เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 1149

หยางเฟิงพาเย่เมิ่งหยานและคนอื่นๆ มาที่โต๊ะวีไอพี

มันหาได้ยากที่ตงไห่จะมีชีวิตชีวามากขนาดนี้ ดังนั้นแน่นอนว่าหยางเฟิงพาเย่เมิ่งหยานมาร่วมสนุกด้วย

คราวนี้การชุมนุมศิลปะการต่อสู้จะจัดขึ้นที่สนามกีฬาตงไห่

สนามกีฬาทั้งหมดสามารถรองรับได้ 100,000 คน

แต่ถึงกระนั้นสนามกีฬาแห่งนี้ก็เต็มและเกือบจะเป็นเรื่องยากที่จะได้รับตั๋ว!

เย่เมิ่งหยานถามอย่างสงสัย: "ที่รัก คนเหล่านี้เป็นปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดเลยเหรอ"

หยางเฟิง กล่าวด้วยรอยยิ้มจาง ๆ : "ขึ้นอยู่กับว่าคุณเปรียบเทียบกับใคร ถ้าคุณเปรียบเทียบกับคนธรรมดาพวกเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญแน่นอน ถ้าคุณเปรียบเทียบกับผม พวกเขาทั้งหมดเป็นเพียงพวกปลายแถวจํานวนมากเท่านั้น!"

จริง

มีผู้คนมากมายเข้าร่วมในการประชุมศิลปะการต่อสู้

หยางเฟิงไม่ได้สนใจพวกเขาเลย

หากไม่ใช่เพื่อวัตถุประสงค์ในการล่อให้เจ้าตำหนักยมโลกปรากฎตัวขึ้นมา และหากไม่ใช่เพื่อควบคุมวงการศิลปะการต่อสู้ของต้าเซี่ยที่ยิ่งใหญ่ทั้งหมด ไม่จําเป็นต้องให้เขาจัดการชุมนุมศิลปะการต่อสู้นี้!

ในไม่ช้าการประลองก็เริ่มขึ้น

การแข่งขันในเวทีนั้นน่าตื่นเต้นมากและผู้ชม 100,000 คนก็ส่งเสียงเชียร์กันลั่น

แม้แต่ใบหน้าของเย่เมิ่งหยานก็เปลี่ยนเป็นสีแดงและเธอก็ตื่นเต้นมาก อดไม่ได้ที่จะโบกกําปั้นชูผู้เข้าแข่งขัน สีหน้าของเธอดูกระตือรือร้นที่จะลอง

เมื่อเห็นเย่เมิ่งหยานเป็นแบบนี้ หยางเฟิงก็อดหัวเราะไม่ได้

ในสายตาของเขา ศิลปะการต่อสู้ของคนเหล่านี้ไม่มีอะไรมากไปกว่ากระบวนท่าชกและเตะที่ดูมีสีสัน ดูน่าตื่นเต้น แต่หากเทียบกับเขาแล้ว ศิลปะการต่อสู้ของคนเหล่านี้อยู่ในระดับที่ห่างกับเขาราวฟ้ากับดิน!

อย่างไรก็ตาม หยางเฟิงได้จัดการชุมนุมศิลปะการต่อสู้ครั้งนี้เพื่อส่งเสริมการพัฒนาศิลปะการต่อสู้ของต้าเซี่ย แม้ว่าทักษะของคนเหล่านี้จะไม่ดีมาก แต่ก็ยังมีผลอย่างมากต่อการเผยแพร่ศิลปะการต่อสู้ของต้าเซี่ย!

ทันใดนั้นเอง หยางเฟิงยิ้มเยาะออกมาเมื่อเขาเห็นผู้คุมกฎวิ่งไปที่ลานประลอง

ไป๋หู่ข้างๆ เขาพูดด้วยน้ําเสียงแผ่วเบาว่า "ท่านจอมพล ต้องการให้ผมไปจัดการส่งเขาลงจากเวทีประลองหรือไม่ครับ"

แม้ว่าหยางเฟิงจะไม่เอาจริงเอาจังกับผู้คุมกฎสิบ แต่เขาต้องยอมรับว่าความแข็งแกร่งของผู้คุมกฎสิบยังคงแข็งแกร่งมาก หากคำนึงกันจริงๆ แล้ว ในบรรดาผู้คนที่ลงประลองทั้งหมด ไม่มีใครอยู่ในระดับขั้นแดนแปรเทพ เช่นเดียวกับผู้คุมกฎสิบ

แม้ว่าไป๋หู่จะขึ้นไป แต่ก็อาจไม่สามารถเอาชนะผู้คุมกฎได้ ทว่าไป๋หู่เป็นนักสู้ที่มีประสบการณ์โชกโชนมาก หากอยู่ในสนามรบจริง ผู้คุมกฎสิบจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย!

หยางเฟิงโบกมือและพูดเบา ๆ ว่า: "ไม่จําเป็น กลับมาก่อน ค่อยจัดการทีหลัง ผมอยากเห็นการสมรู้ร่วมคิดที่อยู่เบื้องหลังผู้พิทักษ์สิบคนนี้!"