เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 1015

แค่พวกเขาไม่กี่คน แม้แต่แค่เข้าไปเสียบที่ฟันของหยางเฟิงนั้นยังไม่พอเลย

เย่หรงหรี่ตามอง แล้วเอ่ยยิ้มเย็นชา “ในเมื่อใช้วิธีปกติแล้วมันไม่ได้ งั้นก็ใช้ทางที่มันไม่ปกติสิ！”

เมื่อได้ยินดังนั้น

แต่ละคนนั้นต่างก็ร่างกายสั่น

เพราะว่าพวกเขานั้นรู้ชัดเจนว่า ความอาฆาตนั้นได้ปกคลุมพวกเขาเอาไว้แล้ว

ทันใดนั้น

ในตอนที่ไม่มีการเตือนก่อนล่วงหน้านั้น

ด้านหลังของเย่หรงทันใดนั้นได้มีเงาคนหนึ่งเพิ่มมา

เขาโผล่ตอนไหนนั้น ไม่มีใครทราบ

เขาโผล่ตอนไหนนั้น ก็ไม่มีใครทราบ

รุ้เพียงว่า เงาคนนี้นั้น ราวกับผีปีศาจที่ตอนนี้นั้นได้ปรากฏตัวอยู่ภายด้านหลังของเย่หรง

เย่หรงเอ่ยเบาๆ “ดาร์กไนท์ ข้าจะมอบภารกิจให้เจ้าสามอย่าง！”

“อันดับแรก ฆ่าเจ้าเถียนเฟยที่ทรยศนั่น ส่วนคนอื่นที่ทรยศตระกูลเย่ จะต้องไม่ตายดี！”

“อันดับสอง เอาบริษัทเอไลซ่า กรุ๊ปกลับมา นี่เป็นกิจการของตระกูลเย่ ใครก็ขโมยไปไม่ได้”

“อันดับสาม ฆ่าเจ้าหยางเฟิงให้ข้าสะ ดับมอดตระกูลเย่ทั้งเมืองตงไห่ ข้าจะทำให้ทุกคนรู้ว่า ทำให้ตระกูลเย่ตระกูลเย่ฟอเรนท์ไม่พอใจนั้น ต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น？”

เมื่อสิ้นเสียงลง

ก่อนที่จะได้มีความอาฆาตนั้นได้พุ่งออกมาจากตัวของเย่หรง

ส่วนคนที่นั่งคุกเข่าอยู่ที่พื้นนั้น ราวกับว่าหายใจกันถี่ขึ้น

แต่ว่าพวกเขานั้นพยายามกลั้นหายใจ ไม่กล้าที่จะส่งเสียงใดๆออกมา

ร่างกายของพวกเขานั้นอดบังคับไม่ให้สั้นไม่ได้

เพราะว่าพวกเขานั้นไม่คิดเลยว่า เย่หรงนั้นจะส่งเทพมรณะนั้นกลับไป！

และพลังอำนาจของตระกูลเย่ใน เกาะดาวนั้น ก็นับว่าเป็นที่รวมตัวของปรมาจารย์ แล้ว

เย่หรงนั้นสามารถที่จะหาปรมาจารย์ได้ ที่จะสามารถต่อสู้กับตระกูลเย่ในเมืองตงไห่

แต่ว่า เย่หรงกลับส่งเจ้าคนนั้นไป ……

ดาร์กไนท์！

คนที่ใช้ชีวิตอยู่ในความมืดคนเดียวมาทั้งชีวิต！

ตระกูลเย่จึงสามารถที่จะตั้งอยู่ที่เกาะดาวได้！

สามารถที่จะเป็นตระกูลใหญ่นั้น ความสามารถของดาร์กไนท์นั้นไม่สามารถจะขาดได้！

เพราะว่าศัตรูทุกคนของตระกูลเย่นั้น ต่างก็โดน ดาร์กไนท์ ฆ่าตายไปกันหมด！

เพียงแค่ดาร์กไนท์ลงมือ ไม่มีใครนั้นสามารถที่จะมีชีวิตรอดมาได้！

ในเกาะดาว

ชื่อเสียงของดาร์กไนท์ นั้นมันน่าทึ่งเอามากๆ

เพียงแค่ได้ยินชื่อของเขานั้น

แม้แต่เด็กทารกที่ร้องไห้อยู่ก็ยังต้องหยุดร้อง

เพราะว่า เขานั้นเป็นราชาแห่งความมืดมิด！

เขานั้นเป็นนักฆ่าของความมืด ！

เย่หรงนั้นได้ให้ดาร์กไนท์ไปที่เมืองต้าเซี่ย

เด่นชัดมากว่าเขานั้นต้องการที่จะฆ่าหยางเฟิง！

ดับมอดตระกูลแย่ในเมืองตงไห่！

หยางเฟิงกล้าที่จะมาฆ่าลูกชายของเย่หรง

เย่หรงไม่ว่าจะเอ่ยยังไงก็ไม่ยอมที่จะไว้ชีวิตหยางเฟิง

แม้แต่ตระกูลเย่ในเมืองตงไห่ นั้นก็ไม่จำเป็นที่จะต้องมีอยู่ต่อไป ！

ดาร์กไนท์นั้นไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา

แล้วทั้งคนนั้นก็ได้หายไปจากที่เดิมตรงนั้น และหลงเหลือไว้เพียงความมืดมิด

ราวกับว่า เขานั้นไม่เคยออกมาสะอย่างงั้น ！

หลังจากที่ดาร์กไนท์จากไปแล้ว

เย่หรงหรี่ตาลงทั้งสองข้าง แล้วเผยปรากฏให้เห็นถึงรอยยิ้มที่น่าสะพรึงกลัว

“ตระกูลเย่แห่งตงไห่？ในปีนั้นไม่ใช่เป็นเพียงแค่ตระกูลเล็กๆในเมืองจงโจว！”

“แต่วันนี้กลับมาแตะต้องคิ้วของ ตระกูลเย่ฟอเรนท์？ถึงแม้จะเป็นต้นตระกูลเดียวกันแล้วมันจะทำไม？”

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นอย่าหาว่าข้านั้นโหดเหี้ยมก็แล้วกัน！”

เมื่อเอ่ยจบ ดวงตาทั้งสองข้างของเย่หรงนั้นปรากฏถึงความโหดเหี้ยม

ตอนแรกตระกูลตระกูลเย่ฟอเรนท์ที่แยกออกมาจากเมืองต้าเซี่ยนั้น เป็นเพราะแค่สถานการณ์บังคับ

ตระกูลเย่แห่งเมืองตงไห่นับว่าเป็นอะไรกัน？

หากจะพูดให้ไม่น่าฟังหน่อย แม้แต่สายเลือดตระกูลเย่นั้นก็ยังนับกันไม่ได้

เป็นได้แค่สายเลือดห่างๆ ห่างๆ ห่างๆเฉยๆ ……

ดังนั้นเมื่อมดที่มาจากตระกูลธรรมดา กล้าที่จะมาฆ่าลูกชายของตนเอง ？

หรือว่าพวกเขาอยากที่จะหาเรื่อง？

ในขณะเวลาเดียวกัน

บริษัทเฟิงเมิ่งกรุ๊ป สาขาเมืองหู้ไห่

“คุณหยาง ขอร้องท่านละ ช่วยข้าด้วย！ช่วยข้าด้วย！”

ในวันนี้

เถียนเฟยนั้นรับวิ่งเข้ามาหาหยางเฟิงอย่างตื่นกลัว ก่อนที่จะมาคุกเข่าต่อหน้าเขา แล้วร้องไห้ขี้มูกโป่งออกมา