เสือร้ายพ่ายเมีย นิยาย บท 1

ฉันนอนกลิ้งไปมาอยู่บนเตียงขนาดคิงไซส์ ผ้าปูที่นอนสีดำดูเข้ากับโทนสีของห้องอย่างลงตัวบ่งบอกถึงบุคลิกเจ้าของห้อง

“ใจ๋ลุกขึ้นจากเตียง” เสียงทุ้มของเจ้าของห้องที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำออกคำสั่ง

“อะไรกันใจ๋เพิ่งมาเอง” ฉันหันมองไปทางห้องน้ำก่อนที่ใบหน้าจะเริ่มขึ้นสีแดงเถือกเพราะบนตัวของพี่เสือมีเพียงผ้าขนหนูเพียงผืนเดียวที่พันอยู่รอบเอว ผมเปียกๆ นั่นเวบานเำมันหยดลงมาทำไมถึงได้ดูดีขนาดนั้นกัน

“อย่าให้ต้องพูดซ้ำนะใจ๋”

ฉันทำหน้าบึ้งมองพี่เสือผู้เป็นเจ้าของห้อง ตอนเด็กๆ ฉัน จ๋าย ไทเกอร์และพี่เสือ ชอบมาเล่นซ่อนแอบกันในห้องนี้ประจำ ตั้งแต่เด็กจนโตฉันก็มักจะเข้ามาเล่นในห้องของพี่เสือบ่อยๆ

พี่เสือเอ็นดูฉันเหมือนน้องสาวคนหนึ่งถึงแม้จะรู้ดีว่า….ฉันคิดยังไงกับเขา

แต่ใจ๋คนนี้ไม่ท้อหรอก สักวันพี่เสือจะต้องชอบใจ๋คอยดูสิ

“โตแล้วนะใจ๋ อย่าทำแบบนี้ใครมาเห็นมันจะดูไม่ดี”

“บ่นใจ๋อีกแล้ว”

“พี่บอกตั้งกี่ครั้งว่าอย่าแอบเข้ามาในห้องแบบนี้อีก เราไม่ใช่เด็กๆ กันแล้ว”

“ถ้าอย่างนั้น…..” ฉันดีดตัวลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินมาหยุดตรงหน้าของคนตัวสูง ก่อนจะพูดต่อ “พี่เสือก็มาเป็นแฟนใจ๋สิ”

แปะ!! ทันทีที่พูดจบพี่เสือก็ยกมือขึ้นมาตีหน้าผากฉันอย่างแรง

“แก่แดด เป็นเด็กเป็นเล็ก”

“ใจ๋จะยี่สิบแล้วนะ โตพอจะเป็นแฟนพี่เสือได้แล้ว”

“หยุดพูดแล้วลงไปข้างล่างพี่จะแต่งตัว”

“เดี๋ยวใจรอลงไปพร้อมกัน”

“ใจ๋” เมื่อได้ยินเสียงทุ้มต่ำที่เอ่ยเรียกชื่อก็รู้ได้ทันทีว่าพี่เสือกำลังดุ

“อือใจ๋ลงไปรอด้านล่างก็ได้”

บ้านของฉันกับพี่เสือรั้วติดกันอีกทั้งพ่อแม่ของเราสองคนก็เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยเรียนทำให้เราสองครอบครัวสนิทกันมากๆ และวันนี้เราก็นัดกินข้าวด้วยกันมันเป็นแบบนี้ปกติอยู่แล้ว

ฉันชื่อใจ๋ เรียนอยู่ปีสองมีฝาแฝดหนึ่งคนชื่อจ๋าย แต่จ๋ายไปเรียนที่ต่างประเทศ นานๆ ทีจะกลับมาที่บ้าน

“โดนไล่ลงมาอีกแล้วอะดิ” ไทเกอร์น้องชายของพี่เสือเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าฉันเดินหน้าบึ้งลงมาจากบันได

“พี่เสือให้ลงมารอข้างล่างไม่ได้ไล่ซะหน่อย”

“เป็นผู้หญิงนะใจ๋ขึ้นไปห้องผู้ชายแบบนั้นมันดูไม่ดี เฮียไล่ลงมาก็สมควรแล้ว”

“พูดมากน่าไทเกอร์”

“ตัดใจเถอะ อย่าไปรู้สึกกับเฮียมันเลย ถ้ามันจะชอบคงชอบไปนานแล้ว”

ไทเกอร์อายุเท่ากับฉันและเราก็เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน คำที่เพิ่งเอ่ยออกมาเขามักจะเตือนฉันประจำ เพราะนอกจากจ๋ายก็มีไทเกอร์ที่รู้เรื่องของฉันทุกเรื่อง เราสนิทกันมากๆ

“หิวแล้ววันนี้มีอะไรกินบ้างน้า” ฉันทำเมินคำพูดของไทเกอร์แล้วเดินลูบท้องเข้ามาดูของกินในห้องอาหาร

“อืม ถ้าอย่างนั้นลุงอยากให้หนูเลือก”

“คะ?” ฉันขมวดคิ้ว ตอนนี้ทุกคนเงียบกันหมดไม่มีใครเอ่ยคำใดออกมาเลย “คุณลุงจะให้ใจ๋เลือกอะไรหรอคะ”

“ระหว่างเสือกับไทเกอร์หนูอยากจะหมั้นกับใคร”

“พ่อ!!/พ่อ!!” ทั้งพี่เสือและไทเกอร์ต่างอุทานออกมาพร้อมกันอย่างตกใจรวมทั้งฉันด้วย เพราะไม่คิดว่าจะถูกถามแบบนี้

สมองมันอื้อและขาวโพลนไปหมดไม่เข้าใจว่านี่มันเรื่องอะไร จู่ๆ ทำไมคุณลุงถึงให้มาเลือกอะไรแบบนี้

“……..”

“คือเราสองครอบครัวคุยกันไว้ว่าถ้าลูกๆ โตขึ้นก็อยากจะให้หมั้นกัน”

“นี่มันยุคสมัยไหนแล้วพ่อ” พี่เสือแสดงสีหน้าไม่สบอารมณ์ออกมาอย่างเห็นได้ชัด

“เลือกสิลูก แม่อยากให้ใจ๋เลือกด้วยตัวเอง” แม่หันมาพูดกับฉันที่ยังตกใจกับเหตุการณ์อยู่

ฉันมองหน้าไทเกอร์และพี่เสือสลับกัน แน่นอนว่าหากต้องเลือกมันมีคำตอบตายตัวอยู่ในใจแล้ว และตอนนี้พี่เสือก็กำลังส่ายหน้าบอกเป็นนัยๆ ว่าห้ามเลือกเขา

“ใจ๋” เสียงของพ่อที่เรียกทำให้ฉันสะดุ้ง ด้วยความที่พ่อค่อนข้างดุ

ความกลัวทำให้ฉันพูดคำตอบที่อยู่ในใจออกมา

“พี่เสือค่ะ ใจ๋อยากหมั้นกับพี่เสือ”