เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 80

เสี้ยวเถียนฮวาไปแล้ว ทิ้งเงินไว้สามปึก

รวดเร็วว่องไวจริงๆ!

ในมือของเฉินชางมีของเพิ่มมาอีกสองอย่าง หนึ่งคือเงินสามหมื่นหยวน อีกหนึ่งคือวีแชทและข้อมูลการติดต่อของเสี้ยวเถียนฮวาที่อยู่ในโทรศัพท์มือถือ

จางจื้อซินสูดหายใจลึกครั้งหนึ่ง!

ตอนนี้เป็นเวลาหกโมงกว่าแล้ว ในฤดูร้อนช่วงเวลากลางวันจะค่อนข้างยาว แม้ฟ้ายังไม่มืดแต่ก็เริ่มกลายเป็นสีเหลืองแล้ว

เรื่องวันนี้ทำให้เหนื่อยใจเล็กน้อย

จางจื้อซินมองไปยังเงินสามหมื่นหยวนในมือเฉินชาง

พูดยิ้มๆ ว่า “รวยแล้วนะครับ?!”

เฉินชางยิ้มโดยไม่ได้พูดอะไร เขาดูออกว่าความจริง…จางจื้อซินกำลังขมวดคิ้วแน่น ในรอยยิ้มมีเมฆหมอกแห่งความโศกเศร้าปรากฏชัด

เฉินชางอดถามไม่ได้ “อาจารย์จาง เป็นอะไรหรือครับ?”

จางจื้อซินสูดหายใจลึก จิ๊ปากเล็กน้อย “ไปเถอะครับ กินข้าวกันก่อน กินไปคุยไป”

ทั้งสองเก็บของเรียบร้อยแล้วจึงเดินทางไปยังตลาดกลางคืน

อากาศในเดือนสิงหาคมเหมาะกับปิ้งย่างและเบียร์กลางแจ้งที่สุด

แต่เพราะอากาศของเมืองอันหยางเป็นพิษรุนแรง การปิ้งย่างกลางแจ้งจึงกลายเป็นข้อห้ามไปโดยปริยาย ดังนั้นทุกร้านจึงย่างกันในร้านแล้วค่อยนำออกมาเสิร์ฟ

ต้องบอกว่าวิธีนี้ดีจริงๆ!

ก็เหมือนกับการปล่อยตดในกางเกงจะไม่โชยออกมาที่อากาศด้านนอกนั่นแหละ?!

หรือการปิ้งย่างจนเกิดควันในร้านจะสลายอยู่แค่ข้างใน?

แน่นอนว่าเฉินชางไม่เข้าใจเรื่องนี้ ก็แค่พูดแขวะเท่านั้นแหละ

ช่วงเวลาหนึ่งทุ่ม ตลาดกลางคืนยังไม่ค่อยคึกคัก ถือว่าอยู่ในช่วงอุ่นเครื่อง ผู้คนบางตา

เถ้าแก่จางผู้ร่ำรวยพาเฉินชางเดินไปที่ร้านอาหารทะเล

ดูออกเลยว่าเถ้าแก่จางเป็นลูกค้าประจำ มาถึงก็เริ่มสั่งหอยนางรมสด ไตผัดกุ้ยช่าย และกุ้งมังกรจิ๋วโครมๆ

เฉินชางพอจะมองช่องทางออกบ้างแล้ว!

เถ้าแก่จางสั่งอาหารโดยไม่ดูราคาและไม่แยกประเภท ดูแค่ว่าบำรุงหยางหรือเปล่า บำรุงไตหรือเปล่า!

เบียร์สองขวดกับหอยนางรมสดเจ็ดแปดตัวลงกระเพาะไปแล้ว ทั้งสองพูดคุยกันมากขึ้น

จางจื้อซินยิ้ม “เสี่ยวเฉิน ผมคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าคุณจะมีฝีมือขนาดนี้!”

เฉินชางพยักหน้า “ครับ ผมก็คิดไม่ถึงเหมือนกัน”

รอยยิ้มบนใบหน้าจางจื้อซินแข็งค้างไปโดยพลัน “หมายความว่ายังไง?”

เฉินชางพูดต่อ “ความจริงนี่เป็นพรสวรรค์น่ะครับ เรียนรู้ไม่ได้ แต่รู้สึกว่าตัวเองทำได้โดยกำเนิด”

จางจื้อซินโมโหขึ้นมาทันที เฉินชางถูกจับกรอกเบียร์ไปขวดหนึ่ง

ปกติเฉินชางสูบบุหรี่น้อยมาก ดื่มเหล้าดื่มเบียร์เป็นบางครั้ง เขาดื่มเบียร์ได้ห้าถึงหกขวด เหล้าขาวเจ็ดถึงแปดช็อต

ตอนเรียนเขายังพอไหว แต่เมื่อจบการศึกษาและเข้าทำงานแล้วก็ถูกเหล่าเฉินลากมาดื่มเหล้าด้วยกันไม่น้อย

ปกติศัลยแพทย์ก็ดื่มเหล้ากันทั้งนั้น อาจเป็นเพราะมีผู้ชายมาก ถ้าไม่ดื่มเหล้าก็ไม่มีความสุข

หลังจากเบียร์หลายแก้วลงกระเพาะ จางจื้อซินก็เริ่มพูดมากขึ้น

ผ่านไปนาน จางจื้อซินจึงค่อยพูดขึ้นว่า “เสี่ยวเฉิน ครั้งนี้รบกวนคุณมากจริงๆ ผมพูดจริงนะ มา พี่ชายคนนี้ขอดื่มให้คุณแก้วหนึ่ง!”

หลังชนแก้วกันแล้วจางจื้อซินก็พูดต่อไปว่า “แต่…การผ่าตัดคราวนี้ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น นี่เป็นสาเหตุที่ผมไม่ได้รับปากเสี้ยวเถียนฮวาทันที”

“แผนงานของคุณไม่มีปัญหา เป็นแผนงานที่ยอดเยี่ยมมาก อีกอย่างการออกแบบของคุณก็ถือว่าเป็นสุดยอด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบเลย”

“แต่…ปัญหามันอยู่ตรงนี้ มันสมบูรณ์แบบเกินไป ด้วยระดับของผม…ยังทำไม่ได้! ไม่ใช่แค่ผมที่ทำไม่ได้ แต่หมอในคลินิกของพวกเราก็ทำไม่ได้เหมือนกัน พวกเราต้องเชิญผู้เชี่ยวชาญมาทำ”

เฉินชางชะงักไป “จะเชิญหวังเชินหรือ?”

จางจื้อซินแค่นเสียงเย็น “คนคนนี้ทำแผนผมสะดุดมาพอแล้ว หวังเชินคนนี้…แม้จะมีชื่อเสียงอยู่ด้านนอก แต่เพราะเหตุนี้ทำให้เขาหวงแหนชื่อเสียงของตัวเองอย่างร้ายกาจ เรื่องที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อชื่อเสียงของเขา เขาก็จะไม่ทำ”

“อีกอย่าง ปีนี้หวังเชินอายุสี่สิบเก้าแล้ว ถือว่าอายุมากแล้ว อยู่ในช่วงเวลาที่ต้องกินบุญเก่า ถ้าจะผ่าตัดแบบนี้เขาก็คงไม่มีความมั่นใจเหมือนกัน ยิ่งไปกว่านั้น ยังเป็นการผ่าตัดแก้งานที่ล้มเหลวของตัวเองอีกด้วย ถือว่าเป็นการตบหน้าครั้งใหญ่ คงไม่มาทำแน่ ดังนั้น…พวกเราต้องเชิญผู้เชี่ยวชาญสองสามคนมาทำแทน”

เฉินชางพยักหน้า ก็เหมือนกับที่จางจื้อซินพูด ยิ่งเป็นหมอชราที่อายุมาก มีคุณสมบัติสูง ทั้งยังมีชื่อเสียงโด่งดัง ก็ยิ่งไม่อยากหาเรื่องใส่ตัว

“งั้น…จะทำยังไงดีครับ?” เฉินชางเอ่ยถาม

จางจื้อซินพูดต่อ “ผมคิดจะหาผู้เชี่ยวชาญในพื้นที่ของพวกเรามาสักสองสามคน แต่…ยังไม่แน่ว่าผมจะเรียกผู้เชี่ยวชาญพวกนี้มาได้ เพราะยังไงซะ…อาชีพเดียวกันก็ถือเป็นศัตรู คลินิกของพวกเราถือเป็นธุรกิจเอกชนไม่ใช่โรงพยาบาลรัฐ ต้องสื่อสารกันให้มากสักหน่อย ในพื้นที่เมืองอันหยางมีคลินิกศัลยกรรมมากขนาดนั้น อยู่ดีๆ ใครจะอยากหาเรื่องใส่ตัวกันล่ะ?”

เฉินชางส่งเสียงตอบครั้งหนึ่ง จู่ๆ ก็คิดถึงหมอด้านศัลยกรรมหลายคนที่รู้จักตอนไปบ้านเจิ้งกั๋วถานคราวที่แล้วขึ้นมาได้ จึงพูดด้วยท่าทางครุ่นคิดว่า “ผมก็รู้จักอยู่หลายคนนะครับ แต่…ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญหรือเปล่า…”

จางจื้อซินหัวเราะ ไม่ได้พูดถากถางเฉินชาง อีกฝ่ายจะรู้จักใครได้ “เสี่ยวเฉิน คุณไม่ต้องกังวลหรอก พรุ่งนี้ผมจะลองไปหาเองสักหน่อย”

“ผมจะบอกอะไรให้ ในโลกศัลยกรรมความงามแห่งเมืองอันหยางของพวกเรามีผู้เชี่ยวชาญอยู่หลายคน ฉินเสียงแห่งโรงพยาบาลตงต้า หยางเทาแห่งคลินิกศัลยกรรมซีหย่า แล้วยังมีอันจิ้ง ดอกไม้งามแห่งคลินิกศัลยกรรมแอนนาอีกด้วย…”

“ถ้าได้รับความช่วยเหลือจากคนพวกนี้…เรื่องนี้ก็จัดการง่ายแล้ว!”

เมื่อเฉินชางได้ฟังก็คิดว่า โอ้โห ทำไมชื่อพวกนี้ฟังดูคุ้นจังล่ะ?

Next