เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 1085

คิดถึงตรงนี้

หลันซินก็ถามว่า “ก็ได้ งั้นนายบอกมาว่าจะพนันยังไง?”

“ง่ายมาก! พอดีฉันมีไพ่ป๊อกอยู่สำรับหนึ่งที่นี่ พวกเราต่างจั่วไพ่กันคนละใบ ไพ่ใครใหญ่ ก็คือผู้ชนะ?”

พูดเสร็จ หยางเฟิงก็เอาไพ่ป๊อกออกมาจากกระเป๋า

ไพ่ป๊อกสำรับนี้ เป็นของที่ระลึกที่หยางเฟิงเอากลับมาจากกาสิโนเกาะดาวต่างประเทศ

“ได้ ฉันเล่นกับนาย!”

ได้ยินหยางเฟิงพูดได้ง่ายขนาดนั้น หลันซินก็ตกลงทันขึ้นมาเลย

ก็แค่ต่างจั่วไพ่หนึ่งใบแล้วแข่งใหญ่เล็กไม่ใช่เหรอ?

วิธีเล่นง่ายแบบนี้ คนโง่ก็เล่นเป็น

“ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นเรา……”

“เดี๋ยวก่อน!”

ในขณะที่หยางเฟิงกำลังจะเริ่ม

หลันซินก็พูดขึ้นมากะทันหัน

เธอจ้องมองหยางเฟิง ถามด้วยสีหน้าหวัดระแวงว่า “ถ้าเราจั่วไพ่ใบที่เหมือนกันได้จะทำยังไง?”

เมื่อได้ยิน หยางเฟิงอดหัวเราะออกมาไม่ได้

หลันซินนี่เป็นคนไม่ยอมโดนเอาเปรียบเลยจริงๆ

หยางเฟิงยิ้มแล้วพูดว่า “แม่สบายใจได้เลย ถ้าจั่วไพ่ออกมาได้เหมือนกัน ถือว่าฉันแพ้! แม่ยังมีข้อสงสัยอะไรอีกไหม?”

“ไม่มีแล้ว! ไม่ต้องพูดมากแล้ว รีบเริ่มเลย!”

หลันซินพูดอย่างหมดความอดทนเล็กน้อย

จั่วไพ่ออกมาได้เหมือนกันก็ถือว่าตัวเองชนะ งั้นตัวเองก็ชนะแน่นอนน่ะสิ?

เกมไพ่ดีขนาดนี้ ไม่เล่นก็โง่แล้ว

ในเวลานี้ เย่เมิ่งเหยียนกลับมาแล้ว

ได้ยินหยางเฟิงกับหลันซินทั้งสองเล่นไพ่กัน ในใจอดไม่ได้ที่จะรู้สึกห่วง

ถ้าหยางเฟิงแพ้ขึ้นมาจริงๆ หยางเฟิงจะให้หลันซินหนึ่งหมื่นล้านจริงๆเหรอ?

สำหรับนิสัยของหลันซิน เย่เมิ่งเหยียนรู้จักเป็นอย่างดี

ถ้าหยางเฟิงแพ้แล้วไม่ให้เงินล่ะก็ หลันซินจะไม่มีทางยอมแน่นอน และไม่ให้เงิน จะเอะอะโวยวายแน่นอน!

แต่ถ้าให้เงินหลันซินไปหนึ่งหมื่นล้าน นั่นก็จะกลายเป็นช่วยคนชั่วน่ะสิ?

แน่นอน

ถึงแม้เย่เมิ่งเหยียนจะกังวล แต่เธอก็ไม่พูดอะไร