เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 441

บทที่ 441 เกิดเหตุไม่คาดฝัน!

เช้าวันเสาร์ เฉินชางจัดการตัวเองจนสะอาดสะอ้านเรียบร้อย เขาสวมสูทและรองเท้าหนังดูเป็นทางการ ยืนส่องกระจกอยู่สามนาที เมื่อพอใจแล้วจึงออกเดินทาง

นี่เป็นเสื้อผ้าของสามปีก่อน ตอนนี้ไม่ค่อยพอดีตัวนัก ท่าทางเขาจะตัวใหญ่แข็งแรงกว่าเมื่อสามปีก่อน หรือไม่ก็คงสูงขึ้นอีกแล้ว

วารสาร BMJ ยังคงไม่มีการตอบรับใดๆ ทว่าวารสารการปลูกถ่ายตับเพียงอย่างเดียวก็พอไปวัดไปวาได้แล้ว เมื่อรวมกับแนวคิดที่ตนเผยแพร่ไปกับคลิปการผ่าตัดทั้งสองเคส เฉินชางคิดว่าเรื่องจะเป็นคณะกรรมการคงไม่มีปัญหาแล้ว!

ตอนแรกเขาตั้งใจเดินทางไปพร้อมฉินเยว่ แต่ฉินเยว่บอกเฉินชางแล้วว่าให้เขาไปเอง ส่วนเธอจะไปสายสักหน่อย เฉินชางทำอะไรไม่ได้จึงได้แต่เดินทางไปอย่างโดดเดี่ยว

เช้าวันเสาร์ รถที่สัญจรอยู่บนถนนไม่มากนัก อีกทั้งถนนก็ดูกว้างขวางเป็นพิเศษ กระตุ้นให้ผู้ใช้ถนนอยากเหยียบคันเร่งจริงๆ

เขาใช้แอปเรียกรถไม่ถึงสองนาทีรถก็มาถึงแล้ว เป็นรถโตโยต้าคันหนึ่ง คนขับรถอายุมากแล้วประมาณห้าสิบกว่าปีเห็นจะได้ เมื่อเห็นเฉินชางเดินเข้ามาก็ยิ้มจนตาหยีแล้วพูดว่า “พ่อหนุ่ม แต่งตัวดีแบบนี้ไปนัดบอดหรือ”

เฉินชางเลือกนั่งบริเวณที่นั่งข้างคนขับ เขามองคุณลุงคนขับแล้วพูดยิ้มๆ ว่า “ผมแต่งตัวแบบนี้ไปนัดบอด คุณคิดว่าจะมีโอกาสสำเร็จมากไหมครับ”

คุณลุงหัวเราะ “หล่อแบบนี้แต่งตัวยังไงก็สำเร็จทั้งนั้นแหละ!”

ประโยคนี้ทำเอาทั้งคู่หัวเราะกันพักใหญ่

อืม เป็นวันที่ดี เริ่มด้วยการสนทนาเรื่องทั่วไป

การตกแต่งภายในรถค่อนข้างหวานแหวว ด้านหน้ามีฟิกเกอร์ตัวการ์ตูนอยู่หลายตัว มีสร้อยแขวนรถและหมอนอิงสีชมพู ทำเอาเฉินชางต้องมองคุณลุงด้วยความหวาดระแวง!

หรือว่า…คุณลุงหนวดงามคนนี้จะมีลั่วเทียนอี[1]อยู่ในใจ

คุณลุงเห็นเฉินชางสงสัยก็พูดยิ้มๆ ว่า “รถของลูกสาวครับ วันนี้เธอหยุด ไม่ได้ไปทำงาน ผมเลยเอาออกมาขับหารายได้พิเศษสักหน่อย”

เฉินชางพยักหน้า เรื่องแบบนี้ก็มีให้เห็นไม่น้อย อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้ทำให้เฉินชางต้องคิดไตร่ตรองเรื่องซื้อรถขึ้นมาบ้างแล้ว ด้วยเหตุนี้จึงชวนคุณลุงคุยเล่นไปเรื่อยๆ

เวลานี้รถบนถนนน้อยกว่าวันธรรมดามาก คุณลุงจึงขับแบบสบายๆ

ทว่าในตอนที่รถเลี้ยวซ้ายออกไป จู่ๆ ก็มีรถคันหนึ่งพุ่งเข้ามา คนขับรถรีบเหยียบเบรกกะทันหัน โชคดีที่ขับไม่เร็วนัก แต่ก็ยังทิ้งรอยล้อสีดำเป็นทางยาวไว้บนถนน กลิ่นไหม้โชยออกมา เฉินชางและคุณลุงถึงกับเหงื่อแตก!

คุณลุงถึงกับด่ากราดออกมา “แม่งเอ๊ย ขับซิ่งแต่เช้า รีบไปคลอดหรือไงวะ!”

เขาพยายามบังคับรถให้กลับมาวิ่งตรงด้วยใจที่ยังหวาดผวา ขับเคลื่อนไปเบื้องหน้าต่อไป เพียงแต่บนฟุตปาธที่อยู่ห่างออกไปไม่ถึงห้าสิบเมตรกลับมีรอยสีแดงปรากฏอยู่ เฉินชางมีสายตาดีเยี่ยม เมื่อเขามองไปตามรอยสีหน้าก็ต้องเปลี่ยนไปทันที

เฉินชางมองคุณลุงคนขับแล้วพูดว่า “คุณลุงหยุดรถ! ตรงนั้นมีคนบาดเจ็บ!”

คุณลุงชะงักไปเล็กน้อย จากนั้นจึงมองไปยังทิศทางที่เฉินชางชี้บอก พบว่ามีคนสองคนนอนจมกองเลือดอยู่ตรงนั้น ข้างๆ มีเด็กชายยืนอยู่ด้วยคนหนึ่ง

เด็กชายทรุดตัวลงบนพื้น มือลูบใบหน้าของมารดา ร้องไห้สะอึกสะอื้น!

เฉินชางหน้าซีดทันที!

คุณลุงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง มองเฉินชางแล้วพูดว่า “โทรเรียกรถฉุกเฉิน 120 เถอะครับ…ถ้าคุณเข้าไปตอนนี้…คง…”

ตอนนี้บริเวณนั้นมีเลือดไหลนองจนเห็นได้ชัดแล้ว!

คนหนึ่งนอนอยู่บนพื้น อีกคนหนึ่งยังอยู่บริเวณเกาะกลางถนน ดูเหมือนจะถูกชนจนกระเด็นไปตรงนั้น ส่วนเด็กชายนั่งอยู่ข้างผู้หญิงที่อยู่ข้างถนน ร้องไห้สะอึกสะอื้น คนบนพื้นจะเป็นหรือตายก็ยังไม่แน่ชัด

เฉินชางเห็นภาพนี้สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที คิดเชื่อมโยงไปถึงรถที่ขับซิ่งมาทางพวกเขาเมื่อครู่นี้ คล้ายจะทราบแล้วว่าอะไรเป็นอะไร!

ชนแล้วหนี!