ดูเหมือนว่าหยางเฟิงจะเป็นความอัปยศของผู้ชายทุกคนในโลกนี้!
เมื่อเห็นทุกคนอยู่เคียงข้างตัวเอง หวางชงก็รู้สึกภาคภูมิใจยิ่งขึ้นไปอีก
เขามองไปที่หยางเฟิงอย่างเหน็บแนมและพูดว่า “แกเห็นไหม แกเป็นแค่ผู้ชายธรรมดาๆ แกมีคุณสมบัติที่จะหัวเราะเยาะฉันเหรอ?”
“ฮ่าๆๆๆ!
หยางเฟิงหัวเราะอีกครั้ง
คราวนี้น้ำตาของเขาจะออกมาแล้ว
“ไอ้บ้า แกหัวเราะอะไร”
เมื่อเห็นหยางเฟิงยังคงหัวเราะ หวางชงก็หงุดหงิดถึงสุดขีด!
หยางเฟิงส่ายหัวเบา ๆ และพูดว่า "ฉันหัวเราะเยาะไอ้โง่แบบพวกแก มีตาหามีแววไม่!"
“ไอ้บ้า แกกำลังพูดเรื่องอะไร”
“เชื่อไหมว่าพวกฉันจะฆ่าแก!”
“ลูกเขยตัวน้อยๆก็กล้ามาเยาะเย้ยพวกเรา หาที่ตายชัดๆ!”
ทุกคนโกรธ
หยางเฟิงหัวเราะเยาะทุกคนในคราวเดียว
ลูกเขยที่ให้เมียเลี้ยง!
ความอัปยศของผู้ชาย!
ผู้ชายที่กินใช้ของเมีย!
มีสิทธิ์อะไรที่จะหัวเราะเยาะพวกเขา?
หวางชงพูดด้วยสีหน้าซีดเผือด: “ถ้าแกไม่พูดให้ชัดเจนในวันนี้ ฉันเกรงว่าแกจะออกไปจากที่นี่ไม่ได้!”
อันที่จริงครั้งนี้ในการรวมตัวของชั้นเรียนเป็นการพบปะสังสรรค์และเป็ฯงานโอ้อวดของเขา
จู่ๆหยางเฟิงก็ออกมาก่อปัญหาซ้ำแล้วซ้ำเล่า
คิดว่าเขาไม่กล้าทำอะไรกับเขาจริงๆเหรอ?
เป็นเพียงลูกเขยตัวน้อยๆ เขาบีบให้ตายได้ด้วยนิ้วเดียว!
“เฮ้ ไม่เชื่อว่าพวกตาไม่ดีเหรอ?” หยางเฟิงชี้ไปที่เย่เมิ่งเหยียนและถาม “รู้ไหมว่าเธอเป็นใคร?”
“โถ่ เป็นแค่คนทำความสะอาดห้องน้ำของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปที่ ดีตรงไหน?”
"นั่นแหละ! เป็นไปได้ไหมที่ทำความสะอาดห้องน้ำจนรู้สึกภูมิใจในตัวเอง? ตลกจริงๆ!"
"ฮึ!"
หยางเฟิงพ่นลมหายใจเย็นชา
จากนั้นเขาก็ตะโกน:
“ลืมตาให้สุดโตและดูสิ นี่คือประธานเฟิงเมิ่งกรุ๊ป!”
เงียบ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...