หรือว่าเขาคาดการณ์อนาคตได้เหรอ?
หยางเฟิงส่ายหัวและพูด “ฆ่าแก? เปื้อนมือของฉัน! แกไม่สมควรตายในมือของฉัน ปล่อยแกให้กฎหมายจัดการดีกว่า!”
เมื่อได้ยินแบบนี้
เฉินป้าเซียนโกรธจนสีหน้าแดงก่ำ
ตัวเองไม่สมควรตายในมือของหยางเฟิง?
นี่เป็นการดูถูกขั้นสุดสำหรับเขา!
หยางเฟิงโบกมือแล้วพูด “ใครก็ได้ ลากเขาลงไป!”
พูดแบบนี้เสร็จ
จู่ๆเขาก็หมดความสนุกเล็กน้อย
ไปเอาจริงเอาจังกับคนใจแคบอย่างเฉินป้าเซียน
ลดคุณค่าตัวเองเกินไป!
ลั่วเจิ้นตงยิ้มแล้วพูด “เอาตัวไป!”
เสียงพูดจบลง
พลทหารที่อาวุธครบชุดหลายนาย ลากเฉินป้าเซียนออกไปราวกับหมาที่ตายแล้ว
เฉินป้าเซียนยังคงขัดขืนและด่าทอไม่หยุด “หยางเฟิง ไอ้สารเลว! ถึงฉันจะตาย กลายเป็นผีร้าย ก็จะไม่ปล่อยแกไป……”
หยางเฟิงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะ
ตอนที่แกเป็นคน ฉันยังไม่กลัวเลย
กลายเป็นผีร้ายแล้ว ฉันยังจะกลัวอยู่เหรอ?
“ข้าน้อยปกป้องได้ไม่ดี ท่านแม่ทัพโปรดยกโทษให้ด้วยครับ!”
ถึงแม้เฉินป้าเซียนจะถูกจับ
แต่หยางเฟิงถูกลอบสังหารในพื้นที่ของตัวเอง
ในฐานะเป็นผู้ว่าการเมืองกาสิโนลั่วเจิ้นตงมีความผิดชอบที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
พรึ่บ!
เขาคุกเข่าทั้งสองข้างลงทันที ท่าทางดูจริงใจและหวาดกลัว
หยางเฟิงเหลือบมองเขาเบาๆ พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ลุกขึ้นเถอะ! ครั้งนี้ทำโทษโดยปรับเงินเดือนของนายสามเดือน ถ้ามีครั้งหน้าอีก จะถูกลงโทษอย่างหนัก!”
ลั่วเจิ้นตงนี้ กลับไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีนักฆ่าแอบแฝงตัวเข้ามาในผู้พิทักษ์ของตัวเองเอง
ดูเหมือนว่าในอนาคต อยากจะใช้การใหญ่นั้นเป็นไปไม่ได้แล้ว!
บางที ผู้ว่าการเมืองกาสิโนเป็นจุดสูงสุดในอาชีพการงานของเขาแล้ว!
เพียงแค่การลอบสังหารครั้งเดียว
หยางเฟิงก็ตัดสินประหารอานาคตของลั่วเจิ้นตงไปแล้ว!
เขาไม่ใช้คนไร้ความสามารถ!
คนไร้ความสามารถลง!
คนมีความสามารถขึ้น!
นี่เป็นหลักการการใช้คนของเขามาตลอด!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...