เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 902

หล่อนหยิบกล่องอันหนึ่งออกมาจากในกระเป๋าแล้ว นี่เป็นของที่หลงโยวหลิงมอบให้หล่อนก่อนที่จะไปหวังว่าหล่อนสามารถส่งต่อให้หยางเฟิงได้

เย่เมิ่งเหยียนมองหยางเฟิงอีกแวบหนึ่งแล้ว พบว่าหยางเฟิงยังคงไม่สนใจตัวเองเปิดกล่องแล้วเลยทันที

ม้วนหนังแกะหนึ่งแผ่นวางอยู่ข้างในอย่างเงียบ ๆ

หยางเฟิงหันหน้ามาทันที สองดวงตานั่นจ้องมองม้วนหนังแกะแผ่นนั้น สายตาเปลี่ยนแล้ว……

“ของสิ่งนี้คุณเอามาจากที่ไหน？”

หยางเฟิงมองม้วนหนังแกะนานมากแล้ว ในที่สุดก็เอ่ยปากแล้ว

เย่เมิ่งเหยียนหยิบม้วนหนังแกะที่อยู่ในมือขึ้นมา“นี่เป็นของที่น้าหลงให้ฉันส่งมอบต่อให้คุณ แต่มองดูท่าทางของคุณเหมือนไม่ค่อยดีใจ ไม่งั้นพวกเราเอาของคืนกลับไปแล้วกัน……”

ไม่ได้รอให้เย่เมิ่งเหยียนพูดจบ หยางเฟิงพูดทันที“ไม่ได้！”

ตอนที่หยางเฟิงมองเห็นม้วนหนังแกะนี้ก็รู้แล้ว นี่เป็นชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกร

ชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรทั้งหมดมีเก้าแผ่น

สองแผ่นในนั้นอยู่บนตัวของหยางเฟิง

สี่ตระกูลมหาเศรษฐีเก็บรักษาเอาไว้ตระกูลละหนึ่งแผ่น

แผ่นนี้ที่อยู่ด้านหน้าก็คือส่วนนั้นที่ตระกูลหยางเก็บรักษาไว้！

หยางติ่งเทียนเอาชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรมอบให้ตัวเอง หยางเฟิงรู้เขามีความหมายอะไร

เขาต้องรู้สึกว่าติดค้างตัวเองแล้ว อยากที่จะชดเชยให้ตัวเอง

แต่ชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรเล็ก ๆ แผ่นหนึ่ง

ก็สามารถชดเชยการทำร้ายที่เขามีต่อตัวเองเหรอ？

น่าขำจริง ๆ ！

เย่เมิ่งเหยียนพูดด้วยใบหน้าที่แปลกใจว่า“ในเมื่อคุณต่างก็ไม่ชอบแล้วทำไมต้องเก็บไว้？ยังไม่สู้คืนให้ตระกูลหยาง！”

“ไม่ได้！”

หยางเฟิงแย่งชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรมาจากในมือของเย่เมิ่งเหยียนเลยทันที

“ในเมื่อเขาให้ผม งั้นก็เป็นของผมแล้ว！”

“อีกทั้ง นี่เดิมทีก็เป็นเขาที่ติดค้างผม！”

มองเห็นกิริยาท่าทางของหยางเฟิง เย่เมิ่งเหยียนอดไม่ได้ที่จะยิ้มเบา ๆ

ขอแค่หยางเฟิงรับของของตระกูลหยางแล้ว งั้นก็อดที่จะตัดการติดต่อกับตระกูลหยางไม่ได้！

เวลานี้

ตระกูลหนิง

พู่！