เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 540
สรุปบท บทที่ 540 หาแทบตายไม่เจอ เลิกหาแล้วเจอเลย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ
อ่านสรุป บทที่ 540 หาแทบตายไม่เจอ เลิกหาแล้วเจอเลย จาก เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ โดย Internet
บทที่ บทที่ 540 หาแทบตายไม่เจอ เลิกหาแล้วเจอเลย คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายSlice of Life เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย Internet อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
บทที่ 540 หาแทบตายไม่เจอ เลิกหาแล้วเจอเลย
สังคมก็อยู่กับความเป็นจริงแบบนี้!
ถ้าคุณไม่มีเงิน ก็อาจเชิญผู้เชี่ยวชาญมาไม่ได้
แม้ตอนนี้คุณอยู่ในสถานการณ์ล่อแหลม แต่ถ้าโรงพยาบาลนี้ผ่าตัดไม่ไหวจริงๆ ก็ทำได้เพียงเชิญผู้เชี่ยวชาญมา ถ้าเชิญผู้เชี่ยวชาญมา คุณก็ต้องรับผิดชอบค่าวิชาชีพเฉพาะทางเอง
หยางจื้อหมิงถอนหายใจเฮือกหนึ่ง มองภรรยาของเหล่าเฮ่อ ประเมินจากการแต่งตัวของเธอก็รู้แล้ว เธอเป็นหญิงชาวบ้านวัยกลางคนที่ใช้ชีวิตเรียบง่ายคนหนึ่ง
แต่หยางจื้อหมิงไม่มีความมั่นใจเลยว่าจะทำการผ่าตัดแบบนี้สำเร็จ
ตำหนิตัวเองก็ไม่มีประโยชน์ โทษผู้เชี่ยวชาญที่เรียกเงินแพงก็ไม่ได้
หยางจื้อหมิงเห็นท่าทางขวัญเสียของภรรยาเหล่าเฮ่อแล้วถอนหายใจ เขากดโทรศัพท์แล้วบอกกับเธอว่า “พี่สาวไม่ต้องกังวลนะครับ เดี๋ยวผมโทรติดต่อผู้เชี่ยวชาญในมณฑลให้ครับ เขาเป็นหัวหน้าแผนกศัลยกรรมตับและถุงน้ำดีของโรงพยาบาลตงต้าสาขาสอง ผมจำได้ว่าเขาผ่าตัดแบบนี้ได้ รอสักครู่นะครับ”
หลังจากพูดจบ หยางจื้อหมิงก็เดินถือโทรศัพท์ออกไปติดต่อกับผู้เชี่ยวชาญ
“สวัสดีครับศาสตราจารย์หวัง ใช่ๆๆๆ ผมหยางจื้อหมิงเองครับ! คืออย่างนี้นะครับศาสตราจารย์หวัง ทางโรงพยาบาลพวกเรามีผู้ป่วยคนหนึ่ง…ครับ ตอนนี้พวกเราคุมสถานการณ์ได้แล้ว แต่ถ้าปล่อยให้เวลาผ่านไปนานเกินไปก็พูดยากแล้ว ครับ! ใช่ครับๆ”
“คุณพอจะมีเวลาหรือเปล่าครับ พยายามมาให้เร็วที่สุด…”
“ตกลงครับ งั้นเดี๋ยวผมคุยกับญาติผู้ป่วยก่อน!”
หยางจื้อหมิงวางโทรศัพท์แล้วแอบด่าในใจ ทุกครั้งที่ศาสตราจารย์หวังคนนี้มามีค่าใช้จ่ายแพงมาก ทั้งยังทำตัวเย่อหยิ่งอวดดี คำพูดคำจาดูถูกพวกหัวหน้าแผนกของโรงพยาบาลท้องถิ่น มักวางมาดสูงส่ง ทำให้หยางจื้อหมิงเองก็ไม่ค่อยชอบเหมือนกัน
แต่ในเมื่อจะขอร้องให้เขาช่วยก็ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว ในภาพจำของหยางจื้อหมิง มีแค่เขากับศาสตราจารย์เฉียนเลี่ยงที่ทำการผ่าตัดประเภทนี้ได้ค่อนข้างดี
แต่เฉียนเลี่ยงตำแหน่งใหญ่เกินไป หยางจื้อหมิงอาจจะเชิญมาไม่สำเร็จ
พอวางโทรศัพท์ หยางจื้อหมิงก็สูดหายใจลึกแล้วเดินมาข้างๆ ญาติผู้ป่วย
“พี่ครับ คืออย่างนี้นะ ผมติดต่อศาสตราจารย์หวัง หัวหน้าแผนกของโรงพยาบาลตงต้าสาขาสองแล้ว ในมณฑลของเรา มีแค่เขาที่ทำการผ่าตัดประเภทนี้ได้ค่อนข้างดีครับ…
…พูดไปก็ละอายใจนะครับ ถ้าผมผ่าตัดเคสนี้ มีโอกาสสำเร็จไม่ถึง 5% ด้วยซ้ำ ถ้าให้ศาสตราจารย์หวังผ่าตัดจะเพิ่มโอกาสสำเร็จถึง 20% แต่…ศาสตราจารย์หวังบอกว่าการผ่าตัดเคสนี้มีความเสี่ยงมากเกินไป แถมมีระดับความยากสูงมาก ต้องจ่ายค่าวิชาชีพเฉพาะทางสองหมื่นหยวนครับ…ไอรีนโนเวล
…เรื่องนี้…พี่ไม่ต้องห่วงนะครับ โรงพยาบาลของพวกเราจะไม่แทรกแซง แต่คุณต้องจ่ายเงินส่วนนี้ให้ศาสตราจารย์หวังเอง”
หลังจากพูดออกมาแล้ว แม้แต่หยางจื้อหมิงก็ยังรู้สึกละอาย!
ถึงอย่างไรเงินสองหมื่นหยวนก็ค่อนข้างเยอะจริงๆ มิหนำซ้ำ ใช่ว่าคุณจ่ายสองหมื่นหยวนแล้วจะมีความมั่นใจมากขึ้นขนาดนั้น…
‘เสียทั้งคน เสียทั้งเงิน’ คำกล่าวนี้ถือเป็นเรื่องปกติสำหรับโรงพยาบาล
และเป็นเรื่องที่น่าเศร้าที่สุดเช่นกัน
สำหรับหญิงชาวบ้านวัยกลางคนคนนี้ ถือเป็นเรื่องที่ยากลำบากมาก!
หยางจื้อหมิงถอนหายใจ “แน่นอนว่าคุณติดต่อผู้เชี่ยวชาญเองได้…แต่ต้องทำเวลาหน่อยนะครับ”
ตอนที่หยางจื้อหมิงพูดประโยคนี้ แม้แต่ตัวเองก็ยังส่ายหน้า
ชาวนาแก่ๆ คนหนึ่งจะไปรู้จักผู้เชี่ยวชาญที่ไหนเยอะขนาดนั้น!
หลังจากภรรยาของเหล่าเฮ่อได้ยิน เธอก็ตกตะลึงพรึงเพริดอย่างที่คาดไว้
เป็นอย่างที่จี้ชวีบอกจริงๆ โรงพยาบาลระดับปฐมภูมิมีเงื่อนไขจำกัดมากมาย สำหรับอาการป่วยที่ซับซ้อนรับมือยาก ถ้าอยากจะรักษาให้หายก็ยากมาก!
การพูดว่าโรงพยาบาลประชาชนแห่งมณฑลจิ้นหยางเป็นโรงพยาบาลระดับปฐมภูมิ บางทีก็อาจไม่ถูกเสมอไป แต่…เมื่อเจอกับอาการป่วยที่ซับซ้อนรักษายาก ที่นี่จะต่างกับโรงพยาบาลระดับปฐมภูมิสักเท่าไรเชียว
โดยเฉพาะแผนกฉุกเฉิน บางทีโรงพยาบาลก็ไม่มีความสามารถในการกู้ชีพ ส่งไปข้างนอกก็รักษาไม่ทัน…เชิญผู้เชี่ยวชาญก็อาจไม่ยอมมา อย่างไรเสียถ้าไม่มีผลประโยชน์ก็ไม่มีใครอยากตื่นเช้า ทั้งยังเป็นอาการวิกฤตรุนแรง มาแล้วก็ไม่แน่ว่าจะรักษาได้
พูดแบบไม่น่าฟังก็คือ เวลาแบบนี้ มีหมอหลายคนเริ่มบอกให้ญาติผู้ป่วยทำใจแล้ว
ตอนนี้เฉินชางบอกว่า “หัวหน้าแผนกทุกท่านครับ ผมขออนุญาตแนะนำตัวเองสักหน่อย ผมเฉินชางจากโรงพยาบาลอันดับสองของมณฑล สำหรับอาการของผู้ป่วยเคสนี้ ผมผ่าตัดได้ครับ”
สาเหตุที่เฉินชางไม่พูดตั้งแต่แรก ก็เพราะเป็นไปไม่ได้ที่โรงพยาบาลจะให้คุณไปผ่าตัด ชีวิตคน ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น คุณคิดว่าตัวเองเป็นหมอแล้วจะผ่าตัดได้ทุกที่ทั่วประเทศอย่างนั้นหรือ
ไม่ได้อยู่แล้ว!
โรงพยาบาลมีขั้นตอนและระเบียบข้อบังคับของโรงพยาบาล คุณบอกว่าทำได้ แต่เมื่อเกิดปัญหาขึ้นใครจะรับผิดชอบ
ความรับผิดชอบในการรักษาและข้อพิพาทระหว่างแพทย์และคนไข้ คือเรื่องที่ยุ่งยากที่สุด
จี้ชวีกับหยางจื้อหมิงมองเฉินชางแวบหนึ่ง จากนั้นส่ายหน้า ไม่ได้ตอบอะไร
เฉินชางเห็นดังนั้น ก็พลันนึกขึ้นได้ถึงคำพูดของจี้ชวี หัวหน้าแผนกฉุกเฉินเมื่อครู่นี้ ตอนนี้เหอทงกำลังหาผู้เชี่ยวชาญมาช่วยรักษา พอนึกถึงตรงนี้ เฉินชางก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาหัวหน้าแผนกเหอทงแห่งศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน
หลังจากโทรติด เฉินชางก็เข้าประเด็นทันที “หัวหน้าแผนกเหอ สวัสดีครับ ผมคือเฉินชาง ตอนนี้ผมอยู่หน้าห้องผ่าตัดของโรงพยาบาลประชาชนแห่งมณฑลจิ้นหยาง ผู้ป่วยเป็นคุณลุงของผมเอง ครับ ผมผ่าตัดเคสนี้ได้ รบกวนคุณช่วยคุยกับโรงพยาบาลให้ทีครับ…ใช่ครับ…ได้ครับได้…ไม่มีปัญหา!”
เฉินชางวางสายโทรศัพท์ จี้ชวีกับหยางจื้อหมิงรวมทั้งเสิ่นซิวหย่วนกำลังมองเฉินชาง พวกเขางงนิดหน่อย คนหนุ่มคนนี้…
เพียงแต่ตอนนี้เอง โทรศัพท์ของจี้ชวีก็ดังขึ้นแล้ว!
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ