เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 280

ความโกรธแค้นระหว่างสองพ่อลูก คนภายนอกนั้นก็มิอาจรู้ได้จริงๆ

เมื่อวางโทรศัพท์ ฟู๋โป๋ก็มองไปที่คฤหาสน์ ก่อนจะส่ายหัวพูด “ท่านชาย ช้าเร็วยังไง ท่านก็จะต้องเข้าใจ ความลำบากและเจ็บปวดของพ่อท่านเอง！”

หลังจากนั้น

ฟู๋โป๋ก็ได้ขึ้นเฮลิคอปเตอร์ส่วนตัวบินกลับไป

ในคฤหาสน์

เสือขาวเดินเข้ามา ก่อนที่จะถามอย่างระมัดระวัง “ท่านแม่ทัพ เขากลับไปแล้วครับ！”

“อืม！” หยางเฟิงพยักหน้า ก่อนจะพูดด้วยสีหน้าหมดอารมณ์“จำเอาไว้นะ หลังจากนี้อย่าให้ข้าต้องมาเห็นคนของตระกูลหยางอีก！”

“รับทราบ！”

เสือขาวก็ไม่กล้าขัดคำสั่ง จึงรีบพยักหน้า

หยางเฟิงโบกมือก่อนเอ่ย “เจ้าออกไปเถอะ！”

เสือขาวลังเล

ทันใด เขาก็ไม่กล้าที่จะเอ่ยอะไร จึงทำได้เพียงถอนหายใจและเดินออกไปจากคฤหาสน์

หลังจากที่เสือขาวจากไป！

ทั้งคฤหาสน์จึงมีเพียงแค่หยางเฟิง

อารมณ์ของหยางเฟิงนั้น ตอนนี้ขึ้นๆลงๆ

ทันทีทันใดนั้น เขาก็คิดหวนกลับไปเมื่อหกปีก่อน

หกปีก่อน

เขานั้นเป็นถึงคุณชายของตระกูลหยางผู้ร่ำรวย ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขไม่มีปัญหาและไร้ความกังวล

แต่ทว่ามีอยู่วันหนึ่ง

พ่อของตนเองนั้น ได้ละทิ้งภรรยาและลูกชายของเขา

เขาไล่ภรรยาออกจากบ้านตระกูลหยาง และไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นที่มีความร่ำรวย！

จากนี้ไป

หยางเฟิงกับแม่ของเขาต้องใช้ชีวิตเร่ร่อน อดๆอยากๆใช้ชีวิตอย่างลำบาก

ในสุดท้าย

ด้วยความเย็นของสภาพอากาศและความอดอยาก จึงทำให้แม่ของเขานั้นได้นอนตายอยู่ข้างถนน

แต่ว่าเขานั้น กลับไปผลิกพลันไปอยู่ที่เมืองตงไห่

ในที่สุดเขาก็ได้ถูกรับเลือกจากตระกูลเย่ ให้ได้เป็นลูกเขยและแต่งงานกับเย่เมิ่งเหยียน

ตั้งแต่ที่แม่เขาเสียในตอนนี้

หยางเฟิงสัญญาไว้ว่า ทั้งชีวิตนี้เขาและตระกูลหยางจะต้องไม่อยู่ร่วมกันเด็ดขาด！

เขาไม่มีทางลืม ตอนที่แม่ของเขานั้นหิวคนไม่มีแรงจะพูด และเขาเองนั้นก็ไม่แรงและความสามารถจึงทำได้แค่เสียใจ……

เขาลืมไม่ลง แม่ของเขาล้มลง แม่แต่ยาแค่ไม่กี่ร้อยบาท ก็สามารถที่จะรักษาแม่ของเขาได้ แต่ตนนั้นเป็นแค่ขอทาน และในวันค่ำคืนที่ไม่มีคนบริจาค ที่ทำได้แค่ใช้ชีวิตให้อยู่รอดไปวันๆหนึ่ง……

เขายิ่งไม่สามารถที่จะลืมได้！

ตอนที่แม่ของเขาใกล้จะจากไป ในดวงตาที่เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง จะโกรธแค้น！

แต่ในวันนี้

ตระกูลหยางมาขอร้องให้เขากลับไป ฝันไปหรือเปล่า！

พวกเขา น่าจะคิดถึงพลังอำนาจของเขาในตอนนี้สะมากกว่า！