เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 269

เมื่อสิ้นเสียง

เฉินเป่ยเหอสีหน้าดูภาคภูมิใจมาก

ได้ยินสิ่งนี้

จางเทียนซาน ไป๋หลิงหลงและคนอื่น ๆ ต่างก็ตกใจ

บรรดาผู้ที่รู้จักตระกูลเฉินในจงโจว แต่ละคนหน้าถอดสี

ส่วนคนที่ไม่รู้จักยังทำหน้ามึนงง

หยางเฟิงหันไปหาเสือขาวที่อยู่ข้างๆ: "ตระกูลเฉินแห่งจงโหว มันคือะไร?"

เสือขาวกล่าวด้วยความเคารพ: “รายงานท่านแม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่ ตระกูลเฉินในจงโจวเป็นตระกูลอันดับสองในจงโจว!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้หยางเฟิงก็พยักหน้า

ไม่น่าแปลกใจเลยที่เฉินเป่ยเหอจะหยิ่งผยอง

ที่แท้แล้วเขาเป็นผู้อาวุโสของตระกูลอันดับสองในจงโจว!

ตระกูลอันดับสองเป็นตระกูลที่มีชื่อเสียงซึ่งมีมรดกตกทอดมาหลายร้อยปี!

มีทรัพยากรในมือมากมาย!

คนและเรื่องราวแปลกประหลาดมากมากยิ่งนับไม่ถ้วน!

ก่อนหน้านั้นตระกูลเย่แห่งจงโหว เป็นตระกูลอันดับสามสามารถควบคุมกองกำลังสีเทาในมณฑลเจียงหนานได้ทั้งหมด

แต่ตระกูลเฉินสามารถทำลายตระกูลเย่แห่งจงโจวได้ โดยแค่ขยับปลายนิ้ว!

ผู้อาวุโสของตระกูลเฉินมีเรื่องให้ภาคภูมิใจจริงๆ!

แต่……

ต่อหน้าหยางเฟิงแค่ตระกูลระดับสองแห่งจงโจ มันยังไม่พอ!

หยางเฟิงกล่าวอย่างเบาๆ: “เฉินป้าเซียนทำความชั่วไว้ในจินหลิงมากมาย เจ้าพาเขาไปไม่ได้!”

“บังอาจ!”

เฉินเป่ยเหอโกรธมากและพูดว่า “แค่เขยตัวเล็กๆอย่างเจ้า กล้ามาขัดขวางเรื่องของตระกูลเฉินแห่งจงโจว เจ้าอยากตายหรือไง?”

เขาได้เปิดเผยตัวตนของเขาแล้ว

แต่หยางเฟิงยังกล้าขวางเขา?

สงสัยอยากตาย!

ขณะนั้นสวีเทียนหมิงยืนขึ้น: "ข้า สวีเทียนหมิงผู้ว่าการจินหลิง เฉินป้าเซียนเป็นนักโทษคนสำคัญของจินหลิง เจ้าพาเขาไปไม่ได้!"

ผู้ว่าการจินหลิง?

เฉินเป่ยเหอหัวเราะเสียงดัง!

เขาหันกลับมาอย่างดูถูกและเหลือบมอง สวีเทียนหมิงและพูดโดยไม่เกรงกลัวแม้แต่น้อยว่า: "ผู้ว่าการสวี เจ้าลืมไปแล้วหรือไม่ว่า ท่านอริยะบรรพชนแห่งต้าเซี่ยเคยกล่าวไว้ว่า คนของราชสำนักจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของยุทธภพและตอนนี้เจ้านำกองกำลังจำนวนมากมาล้อมแก๊งฟ้าดิน หรือว่าเจ้าไม่เกรงกลัวตระกูลเฉิน จะให้รายงานต่อหน้าเจ้ามังกร？"

เมื่อได้ยินดังนั้น

สวีเทียนหมิงก็เงียบ