เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 355

บทที่ 355 แผนของเหล่าฉิน

ฉินเสี้ยวหยวนนั่งอยู่บนโซฟาด้วยท่าทางเคร่งขรึม ภรรยาเพิ่งผ่านวัยหมดประจำเดือนไปไม่นาน ส่วนลูกสาวก็ยังอยู่ในช่วงวัยสาว หากว่ากันตามเหตุผล ช่วงนี้เป็นช่วงที่ฉินเสี้ยวหยวนต้องใจเย็นที่สุด

เมื่อย้อนคิดถึงหลายปีก่อน ฉินเสี้ยวหยวนก็รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาเล็กน้อย!

ผู้อำนวยการฉินผู้สง่างามคนนี้ พอกลับมาที่บ้านก็…เรียกได้ว่าเป็นคนไร้ที่ยืนเลยทีเดียว

ภรรยาอยู่ในวัยทอง ถึงเขาจะโกรธแต่ก็ไม่กล้าบ่น!

ลูกสาวอยู่ในช่วงวัยรุ่น ได้แต่บ่นแต่ไม่กล้าโกรธ!

เหล่าฉินเหนื่อยใจจริงๆ! แต่เมื่อเวลาผ่านไป ทุกอย่างก็ดีขึ้น ทว่าวันเวลาดีๆ ก็มีแค่ไม่กี่วัน เหล่าฉินกลับต้องกังวลขึ้นมาอีกแล้ว

กังวลว่าฉินเยว่อายุมากแล้วจะไม่ได้แต่งงาน! กังวลว่าจะได้สามีย่ำแย่จนต้องทนอยู่ด้วยไปชั่วชีวิต

ฉินเสี้ยวหยวนทำหน้าที่เป็นทั้งพ่อและแม่เลยทีเดียว! ตอนกลางวันไปทำงานที่โรงพยาบาล ตกเย็นกลับมาบ้านก็ต้องจัดการเรื่องในบ้าน

เหนื่อยใจ!

เทียบกับเหล่าฉินแล้ว คุณแม่ฉินปล่อยวางได้มากกว่า เธอคิดว่าปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติเถอะ…ส่วนทางด้านคนเป็นพ่อ เขาใส่ใจกับลูกสาวมาก หากเกิดเรื่องไม่ดีก็เหมือนเป็นการควักหัวใจตัวเอง

หากใครกล้ารังแกลูกสาวเขา ฉินเสี้ยวหยวนจะลุกขึ้นมาสู้แลกชีวิตเลยทีเดียว

ลูกสาวก็เป็นเหมือนไข่มุกกลางฝ่ามือของครอบครัว เป็นสมบัติล้ำค่าของหัวใจ

เมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ฉินเสี้ยวหยวนก็รู้สึกไม่สบายใจถึงขั้นลุกนั่งไม่ติดที่ จะทำอย่างไรก็ใจเย็นไม่ได้!

ภรรยาถูกท่าทางของฉินเสี้ยวหยวนรบกวนจนทนไม่ไหว จึงพูดขึ้นมาประโยคหนึ่ง

“คุณมานี่! ฉันจะสอนอะไรคุณให้นะคะ!”

ฉินเสี้ยวหยวนรีบเดินเข้ามาทันที “สอนอะไรครับ รีบพูดมาเถอะ!”

ภรรยายิ้มอย่างลึกลับ “คุณคิดดูสิคะว่าตอนนี้ใครจะโทรมาหาเยว่เยว่ของพวกเราได้บ้าง คุณไม่อยากรู้หรือคะว่าทำไมเยว่เยว่ถึงแต่งตัวแปลกไปจากปกติแบบนี้ ทำไมลูกถึงตื่นเช้า ทำไมอยู่ดีๆ ก็ลุกขึ้นมาจัดการตัวเอง ทั้งอาบน้ำแต่งหน้า ไหนคุณบอกสิคะ คนที่จะโทรมาตอนนี้ได้คือใคร คนที่จะโทรมาตอนนี้ได้ยังจะมีใครอีก!”

ภรรยาของเขาก็เป็นเหมือนขงเบ้งและสุมาอี้ ในดวงตาเต็มไปด้วยความขบขัน เหมือนคาดเดาเรื่องราวได้อย่างกระจ่างแจ้ง!

จู่ๆ ฉินเสี้ยวหยวนก็เหมือนเห็นแสงสว่าง!

ใช่แล้ว!

ทำไมเขาโง่แบบนี้นะ!

ใครจะโทรหาฉินเยว่ตอนนี้

คนที่โทรมาต้องเป็นสาเหตุที่ลูกสาวแต่งหน้าแต่งตัวแน่นอน

คิดได้ดังนี้ ฉินเสี้ยวหยวนก็กลอกตา คิดวางแผนอย่างรอบคอบ

ดูโทรศัพท์ก็รู้แล้วว่าเป็นใคร แต่ห้ามให้ลูกรู้เด็ดขาดว่ามือถือถูกย้ายที่

คิดได้ดังนี้ ฉินเสี้ยวหยวนก็เดินไปที่ห้องนอนของฉินเยว่อย่างระมัดระวังอีกครั้ง เขาเดินไป เดินไป รู้สึกว่ารองเท้าแตะช่างไม่เหมาะกับงานนี้เอาเสียเลย จึงถอดรองเท้าไว้ตรงประตู หยิบมือถือขึ้นมาดู พบว่ามีสายไม่ได้รับสามสาย

แต่ว่า…

ที่สำคัญก็คือ!

สายที่ไม่ได้รับทั้งสามสายเป็นเบอร์ของเฉินชางทั้งหมด!

ยิ่งไปกว่านั้น…วีแชทก็มีข้อความแจ้งเตือนมาจำนวนหนึ่ง เห็นเพียงข้อความที่ว่า “ผมถึงข้างล่างแล้ว!”

ฉินเสี้ยวหยวนยืดตัวขึ้นโดยพลัน! จากนั้นก็ได้ยินเสียงภรรยาของตนแว่วมาจากด้านนอกว่า “เหล่าฉิน ช่วยหยิบมือถือให้ฉันหน่อยค่ะ!”

ฉินเสี้ยวหยวนหน้าเปลี่ยนสี รู้ว่าภรรยากำลังเตือนตนอยู่ จึงรีบวางโทรศัพท์ลูกสาวลงแล้ววิ่งไปนั่งลงบนโซฟาแทันที!

ภรรยากระซิบบอกว่า “จะออกมาแล้ว!”

ฉินเสี้ยวหยวนมีสีหน้ากระวนกระวาย เขาตบหน้าอกตนให้ใจเย็น

ตื่นเต้นจริงโว้ย ทำตัวอย่างกับโจรแน่ะ

แต่นี่มันบ้านผมนะ…

ผมจะกระวนกระวายอะไรเนี่ย

เมื่อคิดได้ดังนี้ ฉินเสี้ยวหยวนก็พยายามสงบลมหายใจ

ฉินเยว่เดินออกมาแล้ว ปกติเธอแต่งหน้าน้อยมาก ทว่าตอนนี้กลับแต่งหน้าอย่างพิถีพิถัน ไม่แต่งหน้าให้หนาเกินไป ดูสวยเป็นพิเศษ ผมเผ้าที่เมื่อก่อนมัดเป็นหางม้าตอนนี้ก็ปล่อยสยาย เข้ากันได้ดีกับคิ้วที่เขียนอย่างบรรจง ดูงดงามมากจริงๆ!

ฉินเสี้ยวหยวนเห็นดังนั้นก็ยังรู้สึกอิจฉา!

ลูกสาวคนดี

เฮ้อ…

สุดท้ายก็ต้องแต่งให้คนอื่น

ให้พ่อเลี้ยงลูกทั้งชีวิตยังจะดีกว่า…