เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 1139

ณ ผาใคร่ครวญ！

เงาของคนผู้หนึ่งนั่งขัดสมาธิบนพื้นดิน

คนผู้นี้ก็คือผู้คุมกฎสิบ！

นับตั้งแต่หลังจากภารกิจหมู่บ้านตระกูลเย่คราวก่อนล้มเหลวลง

ผู้คุมกฎสิบก็ถูกปีศาจหงอขังไว้ที่ผาใคร่ครวญ

ในสองสามเดือนนี้

ผู้คุมกฎสิบอยู่ในที่อับเฉามืดมิดไร้แสงตะวัน

เขาไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เจ้าสำนักจะปล่อยเขาออกไป？

จากข่าวที่เขาได้รับ

ผู้คุมกฎเก้าเคยพาคนมายังตงไห่ แล้วยังลักพาตัวลูกสาวของหยางเฟิง คิดจะบีบให้หยางเฟิงมอบชิ้นส่วนภาพมงกุฎมังกรออกมา

เสียดายที่ วรยุทธผู้คุมกฎเก้าขาดไปนิดเดียว

ไม่เพียงเอาชิ้นส่วนภาพมงกุฎมังกรมาไม่ได้ ยังถูกหยางเฟยทำลายจุดตันเถียนจนกลายเป็นคนพิการ！

ว่ากันว่าหลังจากกลับถึงกุ่ยเหมิน

ก็ถูกเจ้าสำนักปลดไปกวาดพื้น！

“ช่างโง่เง่าจริง ๆ！”

หลังจากได้รู้ข่าวนี้

ผู้คุมกฎสิบก็อดแสยะมุมปากกระหยิ่มยิ้มย่องไม่ได้

ผู้คุมกฎเก้าไม่ลงรอยกับเขามาตลอด

ครั้งนี้ที่ผู้คุมกฎเก้ามีจุดจบเช่นนี้ เรียกว่าเป็นที่ชอบใจอย่างยิ่ง！

“คิดว่าหยางเฟิงรับมือง่าย ๆ อย่างนั้นเหรอ？”

“ถ้ารับมือง่ายอย่างนั้นแล้วฉันจะล้มเหลวได้ยังไง？”

พอนึกถึงหยางเฟิง

สีหน้าของผู้คุมกฎสิบก็อึมครึมขึ้นมา

ที่เขาถูกขังอยู่ที่ผาใคร่ครวญ ทั้งหมดก็เพราะหยางเฟิงเป็นคนทำ！

เขาเกลียดหยางเฟิง！

แต่ขณะเดียวกัน ก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัวต่อหยางเฟิง！

ชายผู้นี้แข็งแกร่งเหลือเกินจริง ๆ

จนบางที แข็งแกร่งจนทำให้คนสิ้นหวัง！

แอ๊ด！

ขณะที่ผู้คุมกฎสิบกำลังคิดอะไรไปเรื่อย

ประตูก็เปิดออก

ผู้คุมกฎสิบแหงนหน้ามองไป

ก็เห็นชายสวมหน้ากากเหมือนหัวเราะก็ไม่ใช่ร้องไห้ก็ไม่เชิงเดินเข้ามา

พอเห็นคนผู้นี้