วยความตะลึงพรึงเพริด ตกลงชายหนุ่มคนนี้เป็นคนอย่างไรกันแน่

น่ากลัวจริงๆ!

หากเวลาผ่านไปจะเติบโตได้ถึงระดับไหนกันนะ

ทางด้านเก่อฮว๋าย เมื่อเห็นภาพนี้ก็ตกตะลึงจนพูดอะไรไม่ออกสักประโยคเดียว

เขารู้สึกเหลือเชื่อ ไม่กล้าเชื่อเรื่องนี้จริงๆ

มีคนที่เย็บได้เร็วขนาดนี้อยู่จริงๆ หรือ

คำถามและความสงสัยต่างๆ นานาดังขึ้นในหูอย่างต่อเนื่อง ปลุกให้เก่อฮว๋ายหมอที่อยู่ในความสับสนไม่รู้จักโตให้ตื่นขึ้นแล้ว ในครั้งนี้เก่อฮว๋ายทำเพียงยิ้มบางๆ บางสิ่งที่เรียกว่าความเฉียบคมเริ่มปรากฏให้เห็นในตัวเขาแล้ว

หมออายุสามสิบกว่าปีคนหนึ่ง นับเป็นช่วงเริ่มต้นของชีวิตหมอ เป็นปีที่ก้าวหน้าเร็วที่สุดของศัลยแพทย์ หากไม่มีความคิดเฉียบคมจะพัฒนาฝีมือได้อย่างไร!

เขารู้สึกว่าก่อนหน้านี้ตนเองคล้ายกับจมอยู่ในความเสื่อมโทรม คุ้นชินกับงานและชีวิตเดิมๆ ตอนนี้เมื่อมองกลับไปแล้ว เขารู้สึกว่าตัวเองเหลวไหลมากจริงๆ

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เก่อฮว๋ายก็รู้สึกว่าเลือดของตัวเองร้อนผ่าว

จู่ๆ ก็มีความกล้าแผ่กระจายออกมาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

เขากำมือทั้งสอง รู้สึกได้ถึงความร้อนที่แผ่ออกมาจากหัวใจ คล้ายจะสัมผัสได้ถึงความแตกต่างบางอย่าง

……