เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 328

โต๊ะตรงหน้าของหลันซิน ฉับพลันก็แตกเป็นเสี่ยงๆ!

ทันใดนั้น

หลันซินก็ตกใจจนตัวสั่นไปทั้งตัว

สีหน้าซีดขาวราวกับกระดาษในทันที!

ฉับพลัน ไอ้หน้าบากก็ขมวดคิ้วแล้วกล่าวว่า : "ทำไมได้กลิ่นเยี่ยววะ?"

ได้ยินคำพูดนี้

บนใบหน้าของหลันซินเผยความอับอายออกมา

ชายหน้าบากก้มลงไปมอง

คาดไม่ถึงว่าหลันจะตกใจกลัวจนฉี่ราดเลย!

ไอ้หน้าบากด่าออกมาอย่างรังเกียจ : "แม่งเอ๊ย! อีแก่ คาดไม่ถึงว่าจะกล้าทำอาณาบริเวณของกูให้แปดเปื้อน เชื่อไหมล่ะว่ากูจะฆ่ามึงทิ้งซะเดี๋ยวนี้เลย?"

ชั่วพริบตา เขาก็เดือดดาลขึ้นมา!

หลันซินคุกเข่าลงบนพื้นทันที อ้อนวอนอย่างตัวสั่นเทา : "ขอร้องคุณล่ะ อย่าฆ่าฉันเลย ฉันไม่ได้ตั้งใจ......"

เธอในเวลานี้ มีท่าทีลำพองหยิ่งผยองเหมือนก่อนหน้านี้ซะที่ไหนกัน?

เธอได้กลายเป็นหมาพันธุ์ปั๊กกระดิกหางเพื่อประจบไปแล้ว!

หลันซินรู้ดี

เธออยู่ในบ้านไม่ว่าจะอำนาจบาตรใหญ่แค่ไหน หยางเฟิงและคนอื่นๆ ก็ไม่กล้าทำอะไรกับเธอ ฉะนั้นเธอจึงไม่เกรงกลัวเพราะมีคนหนุนหลังอยู่!

แต่คนเหล่านี้ไม่เหมือนกัน

คนเหล่านี้ ล้วนเป็นคนโหดเหี้ยม!

พวกอันธพาล จะไม่มีคดีฆาตกรรมติดมือซะที่ไหนกัน!

กล้าไปผิดใจกับพวกเขา เท่ากับฆ่าตัวตายแล้วจริงๆ!

ชายหน้าบากลุกขึ้นยืน มองหลันซินด้วยหางตา กล่าวอย่างเหยียดหยามว่า : "เอาคนเข้ามา! ทำให้เธอเห็นว่า หากกล้ามาทำอาณาบริเวณของกูแปดเปื้อนอีก ก็ให้เธอคุกเข่าอยู่บนพื้น และเลียเยี่ยวให้สะอาดหมดจดซะ!"

พูดคำนี้จบ ชายหน้าบากก็หันกลับออกไป

ปัง!

ประตูใหญ่ปิดแน่น

ในห้องส่วนตัว เหลือหลันซินเพียงคนเดียว

เธออยู่เพียงลำพังในห้องวีไอพี อ้างว้าง สิ้นหวัง หมดหนทาง......

ในใจเธอภาวนาไม่หยุด : "ลูกสาว คุณต้องมาช่วยฉันนะ! ไม่เช่นนั้นแม่จะต้องตายอย่างแน่นอน......"

ออกจากห้องส่วนตัวแล้ว

ชายหน้าบากก็มาที่ห้องวีไอพีห้องหนึ่ง