เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 796
หลังจากออกมาจากสำนักเต๋าก็เย็นมากแล้ว
เห็นได้ชัดว่านักพรตเฒ่าไม่อยากให้คนพวกนี้อยู่ต่อ จึงลุกขึ้นส่งแขก
พวกเฉินชางก็รู้สึกพอใจ ถึงอย่างไรเรื่องที่ขอ อีกฝ่ายก็กำหนดให้
เขาให้กระดาษมาแผ่นหนึ่ง ด้านบนเขียนฤกษ์ดีไว้ ถึงขนาดเขียนว่าตอนแต่งงานห้ามทำอะไร ต้องระวังเรื่องไหน กระทั่งเปิดประตูรถไปทางไหน…ใส่ใจรายอะเอียดทั้งหมด
พอพูดจบ นักพรตเฒ่าก็พาทุกคนเยี่ยมสำนักเต๋า ส่วนเรื่องอื่นไม่ได้พูดถึง
สำหรับเรื่องอย่างการทำนายดวงชะตา…
นักพรตเฒ่าพูดแค่ว่า “ไม่ต้องทำนายแล้ว ทำนายไปก็ไม่แม่น”
คำพูดเดียวเล่นเอาทุกคนงง!
ถึงอย่างไรนี่ก็เป็นถึงเทพเซียนเฒ่าของทางจิ้นหยาง พอออกปากว่าทำนายไม่แม่นก็ทำให้ทุกคนตะลึงงัน
ทำนายไม่แม่นแล้วมั่วมาสักอย่างไม่ได้เหรอ
น่าเสียดายนักพรตเฒ่าเพียงแค่หัวเราะแหะๆ แล้วส่ายหัว “ดูชะตาคนก็เหมือนกับรักษาคนไข้นั่นละ
ถ้าคุณดูไม่ออกจะพูดมั่วๆ ไม่ได้ ก็เหมือนพวกคุณที่ก็พูดส่งๆ ไม่ได้เหมือนกันไง!”
คำพูดเดียวทำเอาทุกคนพูดไม่ออก
เพราะตั้งแต่เริ่มจนจบ ทุกคนไม่ได้พูดถึงว่าตนเป็นหมอ นี่ก็ทำให้นักพรตเฒ่ายิ่งดูลึกลับขึ้นไปอีก
พอออกมาแล้ว เฉินชางขับรถ ส่วนฉินเยว่นั่งข้างๆ
รถที่เฉินต้าไห่ขับมีพ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายนั่งไปด้วย ให้พื้นที่หนุ่มสาวทั้งสองได้เป็นอิสระ
แต่เห็นได้ชัดว่าเฉินชางยังเจ็บปาก ไม่ได้คว้าเอาช่วงเวลานี้ไว้
ทว่าจู่ๆ ฉินเยว่ก็ถาม “เมื่อกี้เทพเซียนเฒ่าคนนี้พูดอะไรกับคุณอยู่คนเดียว”
เฉินชางยิ้ม “บอกว่าต่อไปภรรยาผมจะคลอดลูกน้อยตัวอ้วนให้ผมสองคน เป็นลูกชายทั้งคู่ ชื่อยังตั้งให้แล้วด้วย คนหนึ่งชื่อเฉินผิงอัน อีกคนชื่อเฉินเสียงเหอ”
ฉินเยว่กลอกตา “นี่ฉันพูดจริงจังกับคุณอยู่นะ!”
เฉินชางยิ้ม “ผมจะหลอกคุณทำไม”
……
……
ตรุษจีนผ่านไปแล้วโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว เช้าตรู่วันชิวสี่ เฉินชางก็ขับรถไปส่งครอบครัวฉินเยว่
พอถึงทางด่วน ฉินเยว่ก็ฟุบอยู่กับตัวเฉินชางอย่างกับหมีโคอาล่าไม่อยากลงมา
เฉินชางอดยิ้มไม่ได้ “อีกสองวันก็กลับแล้ว!”
ฉินเยว่ “ไม่ฟังๆ ไม่รับไม่รู้!”
ยายคนนี้ทำเอาเฉินชางหัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออก “คนเยอะขนาดนี้มองคุณอยู่นะ ไม่อายหรือไง!”
พอฉินเยว่ได้ยิน ก็เหมือนรู้สึกว่านี่ก็มีเหตุผล จึงสวมฮู้ดขนเฟอร์ใบโตที่อยู่บนเสื้อขนเป็ด คราวนี้อย่าว่าแต่หน้าเลย หัวยังมองไม่เห็นด้วยซ้ำ
ฉินเยว่ที่หลอกตัวเองอยู่จูบลงบนใบหน้าเฉินชางอย่างเหิมเกริมไม่หวั่นเกรงครั้งหนึ่ง “แบบนี้พวกเขาก็มองไม่เห็นแล้ว!”
คนสมองกลับพิกลคนนี้ทำเอาเฉินชางหัวเราะเบิกบานออกมาอย่างเต็มที่
ฉินเสี้ยวยวนบีบแตรจนลืมไปว่าบีบไปกี่ครั้งแล้ว
“ยัยลูกบ้านี่ วันชิวฉิกเฉินชางก็ทำงาน ชิวลกก็กลับอันหยางแล้ว! สองวันยังเป็นแบบนี้! ต่อไป…ถ้าไม่มีเฉินชางแล้วจะทำไงล่ะ!”
จี้หรูอวิ๋นยิ้มให้ “พอแล้วๆ คุณอย่าบีบแตรเลย ลูกสาวคุณบล็อคคุณไปแล้ว!”
ผ่านไปพักใหญ่ ฉินเยว่จึงเดินหนึ่งก้าวหันหลังสามทีมาขึ้นรถฉินเสี้ยวยวนอย่างอาลัยอาวรณ์!
พอขึ้นมาแล้วเธอก็ไม่ถอดฮู้ด กระทั่งความรู้สึกเบาบางลง ไม่มีน้ำตาแล้วจึงถอดออก
จี้หรูอวิ๋นมองดูฉินเยว่ “เยว่เยว่จ๊ะ ลูกบอกว่าไม่ชอบมีความรักหรอกเหรอ ตอนนี้รู้สึกเป็นไงบ้าง”
ฉินเยว่ยู่ปาก “แต่แม่ก็ไม่ได้บอกว่าที่แท้ความรักก็ดีขนาดนี้นี่คะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ