เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 386

เพื่อป้องกันเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น

หยางเฟิงจึงต้องเตือนลั่วเจิ้นตงไว้ก่อน!

เมื่อได้ยิน

ลั่วเจิ้นตงเหงื่อตกอย่างกะทันหัน “ไม่กล้าครับไม่กล้า! ท่านแม่ทัพ ท่านสบายใจได้ ผมจะจัดการด้วยตัวเองแน่นอนครับ!”

เขาไม่กล้าสงสัยคำพูดของหยางเฟิงเลย

ถ้ามีคนกล้าลงมือจริงๆ

เขาจะจัดการโดยไม่ลังเลอย่างแน่นอน!

ถ้าเป็นปกติ

ลั่วเจิ้นตงยังทำเป็นปิดหูปิดตาบ้างได้

ถ้าอยู่ในช่วงเวลาสำคัญนั้น กลุ่มคนสารเลวที่อยู่ข้างล่างกล้าที่จะยื่นมือไปเรื่อยล่ะก็ อย่าหาว่าเขาไม่ปรานี!

หยางเฟิงเหลือบมองลั่วเจิ้นตง ก้าวออกไป หันตัวจากไป

สำหรับเขาแล้ว เรื่องของตระกูลเหอจัดการเสร็จแล้ว

ตั้งแต่นี้ เมืองกาสิโนจะไม่มีตระกูลเหออีกแล้ว!

ส่วนเหอเซิ่งหงที่หนีไป——

เป็นแค่หมาแก่ที่เสียครอบครัวไป!

พลิกคลื่นลูกใหญ่อะไรไม่ได้หรอก!

ตุบ

ตุบ

ตุบ

ฝนกำลังตก

หยางเฟิงตัวคนเดียว ชุดดำร่มดำ จากไปอย่างเงียบๆ

วิตกกังวลอย่างยิ่ง เลือดเหล็ก เพลงสงครามนครที่รกร้างเต็มไปด้วยความผันผวน ค่อยๆร้องออกมาจากมุมปากของเขา

ค่ำคืนอันยาวนานกำลังจะมาถึง

จับมือกัน เดินไปข้างหน้า

ทางไม่ไกล ไม่ต้องตกใจ

ฉันเป็นลูกชายของประเทศชาติ

ฉันคือแสงสว่างของคนในครอบครัว

ระลึกความหลัง ห่วงใยที่สุด

ลมก็คำรามภูเขาก็เอียง เมฆหนาเหมือนหมึกฟ้าก็มืด

ฉันนำหัวศัตรูมาไหว้บรรพบุรุษ ฉันสร้างทางเดินของชาติด้วยเลือดร้อน……

ฟังเพลงสงครามที่ค่อยๆหายไป ลั่วเจิ้นตงถึงได้ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

เขาถึงรู้ว่า หลังของตัวเองเปียกโชกไปด้วยเหงื่อที่เย็นเฉียบหมดแล้ว!

พลังงานของหยางเฟิงที่ปล่อยออกมา น่ากลัวมากจริงๆ

ถึงแม้เขาจะไม่ได้พูดอะไรเลย

แค่ยืนอยู่ตรงนั้น

ก็ให้แรงกดดันกับคนอย่างมาก

ราวกับให้คนไม่สามารถหายใจได้!

มีเพียงผู้ชายแบบนี้ ผู้ชายที่แข็งแกร่งเสียสละเช่นนี้ ถึงเป็นเสาหลักของประเทศชาติได้!