เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 334

บทที่ 334 เฉินชางเรียนกับใคร

วันนี้ห้องผ่าตัดหมายเลขสามของโรงพยาบาลอันดับสองมีผ่าตัดผู้ป่วยจากอุบัติเหตุรถยนต์เคสหนึ่ง ผู้ป่วยมีอาการกระดูกหักในตำแหน่งสำคัญหลายแห่ง ม้ามแตก และมีเลือดออกในช่องท้องมาก

การผ่าตัดในเคสนี้รวบรวมผู้เชี่ยวชาญจากโรงพยาบาลอันดับสองและโรงพยาบาลตงต้าไว้มากมาย ใช้เวลาไปหกชั่วโมงกว่า ในที่สุดการผ่าตัดก็เสร็จสิ้น

หลี่เป่าซาน หวังเซี่ยงจวิน เถามี่ หลี่เจี้ยนเหว่ย จางโหย่วฝู คนทั้งห้าเพิ่งจะเดินออกมาจากห้องผ่าตัดด้วยอารมณ์ผ่อนคลาย การผ่าตัดที่ใช้เวลาหกชั่วโมงยากลำบากมาก ทุกคนรู้สึกเหนื่อยล้า ไม่มีเวลาพูดคุยแลกเปลี่ยนกันด้วยซ้ำ

ไม่ทันไรก็พบว่าพยาบาลของแผนกฉุกเฉินวิ่งเข้ามาด้วยท่าทางตื่นตระหนกปนยินดี!

เมื่อเธอเห็นหลี่เป่าซานก็วิ่งมาเบื้องหน้าแล้วรีบร้อนกล่าวว่า “หัวหน้าคะ ตอนนี้หมอเสี่ยวเฉินกำลังผ่าตัดเร่งด่วนอยู่ในห้องฉุกเฉินค่ะ!”

เมื่อคำนี้ถูกกล่าวออกมา แพทย์ระดับหัวหน้าทั้งห้าคนพลันสีหน้าเปลี่ยนไปทันที!

เมื่อหลี่เป่าซานได้ยินดังนั้นก็เบิกตากว้าง “อะไรนะ ผ่าตัดในห้องฉุกเฉินหรือ!”

กล่าวจบหลี่เป่าซานก็ไม่สนใจจะเปลี่ยนชุด วิ่งไปข้างนอกทั้งๆ ที่สวมเสื้อผ่าตัดสีม่วงเลย! ตอนนี้เขากระวนกระวายใจแทบตายแล้ว! ความเหน็ดเหนื่อยที่มีถึงกับหายเป็นปลิดทิ้ง!

ต้องทราบว่าการผ่าตัดในห้องฉุกเฉินจะต้องมีข้อปฏิบัติทางการผ่าตัดที่เข้มงวด มิฉะนั้นไม่ว่าการผ่าตัดจะประสบความสำเร็จหรือไม่ก็จะมีปัญหาตามมา!

เฉินชางคนนี้จะใจกล้าเกินไปแล้ว! จะต้องเป็นเพราะช่วงนี้เขาปล่อยปละอีกฝ่ายเกินไปแน่นอน ถึงได้ทำอะไรตามใจขนาดนี้!

ยิ่งคิดหลี่เป่าซานก็ยิ่งโกรธ สีหน้าก็ยิ่งดำมืด!

ทำไมไอ้หนุ่มนี่ถึงได้ทำตัวเหลวไหลแบบนี้ ปกติก็ทำตัวได้ดี ทำไมถึงได้ทำเรื่องเลอะเลือนออกมาได้

เรื่องนี้เกี่ยวข้องพัวพันไปถึงหลักการของหลี่เป่าซานและกฎของโรงพยาบาล! มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆ เลย

เมื่อคิดถึงตรงนี้ หลี่เป่าซานก็ยิ่งสับเท้าเร็วขึ้น!

แพทย์ระดับหัวหน้าอีกสี่คนก็ไม่ได้ไปไหน ทุกคนต่างเป็นศัลยแพทย์ ย่อมมีความสนใจเรื่องนี้เป็นอย่างมาก! เนื่องจากการผ่าตัดในห้องฉุกเฉิน ไม่ว่าจะเป็นแผนกใดก็ไม่ใช่เรื่องเล็กเลย

จางโหย่วฝูชะงักไปเล็กน้อย “เสี่ยวเฉินไม่ใช่คนบุ่มบ่ามนะครับ เกิดอะไรขึ้นกันแน่”

เถามี่เงียบไปครู่หนึ่ง “ผมก็คิดว่าเสี่ยวเฉินคงไม่ทำเรื่องเหลวไหลแบบนี้แน่ จะต้องเกิดอะไรบางอย่างแน่นอน ไปกันเถอะ พวกเราไปดูด้วยกันเถอะครับ!”

หลี่เจี้ยนเหว่ยพยักหน้า “ไปเถอะ ขออย่าให้มีเรื่องอะไรเลย ผ่าตัดในห้องฉุกเฉินมีความอันตรายสูงมาก ไปดูกันเถอะครับว่าพวกเราช่วยอะไรได้หรือเปล่า”

หวังเซี่ยงจวินเป็นหมอที่มาจากแผนกฉุกเฉิน ดังนั้นในใจจึงรู้สึกเคร่งเครียดตามไปด้วย

รีบร้อนผ่าตัดโรคฉุกเฉินหรือ ตกลงเป็นโรคอะไรกันแน่

แต่ก็…ไม่กล่าวไม่ได้ว่าหมอคนนี้ใจกล้ามากจริงๆ

ที่โรงพยาบาลตงต้าไม่มีการผ่าตัดเร่งด่วนในห้องฉุกเฉินแบบนี้มาหลายปีแล้ว

ว่าแต่เฉินชางเป็นใคร ทำไมรู้สึกคุ้นหูแบบนี้นะ

ทันใดนั้นเอง…ในสมองของหวังเซี่ยงจวินก็ปรากฏภาพชายหนุ่มผู้สวมเสื้อกาวน์ของโรงพยาบาลอันดับสองที่ไปช่วยกำหนดส่วนผสมน้ำยาฟอกไตที่โรงพยาบาลตงต้า

เขาเองหรือ

เมื่อคิดถึงตรงนี้ หวังเซี่ยงจวินก็เกิดความสนใจขึ้นมาทันที ความจริงเขารู้สึกดีกับชายหนุ่มคนนี้มาก ป็นชายหนุ่มที่ ‘มากความสามารถ มากไหวพริบ’

อืม คำที่หวังเซี่ยงจวินคิดออกก็มีแค่ ‘มากความสามารถ มากไหวพริบ’ เท่านั้น หมอแผนกฉุกเฉินคนไหนบ้างที่ต้องเรียนรู้วิธีการผสมน้ำยาฟอกไต

คิดถึงตรงนี้ แพทย์ระดับหัวหน้าทั้งสี่คนก็รีบเร่งฝีเท้า วิ่งไปยังห้องฉุกเฉินโดยไม่ได้เปลี่ยนชุด

หัวหน้าพยาบาลเห็นแพทย์ระดับหัวหน้าทั้งห้าคนเดินออกไปจากห้องผ่าตัดก็รู้สึกขุ่นเคืองแต่ไม่กล้าพูดอะไร ทำได้เพียงปล่อยให้พวกเขาเดินออกไป

……

……