บทที่ 399 ความผันผวนคือสัจธรรมของมนุษย์
หลังจากเฉินชางหยิบสมุดออกมา ทุกคนก็ชะงักไปทันที
ตำรวจสองนายขยับเป็นคนแรก รีบยื่นมือออกมารับสมุดไป
เพิ่งเปิดสมุดออก เมื่อเห็นคำว่า ‘คำสั่งเสีย’ ก็พากันสะดุ้งตกใจ!
นี่…ของสิ่งนี้สำคัญเกินไปแล้ว
ญาติผู้หญิงของผู้ป่วยมองตำรวจ ส่วนชายวัยกลางคนตกตะลึง ดวงตาทั้งสองจับจ้องตำรวจ กล่าวด้วยแววตาคาดหวัง “ผม…ผมดูได้ไหมครับ”
ตำรวจสองนายสบตากัน จากนั้นจึงส่งสมุดไปให้อีกฝ่าย “ครับ อย่าทำให้เสียหายนะครับ นี่…เกี่ยวกับลูกสาวของคุณโดยตรง”
ชายคนนั้นพยักหน้า ยกมือสั่นเทาทั้งสองขึ้นมารับสมุด
“ครับ! ได้ครับ! ได้!”
ครอบครัวของผู้ป่วยทั้งสามคนรับสมุดมาแล้วก้มลงอ่านด้วยกัน
เพียงแต่…เฉินชางทราบดี
สำหรับตำรวจ สมุดเล่มนี้ก็คือหลักฐาน
สำหรับตน มันเป็นเพียงของที่ไม่สลักสำคัญ
แต่สำหรับครอบครัวนี้ อาจเป็นเหมือน…การแล่เนื้อเถือหนัง…เปรียบเสมือนโทษประหาร!
จริงดังคาด ชายคนนั้นใช้ทั้งสองมือรับสมุดมา อ่านทุกประโยคอย่างระมัดระวัง แต่ละประโยคราวกับมีดที่กรีดเฉือนลงบนขั้วหัวใจ!
ทุกประโยค เหมือนเข็มทิ่มแทงใจ!
เจ็บปวด!
……
……
เฉินชางถอนหายใจอย่างจนปัญญา ไม่มีอารมณ์ดูแลพวกเขา ตอนนี้ยังมีเรื่องสำคัญมากมายที่ต้องจัดการ
เล่อเล่อและเสี่ยวเยี่ยนมองดูผู้ป่วยหญิง ก็เกิดหวาดกลัวขึ้นมา!
เมื่อเจิ้งหย่งจวินผู้เป็นหมอประจำห้อง ICU เดินเข้ามา เฉินชางก็แสดงท่าทางบอกเล่า หมออายุสี่สิบต้นๆ เห็นเช่นนี้สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที ถึงกับกลั้นคำด่าไม่ได้ว่า “เดรัจฉาน!”
เธอเป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง ใครมันกล้าลงมือโหดเหี้ยมถึงขนาดนี้!
ทั่วทั้งร่างของผู้ป่วย นอกจากบริเวณใบหน้าและช่วงแขนที่ไม่มีแผล ส่วนอื่นของร่างกายที่อยู่ใต้ร่มผ้าก็มีรอยแผลอยู่ทุกหนทุกแห่ง
จากการสังเกตอาการพบว่าสัญญาณชีพมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ค่ำคืนนี้คงเป็นค่ำคืนที่ไม่อาจข่มตานอน
แต่ไหนแต่ไรมา การช่วยชีวิตก็หยุดกลางคันไม่ได้อยู่แล้ว!
เมื่อการฟอกไตเสร็จสิ้นก็ต้องรีบตรวจ CK อีกครั้ง
ตอนนี้เจิ้งหย่งจวินถือโอกาสส่งตัวผู้ป่วยไปที่ห้อง ICU เพราะที่นั่นมีอุปกรณ์พร้อมกว่า
ค่ำคืนนี้เปรียบเสมือนฝันร้ายสำหรับทุกคน!
สำหรับเฉินชาง นี่เป็นสิ่งที่เขาไม่เคยพบเจอมาก่อน
เรื่องภาวะกล้ามเนื้อสลายเขาเคยเห็นและเคยรักษามาไม่น้อย เรื่องผู้ป่วยกินยานอนหลับเพื่อฆ่าตัวตายก็เคยเห็นและรักษามาไม่น้อย แต่ว่า…
ความรุนแรงในครอบครัว!
ความรุนแรงในครอบครัวที่สาหัสสากรรจ์ขนาดนี้ เฉินชางก็เพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก
ทุกครั้งที่ย้อนนึกถึงตัวอักษรในสมุดบันทึกแต่ละตัวที่กระตุ้นให้ผู้อ่านเดือดดาล ในสมองมักปรากฏภาพการกระทำที่ไม่อาจให้อภัย เขาคิดว่าผู้กระทำสมควรได้รับการลงโทษอย่างเหมาะสม ทว่าเขาไม่ใช่คนตัดสิน เขาเป็นเพียงหมอคนหนึ่งเท่านั้น
แม้ผู้ที่นอนอยู่บนเตียงผ่าตัดจะเป็นนักโทษ เขาที่เป็นหมอก็ต้องพยายามรักษาสุดชีวิต
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ