เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 261

หลังจากนั้นเขากดโทรศัพท์

ตูดตูดตูด!

ผ่านไปสักครู่

"ว่าไง?"

เสียงแหบแห้งจากโทรศัพท์ปลายทาง

เฉินปาเซียนพูดอย่างเคร่งขรึม “ข้ากำลังมีปัญหา…”

...

วิลล่าจินหลิง

หยางเฟิงนั่งบนโซฟาสุดหรู

“ท่านแม่ทัพ ผู้ว่าการจินหลิงขอเข้าพบท่านข้างนอก!”

เสือขาวกล่าวด้วยความเคารพ

หยางเฟิงได้ออกคำสั่งให้ปิดล้อมแก๊งฟ้าดินแล้ว

แม้ว่าชัยชนะจะอยู่ในมือเขา

แต่ทว่าแก๊งฟ้าดินเป็นต้นไม้ใหญ่และมีรากลึก

หากไม่กำจัดหมดสิ้นจะมีปัญหาไม่รู้จบ!

หรือกระทั่งสร้างความวุ่นวายให้สังคมจินหลิง

เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเรื่องดังกล่าว เขาสั่งให้เสือขาวไปเชิญผู้ว่าการจินหลิงมาพบ

หยางเฟิงพูดเบา ๆ : "ให้เขาเข้ามา!"

“ครับ!” เสือขาวพยักหน้า

หลังจากนั้น.

ชายวัยกลางคนสวมชุดคลุมพญางูหกกรงเล็บ เดินเข้ามาด้วยใบหน้าเคร่งขรึม

“ผู้ว่าการ จินหลิง สวีเทียนหมิงคารวะท่านแม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่!”

สวีเทียนหมิงแสดงความเคารพ!

และก้มหัวลงครึ่งตัว!

แม้ว่าเขาจะเป็นเจ้าหน้าที่อันดับหนึ่งของต้าเซี่ย

แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าหยางเฟิงเขายังไม่กล้าที่จะเย่อหยิ่ง

หยางเฟิงเป็นเทพสงครามอันดับหนึ่งในต้าเซี่ย มีทหารนับล้าน!

หากกล้าดูหมิ่นหยางเฟิง ตายสถานเดียว!

ยิ่งไปกว่านั้น หยางเฟิงได้ต่อสู้ในดินแดนต่างประเทศมาหลายปี ฆ่าศัตรูนับไม่ถ้วน ปกป้องบ้านเมืองและประเทศชาติ ชนะสงครามนับครั้งไม่ถ้วนทั้งภายนอกและภายในจึงเป็นที่เคารพนับถือ

หยางเฟิงค่อยๆ จุดบุหรี่และถามด้วยรอยยิ้มว่า “ผู้ว่าการสวี ท่านรู้หรือไม่ข้าเรียกท่านมาด้วยเรื่องใด”

สวีเทียนหมิงกล่าวด้วยความคารพในทันที: “ฉันได้ยินมาว่าท่านแม่ทัพ สามวันจะล้อมแก๊งฟ้าดินในอีกสามวัน ไม่ทราบว่าเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้หรือไม่?”

ในฐานะผู้ว่าการจินหลิง

สวีเทียนหมิงรู้ทุกความเคลื่อนไหวเกี่ยวกับจินหลิง!

สามวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว

ขณะนี้

ที่เชิงเขาจื่อจินผู้คนมากมาย

เมื่อเทียบกับงานประลองบู๊ครั้งที่แล้ว มันดูคึกคักอย่างมาก

หยางเฟิงนั่งบนเก้าอี้ตัวใหญ่

คนที่ยืนอยู่ด้านล่างเขาคือ สำนักมังกรพยัคฆ์สำนักหลิงหลงหกตระกูลใหญ่ สำนักหงและผู้ที่เกี่ยวข้องอื่นๆ

ทุกคนเหมือนดาวล้อมเดือน อารักขาหยางเฟิง

หยางเฟิงมองทุกคนและถามว่า "ทุกคน พร้อมหรือยัง?"

“รายงานหัวหน้า ทุกหน่วยประจำที่แล้ว ขอให้ท่านสั่งการ!”

ทุกคนตะโกนเสียงดังพร้อมกัน

หยางเฟิงพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ: “ดีมาก ข้าขอประกาศว่าโจมตี ณ บัดนี้!”

"ฆ่า!"

ทันใดนั้น

เสียงสังหารดังสนั่น

ฝูงชนหนาแน่นพุ่งไปยังเขาจื่อจิน

เมื่อมองลงมาจากข้างบนเหมือนฝูงมดที่ดำขลับ