เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 794
ในฤดหนาว ยามลมหนาวพัดหวีดหวิวยิ่งเพิ่มความหนาวเหน็บ
ต่อให้ใส่เสื้อผ้าค่อนข้างหนา แต่ก็ไม่ค่อยช่วยอะไร
พอนั่งอยู่ในรถ เปิดฮีทเตอร์อยู่นาน ทุกคนจึงเริ่มอุ่นขึ้นมา
แต่พออุ่นก็ง่วงนอนได้ง่าย
เหล่าฉินนั่งอยู่ที่นั่งข้างคนขับ หลังพิงเก้าอี้ หนังตาค่อนข้างบวม พออายุมากแล้วก็เป็นเช่นนี้ หลังจากอดนอนตาก็จะบวมน้ำได้ง่าย
ส่วนฉินเยว่พิงไหล่เฉินชางอยู่ ตาโตๆ จ้องหน้าต่างกระจกบนหลังคารถ มองดูท้องฟ้ามืดมิด ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่
รถเคลื่อนตัวไปตามถนนบนภูเขา ฉินเยว่กระซิบข้างหูเฉินชางเบาๆ ว่า “คุณจะตบตีฉันไหม”
เฉินชางอึ้งไป อดยิ้มไม่ได้ “ไม่ทำอยู่แล้ว”
ฉินเยว่ถามต่อ “งั้นคุณจะเล่นการพนันไหม”
เฉินชางส่ายหน้าอีก
เขาไม่ใช่คนชอบการพนัน เขาย่อมชอบความมั่นคงมากกว่า
เขาไม่เข้าใจเรื่องหุ้นจึงไม่แตะ แน่นอนว่าระบบจะไปแตะไหมก็เป็นเรื่องของระบบ ไม่เกี่ยวข้องกับเฉินชาง
กองทุนยิ่งแล้วใหญ่ ตอนนี้วางเงินจือฟู่เป่าสองหมื่นหยวนไว้ในอวี้เอ๋อเป่า[1]เพื่อกินดอกเบี้ยวันละหนึ่งหยวนห้าเหมาก็ไม่ไปลงกองทุน
อาจเป็นเพราะอาชีพทำให้เป็นแบบนี้ เขาจึงไม่เชื่อในสิ่งที่ไม่น่าเชื่อถือเลย!
เขาชอบความรู้สึกสบายใจน่าเชื่อถือมากกว่า
ที่จริงเขาไม่รู้ว่าฉินเยว่ก็รู้สึกแบบนี้เหมือนกัน
ที่จริงนิสัยคนเราก็มีอัตลักษณ์ของแต่ละคน
ตอนที่คนเราคบหากัน ที่จริงแล้วลักษณะถ้อยคำ ท่าทาง การสนทนาและการทำเรื่องต่างๆ ก็เผยให้เห็นนิสัยของคุณได้ทั้งนั้น
และเฉินชางทำให้คนอื่นรู้สึกกระตือรือร้น สบายใจและเชื่อถือได้
เฉินชางมีสามข้อนี้อยู่เสมอ
พอกลับถึงบ้านก็เจ็ดโมงแล้ว ฉินเยว่เผลอหลับไประหว่างทาง ฉินเสี้ยวยวนก็ง่วงจนหาว
ดังนั้นเฉินต้าไห่จึงขับรถค่อนข้างช้าและนิ่มมาก
พอถึงบ้านฟ้าก็สว่างแล้ว
ฉินเยว่ถูกเฉินชางปลุกให้ตื่น พบว่าตนเองหนุนแขนเฉินชางนอนมาตลอด หลับสบายดีมาก
เมื่อเธอตื่นแล้วจึงอดนวดให้เฉินชางอย่างรักใคร่ไม่ได้ “ง่วงไหม ฉันหนุนแขนคุณนอน เหน็บกินหรือเปล่า”
เฉินชางยิ้ม “ไม่เลย!”
ส่วนเหล่าฉินกับเฉินต้าไห่ลงจากรถแล้ว
ฉินเยว่กระซิบข้างหูเฉินชางพลางยิ้มระรื่น “งั้นต่อไปฉันก็จะหนุนแขนคุณนอน! สบายเกินไปแล้ว โดยเฉพาะตรงไบเซ็ปนี่ นิ่มๆ กำลังดีเลย”
เฉินชางอดหัวเราะไม่ได้ ชี้แขนเสื้อของตน “งั้นต่อไปตอนนอนคุณห้ามน้ำลายหกแล้วนะ”
พอฉินเยว่ได้ยินก็เห็นว่ามีรอยประทับชื้นๆ อยู่บนแขนเสื้อเฉินชาง ทันใดนั้นหน้าก็แดงขึ้นอย่างห้ามไม่ได้!
“ฉันไม่ได้น้ำลายหกไหมล่ะ!”
“ตรงนี้มันเพราะรถโคลงเคลง ก็เลยทำให้น้ำลายไหลออกมาหรอก!”
เฉินชางอดหัวเราะไม่ได้ “ฮ่าๆๆ…เชื่อแล้วจ้า!”
ฉินเยว่นั่งอยู่บนรถ จู่ๆ ก็ไม่อยากลงมา ดื่มด่ำช่วงเวลาอันงดงามของทั้งสองคน ตอนนี้แสงอาทิตย์ยามรุ่งสางส่องผ่านกระจกเข้ามาฉายลงบนใบหน้าของทั้งสองพอดี
ทันใดนั้นเฉินชางก็รู้สึกถึงความสุขและอบอุ่น!
ยิ่งตั้งตาคอยวันที่จะได้อยู่ด้วยกันแล้วสิ! ทุกเช้าวันใหม่มีคุณเคียงใกล้ใต้แสงตะวัน จะรู้สึกดีขนาดไหนนะ!
พอนึกถึงตรงนี้ ฉินเยว่ก็กลอกตาดวงโต ยู่ปากหันไปจะขโมยจูบเฉินชาง!
แต่ในตอนนี้เอง จู่ๆ เฉินชางก็หันตัวมา!
ทันใดนั้น ทั้งสอง…ก็ชนกัน!
ทั้งสองสบสายตากัน
ความหยอกเย้า อบอุ่นและหนักแน่นในดวงตาเฉินชาง เป็นดั่งภูเขา…
ความหวั่นไหว เขินอายในดวงตาฉินเยว่ค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นความอบอุ่นและโหยหา
ใครว่าตอนจูบต้องหลับตา
มองดูแสงแดดฉายส่องที่ใบหน้าทั้งสอง มองดูกันอยู่เงียบๆ แต่ในดวงตากลับมีแต่ความสุขใจและอบอุ่น
ใครก็ไม่อยากผละออก!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ