เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 398

บทที่ 398 น่ากลัว…น่ากลัว!

ชายคนนั้นได้ยินคำพูดของเฉินชางก็นิ่งไปทันที ทว่ายังคงพยายามประคองสติเต็มที่ ตั้งอกตั้งใจฟังเฉินชางอธิบายจนจบ อย่างไรก็ตาม ในตอนที่เฉินชางบอกเขาว่าลูกสาวของเขา‘อาจมีอันตรายถึงชีวิตได้ทุกเมื่อ’ร่างกายของเขาก็สั่นระริกจนเห็นได้ชัด ต้องรีบยื่นมือไปเท้าเคาน์เตอร์พยาบาลไว้เพื่อไม่ให้ตนเองล้ม บุหรี่ที่คาบอยู่ในปากถูกกัดจนขาดโดยไม่รู้ตัว ประหนึ่งคนสูญเสียสิ่งค้ำจุน

เฉินชางหน้าเปลี่ยนสี รีบเข้าไปประคองแล้วถามอย่างใส่ใจว่า “ไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ!”

ชายคนนั้นส่ายหัวแรงๆ ฝืนฉีกยิ้มออกมา เพียงแต่รอยเลือดบริเวณมุมปากกลับทำให้เขาดูดุดัน

“ไม่เป็นไรครับ ผมจะเซ็นชื่อรับทราบ”

แม้เขาจะกล่าวเช่นนี้ แต่…มือที่กำปากกายังคงสั่นเทา สิ้นเปลืองเรี่ยวแรงไปมากมายกว่าจะเซ็นชื่อตัวเองออกมาได้ แม้กระนั้นชื่อที่เซ็นออกมา หากเส้นขีดไม่บางเกินไปก็ถูกกดลึกเกินไป บริเวณที่ถูกกดลึกทำเอากระดาษเกือบขาด

เฉินชางรีบกลับไปทำงานต่อ เริ่มติดต่อไปที่ห้องฟอกไต

ทางห้องฟอกไตเริ่มเตรียมตัวตั้งแต่ก่อนรถฉุกเฉินมาถึงแล้ว ตอนนี้เมื่อได้รับโทรศัพท์จึงตอบเฉินชางไปว่า “ส่งมาได้ทุกเมื่อเลยครับ”

งานช่วยชีวิตเช่นนี้จะต้องแข่งกับเวลาทุกวินาที

ก่อนส่งตัวผู้ป่วยไปที่ห้องฟอกไต เฉินชางสั่งไปว่า “ฉีดนิเคธาไมด์ (Nikethamide) ด้วยนะครับ”

นี่เปรียบเสมือนยาแก้พิษ หวังว่า…หวังว่าจะมีประโยชน์

‘ยากระตุ้น’ ก็ใช้ไปแล้ว แต่อาการของผู้ป่วยยังไม่บรรเทา

เขาคิดไปคิดมาจึงพูดขึ้นอีกว่า “เตรียมสวนท่อปัสสาวะ!”

เล่อเล่อรีบไปเตรียมตัว เฉินชางหันไปบอกเสี่ยวเยี่ยนว่า “ขอแมนนิทอล (Mannitol) ด้วยครับ”

เมื่อเตรียมทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว เฉินชางก็ตรวจผู้ป่วยหญิงอย่างละเอียดอีกครั้งก่อนจะพาผู้ป่วยไปยังห้องฟอกไต

ร่างกายผู้ป่วยได้รับบาดเจ็บหลายแห่ง แต่บาดแผลไม่ลึก เลือดแข็งตัวไปแล้ว ขาทั้งสองแข็งไปแล้ว จนดูเหมือน…ดูเหมือนศพ…มีอาการบาดเจ็บจากการกดทับหรือการกระแทกหลายแห่ง ได้แก่บริเวณ แขน ขา ขาหนีบด้านใน และรักแร้ทั้งสองข้าง นี่คงเป็นสาเหตุสำคัญของภาวะกล้ามเนื้อสลาย…

เฉินชางตัดเสื้อผู้ป่วยเพื่อเจาะสวนหลอดเลือดดำ

……

ขณะนี้เอง เล่อเล่อและเสี่ยวเยี่ยนก็พากันตัวสั่นอย่างอดไม่อยู่!

นี่คือการทารุณกรรมเหรอ

หรือว่าความรุนแรงในครอบครัว

หรือว่าอะไร

ทำไมโหดร้ายขนาดนี้!

กระทั่งเฉินชางก็ยังสั่น…

ไม่แปลกใจเลยที่ผู้หญิงคนนี้คิดฆ่าตัวตาย

เฉินชางไม่กล้าคิดต่อ หันไปบอกกับเล่อเล่อที่ยืนอยู่ข้างๆ ว่า “แจ้งตำรวจเถอะครับ”

เล่อเล่อชะงักไป จากนั้นจึงรีบพยักหน้า “ได้ค่ะ!”

เฉินชางรู้ดีว่าเรื่องนี้อาจไม่ใช่แค่การฆ่าตัวตายธรรมดา บางทีเรื่องราวอาจไปถึงขั้นที่ตนไม่ควรเข้าไปยุ่งแล้ว

ผู้ป่วยถูกส่งตัวไปยังห้องฟอกไตอย่างเร่งร้อน อีกฝ่ายเห็นเฉินชางเข้ามา หมอประจำห้องฟอกไตก็อดพูดไม่ได้ว่า “หมอเฉิน คุณมาทำ PICC ดีไหมครับ”

เฉินชางพยักหน้า “ได้ครับ!”

ตั้งแต่เรื่องโรงงานเคมีครั้งที่แล้ว ข่าวที่ว่าเฉินชางทำ PICC สำหรับฟอกไตได้ก็แพร่ออกไปอย่างรวดเร็วทั้งยังถูกหยิบยกมาชื่นชมในที่ประชุมต่อหน้าทุกคนอีกด้วย ดังนั้นทุกคนย่อมรู้จักตัวตนของเฉินชางเป็นธรรมดา

ตั้งแต่นั้น หากมีผู้ป่วยที่ต้องฟอกไตและสภาพอาการค่อนข้างร้ายแรง ทางห้องฟอกไตก็จะโทรหาเฉินชางโดยตรงเพื่อเชิญมาช่วยฟอกไตให้ผู้ป่วย

เฉินชางทำงานอย่างคล่องแคล่ว ขณะกำลังจัดการงานก็มีสมุดเล็กๆ เล่มหนึ่งหล่นออกมาจากกระเป๋ากางเกงของผู้ป่วย

เฉินชางชะงักไปทันที รีบก้มลงเก็บสมุดขึ้นมาแล้วพูดกับพยาบาลประจำห้องฟอกไตที่อยู่ข้างๆ ว่า “ผมขอถุงมือมาใส่สมุดหน่อยครับ”

สมุดไม่ใหญ่ มีขนาดประมาณฝ่ามือเท่านั้น จึงใส่ในถุงมือพลาสติกแบบใช้แล้วทิ้งได้พอดี

พยาบาลพยักหน้าแล้ววิ่งออกไปหยิบถุงมือเข้ามา ส่วนเฉินชางก็รีบลงมือฟอกไตต่อไป

เฉินชางในตอนนี้ไม่เหมือนกับตอนแรก ไม่ว่าจะด้านระดับฝีมือหรือเทคนิคก็ตาม ที่สำคัญที่สุดก็คือความกล้าหาญของเขาเป็นอะไรที่ตัวเขาในตอนแรกเทียบไม่ได้เลย

หากใช้คำพูดของเสี่ยวหลินมาอธิบายก็คือ หมอเสี่ยวเฉินในตอนนี้เหมือนหัวหน้าแพทย์ไปแล้ว

ไม่นาน การทำ PICC เพื่อฟอกไตก็เสร็จสิ้น น้ำยาฟอกไตเริ่มเคลื่อนเข้าสู่ร่างกาย ซึ่งตอนนี้เฉินชางเห็นผลของแมนนิทอลสำหรับขับปัสสาวะแล้ว

ปัสสาวะที่มีสีเข้มเหมือนชาไหลผ่านสายเข้าสู่ถุงปัสสาวะ