เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 328

โต๊ะตรงหน้าของหลันซิน ฉับพลันก็แตกเป็นเสี่ยงๆ!

ทันใดนั้น

หลันซินก็ตกใจจนตัวสั่นไปทั้งตัว

สีหน้าซีดขาวราวกับกระดาษในทันที!

ฉับพลัน ไอ้หน้าบากก็ขมวดคิ้วแล้วกล่าวว่า : "ทำไมได้กลิ่นเยี่ยววะ?"

ได้ยินคำพูดนี้

บนใบหน้าของหลันซินเผยความอับอายออกมา

ชายหน้าบากก้มลงไปมอง

คาดไม่ถึงว่าหลันจะตกใจกลัวจนฉี่ราดเลย!

ไอ้หน้าบากด่าออกมาอย่างรังเกียจ : "แม่งเอ๊ย! อีแก่ คาดไม่ถึงว่าจะกล้าทำอาณาบริเวณของกูให้แปดเปื้อน เชื่อไหมล่ะว่ากูจะฆ่ามึงทิ้งซะเดี๋ยวนี้เลย?"

ชั่วพริบตา เขาก็เดือดดาลขึ้นมา!

หลันซินคุกเข่าลงบนพื้นทันที อ้อนวอนอย่างตัวสั่นเทา : "ขอร้องคุณล่ะ อย่าฆ่าฉันเลย ฉันไม่ได้ตั้งใจ......"

เธอในเวลานี้ มีท่าทีลำพองหยิ่งผยองเหมือนก่อนหน้านี้ซะที่ไหนกัน?

เธอได้กลายเป็นหมาพันธุ์ปั๊กกระดิกหางเพื่อประจบไปแล้ว!

หลันซินรู้ดี

เธออยู่ในบ้านไม่ว่าจะอำนาจบาตรใหญ่แค่ไหน หยางเฟิงและคนอื่นๆ ก็ไม่กล้าทำอะไรกับเธอ ฉะนั้นเธอจึงไม่เกรงกลัวเพราะมีคนหนุนหลังอยู่!

แต่คนเหล่านี้ไม่เหมือนกัน

คนเหล่านี้ ล้วนเป็นคนโหดเหี้ยม!

พวกอันธพาล จะไม่มีคดีฆาตกรรมติดมือซะที่ไหนกัน!

กล้าไปผิดใจกับพวกเขา เท่ากับฆ่าตัวตายแล้วจริงๆ!

ชายหน้าบากลุกขึ้นยืน มองหลันซินด้วยหางตา กล่าวอย่างเหยียดหยามว่า : "เอาคนเข้ามา! ทำให้เธอเห็นว่า หากกล้ามาทำอาณาบริเวณของกูแปดเปื้อนอีก ก็ให้เธอคุกเข่าอยู่บนพื้น และเลียเยี่ยวให้สะอาดหมดจดซะ!"

พูดคำนี้จบ ชายหน้าบากก็หันกลับออกไป

ปัง!

ประตูใหญ่ปิดแน่น

ในห้องส่วนตัว เหลือหลันซินเพียงคนเดียว

เธออยู่เพียงลำพังในห้องวีไอพี อ้างว้าง สิ้นหวัง หมดหนทาง......

ในใจเธอภาวนาไม่หยุด : "ลูกสาว คุณต้องมาช่วยฉันนะ! ไม่เช่นนั้นแม่จะต้องตายอย่างแน่นอน......"

ออกจากห้องส่วนตัวแล้ว

ชายหน้าบากก็มาที่ห้องวีไอพีห้องหนึ่ง

คนสองสามคนนั่งอยู่ในห้องนั้น

ชายหน้าบากเดินเข้าไปด้วยสีหน้าเคารพนบนอบ กล่าวว่า : "เย่ซิง คารวะผู้นำตระกูล!"

ในเวลานี้

ชายหน้าบากมีความอวดดีเหมือนก่อนหน้านี้ซะที่ไหนกัน

นี่เป็นเหมือนสุนัขเฝ้าบ้านตัวหนึ่ง เมื่อเห็นเจ้านายของตนเอง ก็แสดงสีหน้าประจบสอพลอ

เย่หนานเทียนมีสีหน้าเย็นชา เอ่ยถามว่า : "สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง?"

เย่ซิงหัวเราะอย่างเหยียดหยาม : "ผู้นำตระกูล เดิมทีแล้วอีแก่คนนั้นตกใจกลัวอยู่แล้ว! และหลังจากพูดให้เธอตกใจอีกสองสามประโยค ก็โทรหาลูกสาวอย่างเชื่อฟัง ไม่เพียงเท่านั้น เธอยังตกใจกลัวจนฉี่ราดอีกด้วย!"

ได้ยินเช่นนั้น

มุมปากของเย่หนานเทียนยกขึ้นเล็กน้อย

กราฟ กาสิโนแห่งนี้ เดิมทีแล้วเป็นธุรกิจของตระกูลเย่

มันนำกำไรมหาศาลมาสู่ตระกูลเย่ทุกๆ ปี

และเย่ซิง ก็เป็นผู้รับผิดชอบกราฟ กาสิโนของตระกูลเย่!

ครั้งนี้ที่จัดการกับหยางเฟิง ก็เป็นกำลังหลักอีกด้วย!

เย่หนานเทียนพยักหน้าอย่างพึงพอใจ : "แกทำได้ดีมาก! มีเรื่องอะไร ก็ต้องมารายงานทันที แกออกไปเถอะ!"

"ครับ!" เย่ซิงรีบออกไปทันที

หลังจากที่พวกเขาออกไปแล้ว

เย่โหรวที่อยู่ข้างๆ ก็กล่าวอย่างเป็นกังวลใจ : "พ่อ ท่านจับแม่ยายของหยางเฟิงมา เขาจะมาเหรอ? ตามที่เล่าลือกันมา ความสัมพันธ์ระหว่างหยางเฟิงกับแม่ยายของเขา เหมือนว่าจะไม่ค่อยดีนะ!"

หลังจากได้รับคำสั่งจากเฉินเป่ยเสวียน

เย่หนานเทียนและคนอื่นๆ ก็รีบไปทางตอนใต้ของต้าเซี่ยเตรียมจัดการกับหยางเฟิงทันที

เดิมทีแล้ว

พวกเขากำลังจะไปตงไห่ ถึงอย่างไรที่นั่นก็เป็นซ่องโจรของหยางเฟิง

เพียงแต่ว่าเวลานี้

พวกเขาได้รับข่าวข่าวหนึ่ง

แม่ยายของหยางเฟิง เพราะว่าแพ้พนัน จึงถูกกราฟ กาสิโนกักบริเวณอยู่ที่กาสิโนของตระกูลเย่

หลังจากได้รับข่าวนี้

เย่หนานเทียนจึงเปลี่ยนความคิดทันที หันกลับไปที่กาสิโนแทน

เขาคิดจะใช้ประโยชน์จากหลันซินมาจัดการหยางเฟิง

ด้วยเหตุนี้ สนามรบก็อยู่ไกลฐานที่มั่นของหยางเฟิงด้วย ซึ่งเป็นการลงทุนน้อยแต่ได้ผลตอบแทนมากขึ้นเป็นทวีคูณ!

เย่หนานเทียนยิ้มอย่างเย็นชา : "ลูกสาว คุณวางใจเถอะ! ถึงแม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างหยางเฟิงกับแม่ยายของเขาจะไม่ดีนัก แต่ทว่าเขารักภรรยาของเขามาก! ฉันจับหลันซินมา ให้เธอขอความช่วยเหลือเย่เมิ่งเหยียนลูกสาวของตนเอง"

"เชื่อว่าเย่เมิ่งเหยียนจะต้องไปหาหยางเฟิงเพื่อให้ช่วยอย่างแน่นอน เมื่อถึงเวลานั้น ฉันไม่เชื่อหรอกว่าหยางเฟิงจะไม่มาแต่โดยดี!"