เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 322

แม้ว่าจะมีชีวิตอยู่ ก็เป็นเพียงคนพิการคนหนึ่ง!

ความตาย สำหรับเขาแล้ว อาจจะเป็นจุดจบที่ดีที่สุด!

พลั่ก!

กริชแทงไปที่หน้าอก

เลือดสดๆ ไหลทะลักออกมา

ดวงตาทั้งคู่ของเฉ่าปิง แสดงออกถึงความหลุดพ้น

ถึงแม้ว่าจะไม่ตาย เขาก็เหมือนตายทั้งเป็นอยู่ดี

เพียงแต่

ในดวงตาทั้งคู่ของเขา ยังคงไม่ยินยอมอย่างยิ่ง

ความแค้นที่ฝังลึก!

ความเกลียดชังที่ฝังแน่น!

สิ่งเหล่านี้ล้วนไม่มีการคืนสนอง!

ช่างน่าเสียดาย......

ไม่ว่าเขาจะไม่ยินยอมอย่างไร จุดจบของเขาก็ไม่ถึงวาระแล้ว

ดวงตาทั้งคู่ของเฉ่าปิง ค่อยๆ สูญสิ้นความมีชีวิตชีวาไป

ทิ้งความอาลัยอาวรณ์สุดท้ายเอาไว้บนโลกใบนี้

ตลอดจน ความอาฆาตพยาบาทที่ไม่มีวันลืมเลือนนั้นด้วย......

เฉ่าหวู่ฮู๋เห็นเช่นนั้น ก็ไม่ได้กล่าวอะไร!

แม้ว่าเฉ่าปิงจะตายแล้ว

แต่กริชในมือของเขา ยังคงทิ่มแทงต่อไป

แทงหนึ่งที แล้วก็แทงอีกหนึ่งที

เลือดแดงฉานร้อนผ่าว สาดกระเซ็นมาที่ใบหน้าของเขา

สาดกระเซ็น อยู่บนความเจ็บปวดจากการสูญเสียของเขา!

"พอได้แล้ว!"

เวลานี้

เสียงตะโกนดังทอดเข้ามา

เฉ่าหวู่ฮู๋จึงได้สติ

สีหน้าอันบ้าคลั่ง ค่อยๆ จางหายไป

เขาเงยหน้าขึ้น มองเห็นดวงตาที่เย็นชาคู่นั้นของหยางเฟิง

ตุบ!

ในฉับพลัน กริชของเฉ่าหวู่ฮู๋ ก็ตกลงบนพื้น......

"คุณหยาง......" เฉ่าหวู่ฮู๋กลัวจนตัวสั่นงันงก

ทันใดนั้น

หยางเฟิงจ้องมองเขาด้วยแววตาเยือกเย็น ในสายตาของเฉ่าหวู่ฮู๋ ดูราวกับเทพเจ้าอันสูงส่ง!

"เฉ่าหวู่ฮู๋ แกสร้างหายนะอยู่ในฉงโจวมาหลายปีแล้ว คำพังเพยกล่าวไว้ว่า สวรรค์ยุติธรรมทำผิดก็ต้องถูกลงโทษ วันนี้ เป็นวันประหารชีวิตของแก!"

"เอาคนมา ลากตัวเขาออกไป!"

น้ำเสียงตกลง

เจ้าหน้าที่คุ้มกันสองคนก้าวไปข้างหน้า และลากเฉ่าหวู่ฮู๋ออกไป

ตลอดเส้นทาง

เขาราวกับหมาตายแล้วตัวหนึ่ง ไม่ขยับเขยื้อนเคลื่อนไหว

เขารู้ว่าตนเองนั้นจบสิ้นแล้ว!