ทว่าพอเห็นทักษะทั้งสามในเทคนิควินิจฉัยโรค เฉินชางก็อึ้งไปทันที นี่คือทั้งสามทักษะที่ตนคิดค้นไม่ใช่หรือ
ทำไมไม่มีของคนอื่น
ตอนนี้เอง เสียงแจ้งเตือนจากระบบก็ดังขึ้น
[ติ๊ง! เทคนิควินิจฉัยโรคจะต้องผ่านการวิจัยแผนก อย่างเช่นดำเนินการทดลองการวินิจฉัยโรคผ่านการเผยแพร่บทความจนได้ทักษะและวิธีการรักษาที่มีผลการรักษาที่ชัดเจนต่อผู้ป่วย]
เฉินชางเพิ่งจะเข้าใจว่า เทคนิคทั้งสามของตนเอง ล้วนเป็นทักษะที่มีประสิทธิภาพจากการเผยแพร่บทความและวิจัยข้อมูลการวินิจฉัยโรค
และทักษะเหล่านี้ ถ้าสมาชิกในแผนกอยากเรียนรู้ พัฒนาการจะเร็วกว่ามาก!
ความจริงนี่เทียบเท่าทักษะตัวช่วย!
และถ้าอยากได้ทักษะตัวช่วย จะต้องทำวิจัยเทคนิคออกมา
คิดถึงตรงนี้ จู่ๆ เฉินชางก็ตระหนักได้ว่า ถ้าแผนกอยากพัฒนา ก็ต้องพึ่งพาการวิจัยของการวินิจฉัยโรครวมกัน
[ติ๊ง! ในตำแหน่งหัวหน้าแผนก (รองหัวหน้า) คุณจะได้รับถุงของขวัญเดือนละหนึ่งใบ
คำอธิบาย: อันดับยิ่งสูง ถุงของขวัญยิ่งหลากหลาย!]
หลังจากเฉินชางเห็นอันดับที่อยู่สามร้อยกว่าก็ถอนหายใจเงียบๆ!
การพัฒนาของแผนกฉุกเฉินโรงพยาบาลอันดับสอง เป็นภาระหนักหน่วงและอีกยาวไกล!
……
……
หลังจากนั้น ชีวิตก็ของเฉินชางก็กลับมาสู่ภาวะปกติอีกครั้ง
สิ่งเดียวที่ไม่เหมือนเดิมคือ ตอนนี้เดินไปถึงไหนทุกคนล้วนเรียกเขาว่าหัวหน้าเฉินด้วยความเคารพอย่างกระตือรือร้นกว่าเดิม
ใช่แล้ว ตั้งแต่รางวัลชนะเลิศการแข่งขันทักษะศัลยกรรมหัวใจจนถึงแพทย์ศัลยกรรมตกแต่งแห่งปี ทุกคนต่างตระหนักได้ว่า เฉินชางไม่ใช่คนที่พวกเขาจะเทียบเทียมได้แล้ว
อย่าว่าแต่รองหัวหน้าเลย ตอนนี้ไม่แน่ว่าโรงพยาบาลไม่รู้เท่าไรคงถึงขั้นอยากเชิญเฉินชางไปเป็นผู้อำนวยการ!
แต่งานของแผนกฉุกเฉินเหมือนจะไม่เคยให้คุณเหนื่อยน้อยลงเพราะคุณเป็นหัวหน้า
ช่วงบ่าย เฉินชางเพิ่งกลับมาก็ได้ยินหัวหน้าพยาบาลมองหวังเชียนพร้อมต่อว่าอย่างเดือดดาล “หมอหวัง ฉันบอกกี่ครั้งแล้วว่าให้ใช้ผ้าก๊อซน้อยลงหน่อย แล้วก็เบตาดีนของคุณน่ะ เทเยอะขนาดนั้น คุณ…สิ้นเปลืองเกินไปแล้ว! ฉันจะบอกให้นะ คราวหน้าคุณยังทำแบบนี้ ฉันจะให้หัวหน้าหักเงินคุณ
อีกอย่าง ฉันเห็นคุณเรียนกับหัวหน้าอันมาสักพักแล้ว โรงพยาบาลเป็นของบ้านคุณเหรอ เข็มกับด้ายเย็บแผลไม่ใช่เงินเหรอ เครื่องมือฆ่าเชื้อไม่ใช่เงินเหรอ ไม่เป็นหัวหน้าครอบครัว ไม่รู้หรอกว่าทุกอย่างเป็นเงิน!”
หวังเชียนยิ้มเจื่อน “แม่เถียน ผมรู้แล้วครับ คุณอย่าโกรธเลย เดี๋ยวคุณโกรธจนเกิดต่อมเต้านมก็เป็นเราไม่ใช่เหรอที่ต้องผ่าตัดให้คุณ ไม่คุ้มหรอกครับ!”
คำพูดของหวังเชียนทำให้เถียนเซียงหลานหัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออกทันที!
ทั้งสองเห็นเฉินชางเดินมา หวังเชียนเจอแพะรับบาปทันที “โน่น! แม่เถียน เฉินชางสิ้นเปลืองกว่าผมอีก ทำไมคุณไม่ว่าเขา”
เถียนเซียงหลานมองบน พลันหัวเราะเยาะ “หัวหน้าเฉินเขาเป็นรองหัวหน้าแผนก และยังเป็นเทพเจ้าแห่งความมั่งคั่งของแผนกเรา ถ้าคุณเรียกเงินบริจาคได้สักสิบล้านฉันจะไม่ว่าอะไรเลย ต่อให้คุณจะเอาเบตาดีนไปอาบ ใช้ผ้าก๊อซเป็นกระดาษชำระ ฉันก็จะซื้อกลับมาให้คุณโดยไม่บ่นสักคำ!”
พยาบาลที่อยู่ข้างๆ หัวเราะ!
หวังเชียนอดน้อยใจไม่ได้ “แม่เถียน คุณสองมาตรฐานอะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ