เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 335

บทที่ 335 สุดยอดแห่งการดรอปของ!

เป็นมาตั้งแต่เกิดหรือ นี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนะ โอเคไหม!

ทุกคนมองเฉินชางด้วยความฉงนสงสัย มีเพียงหลี่เป่าซานเท่านั้นที่มีท่าทางใคร่ครวญ สุดท้ายก็กล่าวว่า “เขาเรียนต่อยอดน่ะครับ เลือกเรียนด้านศัลยกรรมหัวใจ”

เมื่อเขากล่าวออกมาเช่นนี้ ทุกคนก็มองไปทางหลี่เป่าซาน ในดวงตาเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น

หวังเซี่ยงจวินมีสีหน้าซับซ้อน “ผมจำได้ว่า…เสียวเฉินคนนี้เป็น GP[1] (แพทย์ทั่วไป) ไม่ใช่หรือครับ”

หลี่เป่าซานจ้องมองไปยังมือของเฉินชางที่กำลังจัดการกับส่วนเสียหายของถุงเยื่อหุ้มหัวใจ เขาไม่กล้าเชื่อเลยว่านี่เป็นเทคนิคที่เฉินชางเพิ่งจะได้เรียนมาในช่วงนี้ ก่อนหน้านี้เฉินชางผ่าตัดถุงเยื่อหุ้มหัวใจไม่เป็นด้วยซ้ำ! นี่เป็นเรื่องที่ไม่ต้องสงสัยเลย หลี่เป่าซานรับประกันได้ ดังนั้นนี่ต้องเป็นเทคนิคที่เฉินชางเพิ่งได้เรียนมาในระยะนี้แน่นอน

แล้วเขาเรียนมาจากไหน

นอกจากแผนกศัลยกรรมหัวใจของโรงพยาบาลตงต้าแล้วจะยังมีที่ไหนอีกล่ะ

หลี่เป่าซานอดพูดขึ้นไม่ได้ว่า “ปีนี้ทางโรงพยาบาลให้โควตาสำหรับเรียนต่อแก่เขา อาจารย์ที่ปรึกษาของเสี่ยวเฉินอยู่ที่โรงพยาบาลตงต้า เขากำลังเรียนการผ่าตัดด้านศัลยกรรมหัวใจครับ”

หวังเซี่ยงจวินถามขึ้นด้วยความสงสัยทันที “อาจารย์ที่ปรึกษาเขาคือหัวหน้าซย่าเกาเฟิงหรือครับ”

หลี่เป่าซานส่ายหน้า “ไม่ใช่ครับ เป็นเมิ่งซี หัวหน้าเสี่ยวเมิ่งที่เพิ่งมาใหม่คนนั้น”

เมื่อเขากล่าวออกมาเช่นนี้ รอบด้านก็เงียบสงัดลงโดยพลัน เถามี่มีสีหน้าย่ำแย่ ถึงอย่างไร…เขาก็เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านศัลยกรรมหัวใจเช่นกัน เป็นคนมีหน้ามีตาในวงการศัลยแพทย์หัวใจแห่งมณฑลตงหยาง แต่ในตอนที่เฉินชางต้องเลือกอาจารย์ที่ปรึกษาของแผนกศัลยกรรมหัวใจกลับไม่ยอมเลือกตน นี่ทำให้เถามี่รู้สึกไม่พอใจ

หากเขาไม่สามารถรับสอนแพทย์ต่อยอดได้ก็ช่างเถอะ แต่สิ่งสำคัญก็คือปีนี้เถามี่ตั้งใจเปิดโควตารับสมัครนักเรียนหนึ่งอัตรา ซึ่งจะต้องหานักเรียนให้ได้ หากรู้ว่าเสี่ยวเฉินต้องการเรียนด้านศัลยกรรมหัวใจ ต่อให้ต้องเสี่ยงล่วงเกินเฉียนเลี่ยงเขาก็ต้องรับเสี่ยวเฉินเอาไว้ให้ได้!

ใครจะทราบว่าเสี่ยวเฉินจะมีพรสวรรค์ในด้านศัลยกรรมหัวใจขนาดนี้

ถึงเขาจะไม่ใช่หมอเก่งกาจระดับที่ไม่เคยมีปรากฏให้เห็นในประวัติศาสตร์ แต่ก็เป็นหมอที่หาได้ยากยิ่งในมณฑลตงหยางแน่นอน! ดังนั้นเมื่อเทียบกับผู้สืบทอดที่เก่งกาจแล้ว ย่อมละเลยเรื่องรักษาน้ำใจคนไปก่อนได้

ตอนนี้เองจู่ๆ จางโหย่วฝูก็พูดขึ้นว่า “นี่…นักเรียนใหม่เพิ่งจะเริ่มเรียนไปได้หนึ่งเดือนกว่าใช่ไหมครับหนึ่งเดือนกว่าจะเรียนได้มากขนาดไหนกันเชียว ศัลยกรรมหัวใจเริ่มต้นที่การผ่าตัดระดับสามไม่ใช่เหรอครับ นี่เฉินชาง…เรียนรู้ได้เร็วขนาดนี้เลยหรือ”

เถามี่ส่ายหน้า “ไม่ใช่ เขาเพิ่งจะเปิดเรียนไปไม่ถึงครึ่งเดือน ส่วนนักเรียนใหม่หลังจากเดือนตุลาคมถึงจะเข้ารายงานตัวกับอาจารย์!”

เมื่อเขากล่าวออกมาเช่นนี้ ทั้งห้าก็เงียบไปทันที!

ไม่ว่าจะเป็นจางโหย่วฝูที่มีความหยิ่งและถือตัว หรือจะเป็นหวังเซี่ยงจวินที่มาจากครอบครัวยิ่งใหญ่ ก็ดูการผ่าตัดของเฉินชางด้วยสีหน้าที่แตกต่างกันไป

เทคนิคและวิธีการเย็บละเอียดประณีตนี้กำลังซ่อมแซมถุงเยื่อหุ้มหัวใจที่เสียหายไม่หยุดหย่อน ส่วนความเสียหายในช่องเยื่อหุ้มหัวใจและความเสียหายส่วนอื่นๆ ก็ถูกจัดการอย่างจริงจัง การผ่าตัดครั้งนี้ดูเหมือนจะใคร่ครวญและพิจารณาไปถึงผลกระทบที่อาจเกิดกับการทำงานของถุงเยื่อหุ้มหัวใจและหัวใจมาอย่างรอบด้านแล้ว

นี่…เหมือนหมอแผนกศัลยกรรมหัวใจที่เพิ่งเรียนการผ่าตัดมาได้ครึ่งเดือนที่ไหนกัน นี่เป็นลักษณะของผู้เชี่ยวชาญด้านศัลยกรรมหัวใจที่มีอายุห้าสิบกว่าปีชัดๆ!

ทำไมถึงกล่าวเช่นนี้

การแพทย์เป็นสาขาการเรียนรู้ที่ลึกซึ้ง เป็นสาขาการเรียนรู้ที่มีข้อจำกัดมาก

การที่คุณผ่าตัดมากไม่ได้หมายความว่าคุณจะทำมันได้ง่ายขึ้น กลับกัน ยิ่งคุณมีประสบการณ์สูง สิ่งที่คุณทำก็จะยิ่งมีความซับซ้อนมากขึ้น เนื่องจากทุกครั้งที่คุณเติบโต ทุกครั้งที่คุณเกิดการพัฒนา ความรู้ของคุณก็จะเพิ่มมากขึ้น จากนั้นคุณจะพบว่ามีหลายส่วนที่คุณไม่พอใจและพัฒนาต่อให้ดียิ่งๆ ขึ้นไปได้ ด้วยเหตุนี้คุณก็จะเริ่มละเลยรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ

การแสดงออกของเฉินชางเหมือนกับอาจารย์ศัลยแพทย์ที่มีอายุห้าสิบกว่าคนหนึ่ง มีความระมัดระวังและจริงจังกับการผ่าตัดมาก!

นี่ก็เป็นความสามารถอย่างหนึ่ง! ยิ่งคิดพวกเขาทั้งหลายก็ยิ่งรู้สึกหวาดกลัว

ขีดจำกัดของคนคนนี้สูงขนาดไหนกันแน่

อนาคตของคนคนนี้อยู่ที่ไหนกันแน่

ทางด้านเถามี่ ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกอัดอั้นตันใจ ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกหดหู่ เฉินชางไม่ยอมมาหาเขา หรืออีกฝ่ายคิดว่าเขามีฝีมือไม่ดีพอ

เมื่อคิดถึงตรงนี้ หัวหน้าเถาที่มีอายุห้าสิบกว่าปีก็รู้สึกอัดอั้นตันใจจนทนไม่ไหว เหมือนกับตอนที่อาจารย์ไม่ยอมประทับตราดอกไม้เป็นรางวัลชื่นชมให้เขาตอนเด็กๆ ประทับให้คนอื่นแต่ไม่ให้เขา!

เวลาไหลผ่านไปทุกวินาที การผ่าตัดใกล้จะเสร็จสิ้นลงแล้ว ทั่วทั้งห้อง เฉินชางเป็นเพียงคนเดียวที่เป็นจุดรวมสายตา

การผ่าตัดใกล้จะเสร็จสิ้นแล้ว

ในตอนนี้เอง เฉินชางหันไปพูดกับเสี่ยวหลินว่า “ยาปฏิชีวนะ”