เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 1131

“ขอบคุณ！”

แล้วหลี่ชันก็ลุกขึ้น หันไปมองหลี่เหิงแล้วด่าว่า： “ไอ้เดรัจฉานได้ยินแล้วยัง？ยังไม่รีบยืนขึ้นไปพบคุณหยางกับฉัน！”

ขาทั้งคู่ของหลี่เหิงไม่ยอมหยุดสั่น ยันไม้ค้ำฝืนยืนขึ้นมา

ปากของเขาเต็มไปด้วยเลือด ใบหน้าถูกหลี่ชันต่อยจนบวมตั้งแต่แรกแล้ว

ทว่าต่อให้เป็นอย่างนี้ หลี่เหิงก็ยังกัดฟันไม่กล้าเอ่ยอะไร

เถียนเฟยพาคนทั้งสองมายังห้องทำงานของหยางเฟิง

“ผู้นำตระกูลหลี่คาระวะคุณหยาง！”

หลี่ชันยืนอยู่ตรงหน้าหยางเฟิงด้วยสีหน้านอบน้อม

นี่เป็นครั้งแรกที่หลี่ชันได้พบหยางเฟิง

เขานึกไม่ถึง

คนที่ทำลายล้างตระกูลเย่！

ฆ่าเย่หรง！

ผู้แข็งแกร่งที่ทำลายล้างแดนปรมาจารย์ใหญ่กว่าร้อยคนของตระกูลหลี่จะยังหนุ่มเช่นนี้！

“เจ้าบ้านหลี่ นับว่าคุณเป็นคนเก่งจริง ๆ！”

หยางเฟิงนั่งเอ้อระเหยลอยชายอยู่ตรงนั้น

แต่ในสายตาของหลี่ชัน ทั่วร่างกายของหยางเฟิงแผ่อำนาจที่แข็งแกร่ง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือ ทั้งที่หยางเฟิงดูแล้วก็ธรรมดา แต่กลับให้ความรู้สึกยากที่จะหยั่งถึง

หลี่ชันโค้งคำนับ เอ่ยด้วยใบหน้าอ่อนน้อมว่า： “เจ้าลูกหมามีตาหามีแววไม่ไปล่วงเกินคุณหยางเข้า ผมไม่กล้าหวังที่จะให้คุณหยางอภัย”

“แต่โบราณกล่าวไว้ว่า ลูกไม่ดีเพราะพ่อแม่ไม่สั่งสอน เจ้าลูกหมาล่วงเกินคุณหยางเพราะผมที่เป็นพ่อสอนไม่ดี！ผมพาเขามาขอโทษต่อคุณหยางเป็นเรื่องสมควรแล้ว”

หยางเฟิงมองหลี่ชันสักพัก ก็หัวเราะเยาะเอ่ยว่า： “อะไรกันเจ้าบ้านหลี่ ขอโทษลอย ๆ แค่นี้ก็พอแล้วเหรอ？คงรู้นะว่าเมื่อวานลูกชายของคุณอวดดีทีเดียว ถึงกับพาคนมาจะเอาเลือดล้างเฟิงเมิ่งกรุ๊ปของผม！”

พอได้ยิน

เหงื่อที่หน้าผากของหลี่ชันหยดลงมาไม่ขาด

เขาลังเลอยู่สักพัก กัดฟันแล้วเอ่ยว่า： “ถ้าคุณหยางไม่ยอมอภัยให้ตระกูลหลี่ อย่างนั้นต่อให้ตีไอ้ลูกนอกคอกคนนี้ตาย ผมก็ไม่มีมีคำคับแค้นใด ๆ！”

หลี่เหิงไม่กล้าเอ่ยอะไร

เพราะก่อนจะมา หลี่ชันบอกเขาว่า

ต่อให้หยางเฟิงจะฆ่าเขา เขาก็ไม่กล้าพูดคำว่า “ไม่”