เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 624

ตอนที่ 624 พ่อตาลงมือได้โหดร้ายจริงๆ!

Ink Stone_Fantasy

ในแผนกฉุกเฉินโรงพยาบาลอันดับสอง

หวังเชียนเดินเข้ามาในออฟฟิศอย่างคับแค้นใจ ถอนใจเอ่ยว่า “เฮ้อ…ตั้งแต่ที่บ้านสร้างกรุ๊ปวีแชทครอบครัวสุขสันต์ ผมก็ไม่สุขสันต์เลยสักนิด!

ฉินเยว่ยิ้มพลางพูดว่า “บ้านฉันเป็นครอบครัวรักใคร่ผูกพันค่ะ แต่ตั้งแต่ปีก่อนก็กลายเป็นกรุ๊ปช่วยกันดูตัว ป้าๆ น้าๆ ส่งประวัติย่อของคนอื่นเข้ากรุ๊ปมาให้ฉันทุกวัน รู้สึกเหมือนตัวเองเป็น HR เลยค่ะ”

พอเฉินชางได้ยินเข้าก็จ้องฉินเยว่เขม็งอย่างกับเสือจ้องตะครุบเหยื่อทันที

ผมยังเตรียมตัวไม่พร้อม คุณถึงกับอยากสวมเขาผมแล้วเหรอ

ฉินเยว่ชำเลืองมองเฉินชาง ในดวงตาเต็มไปด้วยความลำพองใจ!

เฉินชางโมโหทันที ยัยตัวแสบนี่ คันผิวอยากโดนแล้วใช่ไหม รอเลิกงานแล้ววันนี้จะต้องจัดการดีๆ

หลัวโจวยิ้ม “ยังไงก็แข็งแกร่งกว่ากรุ๊ปช่วยพินตัวตัวของบ้านฉันอยู่ดีมั้ง ตอนนี้ฉันถูกหั่นราคาทันทีที่ฉันนอนอยู่บนเตียงทุกคืนเลย”

หวังเชียนส่ายหัว “พวกคุณไม่รู้ล่ะสิ ป้าใหญ่ผมไม่ธรรมดา”

ทุกคนมองไปตามเสียง เห็นเพียงหวังเชียนทอดถอนใจ “ป้าใหญ่ของผมเป็นมาดามคูรีของเมืองอันหยางของเรา!”

คราวนี้หวังเชียนดึงดูดให้ทุกคนในแผนกสนใจ เขาถอนหายใจ “พวกคุณไม่รู้ว่าป้าใหญ่ผมเทพขนาดไหน เขาพบสารก่อมะเร็งชนิดใหม่ทุกวันเลย!”

“เล่นเอาตอนนี้แม่ผมทำกับข้าวอะไรก็ไม่รู้ วันๆ มีแต่น้ำแกงจืดๆ ผมรู้สึกว่ากินอาหารเดลิเวอรี่ที่โรงพยาบาลยังดีกว่า”

“อีกอย่างนะ ผมชอบอะไร ป้าใหญ่ผมก็จะให้สิ่งนั้นมีสารก่อมะเร็ง สองสามวันนี้ผมกินผัดหมาล่า เช้าตรู่เมื่อวานป้าใหญ่ผมก็ส่งข้อมูลว่าผัดหมาล่าก่อมะเร็งเข้ามาในกรุ๊ป!”

“สรุปแล้ว ผมชอบกินอะไร ป้าแกก็จะให้มันมีสารก่อมะเร็ง ทำเอาตอนนี้ความเร็วในการกินข้าวของผมไล่ตามความเร็วที่ป้าใหญ่ผมพบสารก่อมะเร็งไม่ทัน!”

“นอกจากนี้ผมพบว่าต้นกำเนิดความสุขของผมก่อมะเร็งหมดเลย!”

หลังจากทุกคนฟังจบก็หัวเราะร่าขึ้นมาทันที!

“ป้าใหญ่แท้ๆ! ของจริงเลย!”

“ผมก็มีป้าใหญ่แบบนี้อยู่คนหนึ่ง”

“ผมด้วย!”

ต้องพูดว่าหลังจากมีกลุ่มผู้สูงอายุเหล่านั้นในวีแชทแบบนี้ วีแชทออฟฟิเชียลก็เริ่มผงาดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ ข้อมูลที่ดึงดูดใจผู้สูงอายุจึงกระจายออกไปอย่างบ้าคลั่ง ถึงกับรวมเอาข่าวลือบางอย่างเข้าไปด้วย แต่มีคุณก็มีโทษ จะไม่แยกแยะเลยก็ไม่ได้

หลังจากเลิกงาน เฉินชางไม่สนใจไปโรงพยาบาลตงต้าสาขาหนึ่ง ลากยัยฉินขี้ประจบเข้าห้องตรวจทันที

เฉินชางนั่งวางท่าใหญ่โตอยู่บนเตียง พูดกับยัยฉินขี้ประจบว่า “ทำผิดอะไรไหม”

ฉินเยว่มุ่ยปาก คุกเข่าลงข้างๆ เฉินชาง แล้วทุบขาให้ “ผิดแล้ว…ฉันผิดไปแล้ว…”

เฉินชางผงะไป ไม่เลวนี่ ยังเอาตัวรอดเก่ง?

“ผิดตรงไหนล่ะ!”

สีหน้าฉินเยว่เหมือนยินยอมถูกฆ่าแกงแต่โดยดี “คุณว่าผิดตรงไหนก็ตรงนั้นละ!”

พอเฉินชางได้ยินก็ร้อง “โอ้โห ทำไมวันนี้ว่านอนสอนง่ายขนาดนี้”

ฉินเยว่เอ่ยยิ้มๆ “วันไหนไม่ว่านอนสอนง่ายเหรอ คุณเปลี่ยนรีมาร์คในรายชื่อวีแชทเถอะ ฉันชื่อน้องฉินเด็กดี!”

เฉินชางจะปฏิบัติแบบนี้ได้อย่างไร เขาพลิกตัวนอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียง หรี่ตาแล้วพูดอย่างเบิกบานว่า “ผมเมื่อยขา นวดให้ผมดีๆ ที!”

ฉินเยว่ยั่วยวนอยู่ข้างหูเฉินชาง “เหรอคะ ขาข้างไหนล่ะคะ”

เฉินชางเกือบทนไม่ไหว ยัยตัวแสบนี่ ยิ่งซนขึ้นเรื่อยๆ เลย “เมื่อยไปหมด นวดให้หมดเลย!”

ฉินเยว่เอ่ย “บ่าวทราบแล้วเจ้าค่ะ!”

……

……

ในตอนนี้เอง ฉินเสี้ยวยวนกับหลี่เป่าซานก็ผลักประตูเดินเข้ามา

ฉินเยว่กำลังคุกเข่านวดให้เฉินชางอยู่ฝั่งหนึ่ง เฉินชางนอนคว่ำกับเตียง หัวซุกอยู่ในผ้าห่ม พูดอย่างมีชีวิตชีวาขึ้นว่า “อืม ได้เลย สบายมากเลย อืม…ได้…เป็นเด็กดีจริงๆ! เดี๋ยวให้กินลูกอมนะ!”

ฉินเยว่เอ่ยยิ้มๆ “ได้ค่ะนายท่าน!”