เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 298

“แกคอยฉันไว้ ฉันจะไม่ปล่อยแกไปแน่!”

หลังจากทิ้งคำพูดโหดเหี้ยมไว้หนึ่งประโยค

เฉาเจินจึงจากไปอย่างจนตรอก

เขากลัวว่าขืนตัวเองอยู่ที่นี่อีก จะถูกหยางเฟิงต่อยจนตายเข้าจริง ๆ

เถ้าแก่สาวตกตะลึงโดยสมบูรณ์แล้ว

เขานึกไม่ถึงว่า หยางเฟิงจะถึงขนาดที่โหดร้ายเช่นนี้

แม้กระทั่งคุณชายแห่งตระกูลเฉา ก็กล้าต่อย ?

นี่เป็นผู้มีอิทธิพลที่มาจากไหนกัน !

“คิดเงิน!”

หลังจากไล่แมลงวันน่ารำคาญไปแล้ว หยางเฟิงจึงยื่นบัตรธนาคารให้

“อ้อ ๆ ได้เลยค่ะ!”

เถ้าแก่สาวจึงได้สติ รีบไปคิดเงินให้หยางเฟิง

จากนั้น ห่อชุดแต่งงานไว้ให้เรียบร้อย แล้วยื่นให้หยางเฟิงด้วยความนอบน้อม

หากว่า ก่อนหน้าเถ้าแก่สาวดูถูกหยางเฟิงเข้าหน่อยละก็

ในใจของเธอในตอนนี้คงเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

แม้กระทั่งเฉาเจินยังกล้าต่อยอย่างโหดเหี้ยม ทำไมจะให้เถ้าแก่ร้านชุดแต่งงานเล็ก ๆ ดูถูกได้ล่ะ ?

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง

เมื่อครู่เธอเห็นจำนวนเงินคงเหลือที่อยู่ในบัตรธนาคารของหยางเฟิง จึงตกใจเป็นอย่างมาก

หนึ่งหมื่นล้าน！

นั่นเป็นหนึ่งหมื่นล้านถ้วนเลยเชียวนะ !

คนแบบไหน ถึงได้มีเงินมากขนาดนี้กัน ?

เถ้าแก่สาวเอ่ยโน้มน้าวด้วยความปรารถนาดี : “คุณผู้ชาย คุณล่วงเกินเฉาเจินไป เขาจะไม่ปล่อยคุณไว้อย่างแน่นอน ฉันแนะนำให้คุณรีบไปจากที่นี่ดีกว่าค่ะ ที่ฉงโจว ตระกูลเฉาก็คืออันธพาลท้องที่ !”

ได้ยินคำพูดนี้

หยางเฟิงจึงขมวดคิ้วถาม : “ทำไมตระกูลเฉานี้ถึงได้มีอิทธิพลมากที่ฉงโจวล่ะ ?”

เถ้าแก่สาวเหลือบมองดูรอบ ๆ เห็นว่าไม่มีใคร จึงเอ่ยเสียงต่ำ ๆ อย่างระมัดระวัง : “ตระกูลเฉามิใช่แค่มีอิทธิพลมากในท้องที่เท่านั้น เป็นเผด็จการเลยก็ว่าได้ ! ทุกคนที่มาทำธุรกิจ ล้วนต้องผ่านความเห็นชอบจากตระกูลเฉา”

“หากกล้าฝ่าฝืนและต่อต้าน ตระกูลเฉาก็จะลงมือไล่พวกเขาออกไป ดังนั้น คนท้องที่อย่างพวกเราล้วนทำได้แต่โกรธตระกูลเฉาแต่ไม่กล้าพูด……”

ได้ยินดังนั้น

หยางเฟิงจึงเผยสีหน้าเย็นชา

“ขอบใจ !”

เขาก็ไม่ได้พูดอะไรเพิ่ม

จูงมือเย่เมิ่งเหยียน แล้วหยางเฟิงก็ออกไปจากร้านชุดแต่งงาน

เห็นแผ่นหลังของหยางเฟิงจากไป เถ้าแก่สาวส่ายหน้า พลันถอนหายใจโล่งอกเฮือกหนึ่ง

ผู้มีอิทธิพลคนนี้

ไม่ว่าเป็นสถานะอะไร

ล่วงเกินตระกูลเฉาแล้ว เขาต้องตายแน่นอน