เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 125

ไม่เพียงแต่เช่นนั้น ยังต้องการรับซือบริษัทเหล่านี้

หลังจากข่าวสารนี้เผยแพร่ออกไป

หลายคนต่างถือว่าเป็นเรื่องตลกขบขันเมื่อได้ยิน

ถึงอย่างไรเฟิงเมิ่งกรุ๊ปสำนักงานสาขาเมืองเอก ก็เป็นเพียงกิจการเล็ก ๆ ที่คุณภาพด้อยที่หนึ่ง จะเอาอะไรไปรับซื้อบริษัทคู่ค้าหลายสิบแห่ง？

ตอนที่ทุกคนรอดูเรื่องขำขัน ทุกคนต่างถูกการกระทำของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปทำให้มึนงงรวดเร็วติดต่อกันอย่างไม่ขาดสาย

เฟิงเมิ่งกรุ๊ปเหมือนกับบ้าคลั่ง กำเริบเสิบสานกว้านซื้อหุ้นของบริษัทคู่ค้าหลายสิบแห่ง

อีกทั้งยังซื้อในราคาที่สูงกว่า！

ไม่คำนึงถึงราคาที่ต้องเสีย ไม่คำนึงถึงต้นทุน ใช้เงินเหมือนกับเศษกระดาษ！

ธนบัตรกำใหญ่ ๆ โยนเข้าตลาดหลักทรัพย์

เวลาสั้นสั้นไม่ถึงสามสิบนาที

บริษัทคู่ค้าหลายสิบแห่ง ล้วนถูกเฟิงเมิ่งกรุ๊ปกว้านซื้อทั้งหมด

……

ปัง！

ปัง！

ปัง！

สุพรีมคลับ ทุกอย่างที่สามารถพังทำลายได้ล้วนถูกจางเวยพังจนแหลกละเอียด

เขาพูดคำรามโกรธนระงับอารมณ์ไม่อยู่ “เป็นแบบนี้ได้ยังไง？เป็นแบบนี้ได้ยังไง？”

แรกเริ่มเดิมทีเขาต้องการอยากให้เฟิงเมิ่งกรุ๊ปรีบออกไปจากเมืองเอก

แต่คาดไม่ถึง เฟิงเมิ่งกรุ๊ปกลับกว้านซื้อบริษัทคู่ค้าหลายสิบแห่ง

ต้องรู้ว่าบริษัทพวกนี้ ส่วนใหญ่ล้วนมีหุ้นของจางเวย

ผลสุดท้าย เฟิงเมิ่งกรุ๊ปเดินเครื่องติดต่อกันไม่หยุด ทำให้เขาเสียหายย่อยยับ

นี่จะให้เขาไม่โกรธได้ยังไง？

สีหน้าของเจี้ยนเฟิงดูไม่ได้ถึงขีดสุด เขาก็คาดไม่ถึงว่าผลสุดท้ายจะเป็นขนาดนี้

“ท่านสาม ทั้งหมดเป็นความผิดของผม ได้โปรดลงโทษผมเถอะครับ！”

เจี้ยนเฟิงพูดแล้วคุกเข่าลงข้างเดียว

จางเวยมองเจี้ยนเฟิงแล้วพูดคำราม “ตอนนี้ลงโทษแกแล้วมีประโยชน์อะไร？แกบอกฉันสิ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่？”

เขามีลางสังหารณ์บางอย่าง ถ้าไม่สนใจไม่ดูแล สุดท้ายเขาจะตายในกำมือของเฟิงเมิ่งกรุ๊ป

คิดถึงตรงนี้ สองตาแน่วแน่มั่นคงของจางเวยจ้องมองไปยังเจี้ยนเฟิง กัดฟันแล้วพูด “ถ่ายทอดคำสั่งฉัน ประกาศบัญชาพิฆาตต้องการให้บิ๊กบอสทุกคนของพื้นที่สีเทาเมืองเอกมาที่สุพรีมคลับ ฉันต้องการขุดรากถอนโคนเฟิงเมิ่งกรุ๊ป！”

“ท่านสาม……”

เจี้ยนเฟิงเงยหน้า ใบหน้าที่ไม่กล้าจะเชื่อมองไปยังจางเวย

ควรจะรู้ว่าบัญชาพิฆาต เป็นคำสั่งระดับสูงที่สุด

แฝงความหมายว่า หลังจากประกาศคำสั่งนี้ ก็คือผลสุดท้ายต้องสู้จนหมดลมหายใจ

บิ๊กบอสทุกคนของพื้นที่สีเทาเมืองเอกที่ได้รับคำสั่งนี้ ไม่กล้าที่จะต่อต้านใดใด

ผู้ที่ต่อต้าน ฆ่าทั้งครอบครัว！

จางเวยจ้องเขาเขม็งแล้วพูด “เข้าใจแล้วไหม ไปทำตามที่ฉันบอก！”

เจี้ยนเฟิงก้มหน้าพูด “ครับ！”

หลังจากรอเจี้ยนเฟิงออกไป

จางเวยเงยหน้าขึ้น มองไปกลางท้องฟ้า แสงตะวันรอนราวกับเลือดสีสดแดงก่ำไม่ปาน

“หยางเฟิง ขอดูหน่อย ว่าสุดท้ายจะเป็นแกจะตายหรือว่าฉันจะรอด？”