เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 630

ตอนที่ 630 เรื่องสนุกยังมีอีก!

Ink Stone_Fantasy

เมิ่งซีพยักหน้า “แค่ไอเดียเดียวค่ะ ทุกคนฟังดูก่อน”

“แม้ว่าผู้ป่วยจะมีหลอดเลือดผิดรูปบวกกับมีหลอดเลือดข้างเคียงที่ทั้งใช้ประโยชน์และไร้ประโยชน์จำนวนมาก แต่ในตอนนี้…ไม่ใช่เรื่องแย่เสมอไปนะคะ!”

ทุกคนอึ้งไปทันที!

นี่ยังไม่ใช่เรื่องแย่อีกเหรอ ยังมีเรื่องที่เลวร้ายกว่านี้อีกเหรอ

เมิ่งซีไม่รอให้ทุกคนพูด เอ่ยขึ้นทันทีว่า “ความจริงแล้วหลอดเลือดที่เกินมาพวกนี้ ตอนนี้พวกเราเอาส่วนที่ใช้การไม่ได้มาใช้ประโยชน์ได้ทั้งหมดค่ะ!”

พอพูดจบ เมิ่งซีก็ชี้หลอดเลือดในทรวงอก เริ่มทำไม้ทำมือ!

“อย่างแรก พวกเราต้องจำแนกสถานการณ์ของหลอดเลือดที่ยุ่งเหยิงพวกนี้ให้เรียบร้อยก่อน ต่อให้เป็นหลอดเลือดผิดรูป แต่พวกเราแยกได้ตามฟังก์ชัน…”

“แบบนี้แล้ว หลอดเลือดที่เกินมา พวกเราก็เลือกตัดออกทั้งหมดได้ จากนั้นตอนที่ปลูกถ่ายเนื้อเยื่อหลอดเลือดอีกครั้งหนึ่ง สามารถเอาตรงนี้…มาผ่าตัดปลูกถ่ายหลอดเลือดจากร่างกายได้ ขณะเดียวกันก็ตัดหลอดเลือดข้างเคียงที่เสียหายรุนแรงทั้งหมดทิ้ง เป็นการปลูกถ่ายหลอดเลือดทดแทนด้วยเนื้อเยื่อของผู้ป่วยเอง…”

“ต่อมาก็เป็นการผ่าตัดแยกและซ่อมแซมแล้ว”

เมิ่งซีพูดเร็วมาก แต่ไม่ว่าจะเป็นหัวหน้าที่อยู่ในห้องผ่าตัดคนไหนที่มีหูตาสังเกตและวิเคราะห์ได้รอบด้านล้วนเข้าใจได้เป็นอย่างดี

หลังจากพวกเขาฟังคำของเมิ่งซีจนจบก็ตาเป็นประกายทันที!

“ไอเดียดี!”

“ความคิดดี!”

“หัวหน้าเมิ่งเก่งมาก!”

ทุกคนร้องออกมาอย่างอดไม่ได้พร้อมกัน

แต่แบบนี้ก็เกิดปัญหาขึ้นอีกอย่าง เว่ยเสียงพูดขึ้นว่า “หัวหน้าเมิ่ง คุณอาจจะไม่รู้ว่าตอนนี้ผู้ป่วยมีพังผืดหนักหน่วง ถ้าอยากจะแยกออก ก็ต้องผ่าตัดอย่างละเอียดแม่นยำ หัวหน้าทุกคน ใครจะผ่าครับ”

พอเกิดปัญหานี้ขึ้น สยงคังอวี้กับหยางเจี้ยนซู่ก็มองหน้ากัน เว่ยเสียงเห็นทุกคนไม่ส่งเสียง ก็ขำขื่นขึ้นมา “เมื่อกี้ผมเคลื่อนไหวมากไปหน่อย ก็เลยทำให้หลอดเลือดดำในช่องอกฉีกขาด…ดังนั้น ผมไม่ไหวแล้วแน่ๆ”

ตอนนี้ไม่ใช่แค่ปัญหาเรื่องการผ่าตัดแล้ว แต่เกี่ยวโยงกับการใช้ทักษะมือที่คล่องแคล่วไปแยกหลอดเลือดใหญ่ในอกที่มีพังผืดหนักหน่วง มิหนำซ้ำต้องเลือกเอาเนื้อเยื่อที่ฉีกขาดได้อย่างเด็ดขาด! ที่ควรเก็บก็เก็บ ที่ควรตัดทิ้งก็ตัดทิ้ง! แต่ในขณะเดียวกันก็ต้องวางแผนและใช้ประโยชน์หลอดเลือดทดแทนเหล่านั้นให้ดี

แบบนี้แล้วจะให้ใครผ่าตัด

หัวหน้าทั้งสองคนสบตากันแล้วถอนหายใจ ถึงตอนนี้แล้ว สุดท้ายก็ต้องออกมาสักคน แต่เว่ยเสียงทำให้เกิดบาดแผลจากการรักษาแล้ว ถ้าพวกเขาไปผ่าจะไม่ทำให้บาดเจ็บจากการรักษาเพิ่มอีกหรือ สุดท้ายการผ่าตัดก็เป็นใต้หล้าของคนหนุ่มสาว พอแก่แล้ว มือนิ่งแต่ไม่คล่องพอแล้ว

ในตอนนี้เอง เมิ่งซีเอ่ยขึ้น “ฉันมีตัวเลือกอยู่คนหนึ่ง!”

ทันใดนั้นทุกคนต่างจ้องเมิ่งซี “ใคร”

จ้าวซิวผิงยิ่งตาเบิกกว้าง เอ่ยอย่างกระตือรือร้น “หัวหน้าเมิ่ง คุณพูดสิ ใครกัน” เขาในตอนนี้เหมือนคว้าฟางเส้นสุดท้ายเอาไว้แล้วจริงๆ

เมิ่งซีหันหลังไป พูดว่า “เสี่ยวเฉิน คุณมานี่หน่อย!”

เฉินชางพยักหน้าแล้วไปหา จากนั้นจึงทักทาย “สวัสดีหัวหน้าทุกท่านครับ”

หยางเจี้ยนซู่เห็นเฉินชางก็ตาเบิกกว้างทันที “เสี่ยวเฉินเหรอ!”

เฉินชางพยักหน้ารับแทน

แต่เห็นได้ชัดว่าสยงคังอวี้กับจ้าวซิวผิงไม่คุ้นเคยกับเฉินชางนัก ย่อม…ยังไม่รู้สึกว่าเข้าท่านัก ต่อให้จ้าวซิวผิงไม่ได้พูดอะไร แต่…ในใจออกจะไม่เชื่อถือมากจริงๆ ถึงอย่างไรเขาก็ไม่เข้าใจ

ชื่อยังไม่เคยได้ยินใครจะเชื่อถือได้ ถึงอย่างไรก็เป็นพ่อของตน! จะให้ใครมาลงมือได้ง่ายๆ ได้ยังไง ไม่ต้องคุ้นเคยกันก่อนเหรอ

เมิ่งซีเห็นสถานการณ์จึงเอ่ยว่า “ผู้อำนวยการจ้าว ความจริงแล้วไอเดียของฉันเมื่อกี้ก็เป็นสิ่งที่เฉินชางคิดขึ้นมาค่ะ”

ประโยคนี้ทำเอาทุกคนงุนงงไปทันที

สยงคังอวี้ตาเบิกกว้าง ออกจะทำใจเชื่อได้ยาก ความคิดสร้างสรรค์นี่ถึงกับมีหมอที่เด็กขนาดนี้เป็นคนคิดเหรอ

แม้ว่าจ้าวซิวผิงจะกระวนกระวาย แต่ก็ยังมองดูเฉินชางอย่างวิตกกังวล “หมอเฉิน คุณ…ทำได้ไหม”

เฉินชางพยักหน้าแล้วเอ่ยเรียบๆ ว่า “ไม่น่ามีปัญหาครับ”