บทที่ 537 ชิงไหวชิงพริบ
ว่ากันว่าในหมู่บ้านปิดเรื่องราวอะไรไม่ได้ ประเดี๋ยวเดียวเรื่องที่เฉินชางจัดกระดูกแขนให้ลูกเฉินเยี่ยนนีเมื่อคืนนี้ก็แพร่ไปทั้งหมู่บ้านแล้ว
ทุกคนต่างก็ชมว่าลูกชายของเหล่าเฉินสมกับเป็นหมอที่อยู่ในเมืองเอกของมณฑล ยอดเยี่ยมจริงๆ!
เช้าตรู่วันต่อมา เฉินชางยังไม่ตื่นนอนก็ถูกเฉินต้าไห่ปลุกเรียกแล้ว
เฉินชางที่ชิงไหวชิงพริบกับยัยขี้ประจบฉินมาทั้งคืนงุนงงไปชั่วขณะ
“มีอะไรครับพ่อ”
“ขนาดฉินเยว่ยังตื่นแล้ว ลูกยังไม่ตื่นอีกเหรอ พอคนในหมู่บ้านรู้ว่าพวกลูกมาที่นี่ ก็พากันมาให้ลูกตรวจโรคให้ถึงหน้าบ้านแล้ว” เฉินต้าไห่กำลังรับหน้ากับชาวบ้าน
“เร็วๆ หน่อย รีบลุกขึ้นมา คนบ้านเดียวกันก็เหมือนญาติกัน กว่าลูกจะกลับมาสักครั้งไม่ง่ายเลย ทำงานให้ทุกคนดูสักหน่อยสิ เขียนใบสั่งยาสักหน่อย!”
เฉินชางอึ้งแล้วเหงื่อแตกด้วยความอับอายทันที ผมเป็นหมอแผนกฉุกเฉิน จะเข้าใจเรื่องแพทย์แผนจีนได้ยังไง ไหนจะเขียนใบสั่งยาอะไรนั่นอีก…
แต่เขาก็ยังรีบลุกออกจากเตียง
เพียงแต่เฉินชางเสียดายนิดหน่อย ถึงยังไงก็มีเวลาอยู่บ้านแค่สองวัน แต่ต้องพลาดไปแบบนี้แล้ว ยัยตัวแสบไม่ให้โอกาสฉันลงมือเลย พอนึกถึงจุดนี้ แม้แต่เฉินชางก็ยังต้องทอดถอนใจ
เฮ้อ…
เฉินชางลุกขึ้นเก็บที่นอนแล้วเดินออกประตูมา พบว่าในลานบ้านมีคนเยอะมาก พอทุกคนเห็นเขาตื่นแล้วก็พากันทักทายพร้อมรอยยิ้ม
ในบ้านตอนนี้ ฉินเยว่กำลังคุยกับคุณยายคนหนึ่ง เธอบอกว่าต้องควบคุมความดันโลหิตอะไรทำนองนั้น
ที่จริงการอยู่บ้านจะตรวจโรคอะไรได้ พวกชาวบ้านก็แค่นำภาพเอกซเรย์ที่ไม่รู้ว่าถ่ายไว้นานเท่าไรแล้วมาถามว่ามีปัญหาอะไรหรือเปล่า
หลายครั้งที่ทุกคนต้องการเพียงความสบายใจ
หรือไม่ก็ถามว่าตัวเองจำเป็นต้องผ่าตัดหรือไม่
ฉินเยว่กระตือรือร้นมาก เธอเป็นที่ชื่นชอบของชาวบ้าน ดูจากสีหน้าปลื้มปริ่มของหยางจยาฮุ่ยก็รู้แล้ว
พอเดินออกมาจากบ้าน พวกชาวบ้านก็ชมเฉินต้าไห่ไม่หยุดว่าเป็นคนมีวาสนา ต่อไปนี้จะได้เสพสุขกับวาสนาแล้ว มีลูกสะใภ้ทั้งสวยทั้งนิสัยดี ทั้งยังเป็นหมอทั้งคู่ ต่อไปต้องได้เข้าไปเสพสุขชีวิตในเมืองใหญ่แน่นอน
เฉินต้าไห่หัวเราะเห็นฟัน บุหรี่จีนที่ยามปกติไม่นำออกมาสูบเพราะเสียดาย ตอนนี้ก็นำมาแจกให้พวกชาวบ้านแล้ว
หลังจากพวกผู้ชายในหมู่บ้านเห็นบุหรี่ก็กล่าวกลั้วหัวเราะทันที “ต้าไห่ใช้ได้เลยนะ เริ่มสูบบุหรี่จีนแล้ว!”
เฉินต้าไห่หัวเราะลั่น “ลูกสะใภ้ซื้อมาฝาก เธอรู้ว่าฉันชอบดื่มเหล้าสูบบุหรี่ เลยซื้อบุหรี่ดีๆ กับเหล้าดีๆ กลับมาด้วย”
เพื่อนร่วมวงเหล้าที่อยู่ข้างๆ จึงบอกว่า “นางหนูคนนั้นนำเหล้าเหมาไถมาฝากเหล่าเฉิน! รู้จักไหม เหล้าเหมาไถ หมักยี่สิบปีเชียวนะ! เมื่อคืนฉันหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ต เห็นว่าราคาสี่ห้าหมื่น”
เฉินต้าไห่ภูมิใจจนหน้าแดงนิดหน่อย!
คนเป็นพ่อเป็นแม่เมื่ออายุมากแล้วก็มีชีวิตอยู่เพื่อลูกเท่านั้น
ว่ากันว่าสามสิบปีแรกคนเคารพลูกชายเพราะเห็นแก่หน้าพ่อ สามสิบปีหลังคนเคารพพ่อเพราะเห็นแก่หน้าลูกชาย
คำพูดนี้ไม่ถือว่าเกินไปสักนิด
ฉินเยว่มีพื้นฐานวิชาแพทย์แน่นมาก อธิบายให้ความรู้กับชาวบ้านอย่างทะลุปรุโปร่ง ทำให้ทุกคนได้อะไรกลับไปมากมาย ได้เก็บเกี่ยวความรู้เยอะมาก
ส่วนพวกชาวบ้านที่อยากผ่าตัด ฉินเยว่ก็บอกพวกเขาพร้อมรอยยิ้มว่า “คุณตาคะ ถ้าคุณตาจะเข้าผ่าตัด ก็ไม่ต้องไปหาใครทั้งนั้น ถ้าจะผ่าตัดถุงน้ำดี คุณตามาที่โรงพยาบาลอันดับสองได้เลยค่ะ ไปหาเฉินชางก็สิ้นเรื่องแล้ว! เฉินชางเป็นศัลยแพทย์ที่มีชื่อเสียงของโรงพยาบาลเราค่ะ การผ่าตัดของเขาก็โด่งดังมากด้วย!”
พอได้ยินเธอพูดแบบนี้ แต่ละคนก็ลุกขึ้นมาจับมือและยิ้มให้เฉินชางทันที พร้อมพูดกับเฉินต้าไห่กับหยางจยาฮุ่ย “ดีจัง ลูกชายมีอนาคต”
ทำให้เฉินต้าไห่กับหยางจยาฮุ่ยภาคภูมิใจในตัวลูกและตัวเองจากใจจริง
คนเราก็เป็นแบบนี้ เมื่อมีคนเคารพคุณ ก็ย่อมมีคนที่ดูถูกคุณด้วย ไม่ว่าที่ไหนก็หลักการนี้ทั้งนั้น
ยามว่างพวกชาวบ้านมักจะชอบคุยกันว่าลูกบ้านไหนประสบความสำเร็จ ลูกบ้านไหนหาเงินได้เยอะ ลูกบ้านไหนอยู่ที่ไหนหรือทำอะไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ