เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 100

“ในเมื่อพวกมันอยากตายกันไปข้าง งั้นฉันก็จะปล่อยให้พวกมันตายให้หมด!”

“เสือขาว ฟังคำสั่ง วางกำลังคนทันที ฉันจะจับขยะพวกนี้ ทั้งหมดในครั้งเดียว!”

“ครับ ท่านแม่ทัพ!”

เสือขาวถอยกลับไปจัดการทันที

ดวงตาของหยางเฟิงเผยแววเย็นเหยียบ

ครั้งนี้

เขาจะทำให้ทั้งตงไห่เลือดไหลเป็นน้ำ!

……

วันที่สอง

นอกเฟิงเมิ่งกรุ๊ป

แต่ละคนมาไม่ขาด

คนเหล่านี้ใบหน้าอาฆาต

มือถือดาบพิฆาต กระบองและอาวุธอื่นๆ

หนึ่งคน สองคน สามคน……เป็นร้อยเป็นพันคน

ร้านค้าทั้งสองฝั่งของถนนปิดหมด

ไม่มีใครกล้าออกมา

เพราะทุกคนรู้

พายุใหญ่กำลังมาถึง

หวางหลงมองไปที่เย่ชิวที่อยู่ข้างๆเและถามว่า "เย่ชิว นายแน่ใจเหรอ ภรรยาและพ่อตาของหยางเฟิงอยู่ข้างในนี้?"

เย่ชิวยันไม้เท้า กล่าวด้วยความเคารพ: “ใช่ พี่หลง ฉันมั่นใจได้ เย่เมิ่งเหยียนและเย่ไห่อยู่ในเฟิงเมิ่งกรุ๊ป

เพียงแค่จับพวกเขาไว้ ก็สามารถขู่หยางเฟิงให้ยกเลิกคำขาด ถึงตอนนั้นหยางเฟิงไม่กล้าไม่เชื่อฟัง! "

ผ่านการรักษา เย่ชิวและเย่ขวงทั้งสองคนก็สามารถเดินได้ด้วยไม้ค้ำยัน

วิลล่าหยุนติ่ง พวกเขาไม่มีวิธีที่จะเข้าไปแล้ว

เพราะได้รับข่าวคราว

เขตวิลล่าเขาหยุน มีทหารหนึ่งกองประจำการอยู่

พวกไป ล้วนเป็นการฆ่าตัวตาย

ดังนั้นเย่ชิวแนะนำ โจมตีเฟิงเมิ่งกรุ๊ป

เพียงแค่จับเย่เมิ่งเหยียนและเย่ไห่ไว้ หยางเฟิงต้องห่วงหน้าพะวงหลังแน่

หยางเฟิงมีความรู้สึกลึกซึ้งต่อเย่เมิ่งเหยียน

เขาไม่มีวัน ไม่สนความเป็นความตายเย่เมิ่งเหยียนแน่

หวางหลงพยักหน้าอย่างพึงพอใจและกล่าวว่า “เย่ชิว ครั้งนี้นายทำได้ดีมาก รอทุกอย่างสำเร็จ ฉันจะปฏิบัติอย่างดีต่อนายแน่นอน”

เย่ชิวกล่าวด้วยความยินดี “ขอบคุณพี่หลง!”

หวางหลงมองไปที่เย่ขวงและถามว่า "เย่ขวง ครั้งนี้เรารวบรวมคนมาได้เท่าไหร่"