เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 319

บนใบหน้าของเฉ่าเจิน ปรากฏความเสียใจอย่างสุดซึ้ง

เขาเสียใจที่ในตอนนั้น เชื่อฟังทำตามคำพูดของเฉ่าปิง และลักพาตัวเย่เมิ่งเหยียน

เขาเสียใจที่ในตอนนั้น ที่เก็บหมาป่าในหนังแกะตัวนี้มาเลี้ยง จึงต้องประสบกับเคราะห์ร้ายอันใหญ่หลวงเช่นนี้

ก่อนหน้านี้ เฉ่าปิงก็เป็นเหมือนกันหมาพันธุ์ปั๊กที่ประจบสอพอคนหนึ่ง

ตอนนี้ เขาได้ฉีกชุดอันจอมปลอมออก และปรากฏธาตุแท้ที่โหดเหี้ยมดุร้ายของตนเองออกมา!

เฉ่าเจินในเวลานี้ ก็หมดเรี่ยวแรงแล้ว

เขากัดฟัน กล่าวอย่างยากลำบากว่า : "เฉ่าปิง ถึงแม้แกจะฆ่าฉัน แกก็หนีความตายไปไม่พ้นหรอก!"

เฉ่าปิงยิ้มเยาะ

ฟู่!

จู่ๆ ระหว่างนั้น

ก็เห็นเขา ออกแรงดึงกริชที่แทงทะลุร่างกายของเฉ่าเจินออกมา

เลือดสีแดงสดก็ทะลักออกมาในทันที

ตุ๊บ!

เสียงหนึ่งดังขึ้น

ร่างของเฉ่าเจิน ล้มลงกับพื้น

เขาล้มลงบนพื้น ประกายของดวงตาทั้งคู่สูญเสียไปโดยสิ้นเชิง คนไม่มีการส่งเสียงแท้แต่น้อย

"ลูกชาย!"

ในชั่วพริบตา

เฉ่าหวู่ฮู๋ดวงตาแดงก่ำ น้ำตาไหลพราก!

เขาร้องคำรามด้วยความโกรธ เดินโซซัดโซเซ โผเข้าไปหาเฉ่าเจิน

"ลูกชาย! ตื่นสิลูกตื่น!"

"ลูกชาย! ลูกอย่าตายนะ!"

แต่ไม่ว่า เฉ่าหวู่ฮู๋จะร้องเรียกอย่างไร

เฉ่าเจินก็ไม่มีการตอบสนองแต่อย่างใด

เฉ่าเจิน ตายแล้วจริงๆ

ไอ้หมาบ้าเฉ่าปิง ฆ่าเฉ่าเจินตาย!

หยางเฟิงเงยหน้าขึ้น มองไปยังเฉ่าปิงอย่างนิ่งสงบ

ดวงตาทั้งคู่ของเขา สงบราวกับน้ำนิ่ง

แต่ใคร ก็ไม่อาจมองเห็นใต้ผิวน้ำได้ชัดเจน ว่าในที่สุดแล้วคืออะไร

ทันใด เฉ่าหวู่ฮู๋ก็เงยหน้าขึ้น

น้ำตาของเขา ไหลอาบแก้ม เขาจ้องมองเฉ่าปิงอย่างโหดเหี้ยม : "เฉ่าปิง กูจะสู้กับมึงให้รู้แพ้รู้ชนะไปเลย!"

พูดจบ

เขาก็พุ่งไปหาเฉ่าปิง

"ฮ่าๆๆ!"

เฉ่าปิงไม่ได้เกรงกลัว

เขาหัวเราะเสียงดัง สีหน้าบ้างคลั่ง : "มาสิ! เฉ่าหวู่ฮู๋ วันนี้ฉันจะส่งแก ให้ตามลูกชายของแกไปอยู่ด้วยกันในหลุมศพ!"

ผลั่ก!

เสียงพูดจบลง