เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 397
เขารู้ว่า ตัวเองไม่มีทางเกลี้ยกล่อมหยางติ่งเทียนได้
สิ่งที่หยางติ่งเทียนตัดสินใจแล้ว ก็ไม่มีใครสามารถห้ามเขาได้
นอกจาก……
คิดถึงตรงนี้
ฟู๋โป๋เงยหน้าขึ้น เหลือบมองหญิงสาวสวยในภาพวาด
คงจะมีแต่เธออยู่ ถึงจะสามารถห้ามหยางติ่งเทียนได้
แต่เสียดายเธอตายไปแล้ว!
หวังว่า หยางติ่งเทียนไปตงไห่ในครั้งนี้
พ่อลูกจะไม่ฆ่ากันเองนะ!
……
ตงไห่
สนามบินนานาชาติ
หยางเฟิงและเสือขาว เดินออกมาจากทางออกวีไอพี
ที่นอกสนามบิน
เย่เมิ่งเหยียนก็รอไว้นานแล้ว
“ที่รัก! ที่รัก!”
หลังจากที่เห็นหยางเฟิง
เย่เมิ่งเหยียนโบกมือ ก้าวไปอย่างคล่องแคล่ว กระโดดขึ้นไปในอ้อมแขนของหยางเฟิง และหนีบขาสวยของเธอไว้รอบเอวของหยางเฟิง
เสือขาวหันหัวไปอย่างเขินอาย……
หยางเฟิงกอดเย่เมิ่งเหยียนไว้แน่นๆ
แทบจะบีบเย่เมิ่งเหยียนเข้าไปร่างกายของตัวเอง
“ที่รัก คำพูดพื้นบ้านพูดได้ดี ไม่เจอวันเดียวเหมือนไม่เจอกันสามปี!”
“หลายวันมานี้ไม่ได้เจอคุณ ฉันคิดถึงคุณจะตายแล้ว!”
“ค่ำคืนที่ไม่มีคุณ ฉันนอนไม่หลับทุกคืนเลย!”
ฟังคำบอกรักของหยางเฟิง
เย่เมิ่งเหยียนหน้าแดง
แต่หลังจากได้ยินคำพูดสุดท้ายของหยางเฟิง เธอก็หยิกเนื้อนุ่มๆที่รอบเอวของหยางเฟิงไปหนึ่งที พูดอย่างเขินอาย “ไอ้คนบ้า คุณพูดอะไรของคุณเนี่ย!”
หยางฟันยีฟันยิ้ม
เขายิ้มแล้วพูดว่า “ที่รัก ที่เค้าพูดเป็นเรื่องจริงนะ เดี๋ยวกลับไปแล้ว ให้เค้าดูแลที่รักดีๆดีไหม?”
เย่เมิ่งเหยียนก้มหัว กระซิบเบาๆ “อืม!”
กำลังพูดอยู่
เธอยังใช้ปลายลิ้นเลียคอของหยางเฟิงอย่างซุกซน
ทันใดนั้น
ความรู้สึกเสียวชาเริ่มมา ยังมีกลิ่นหอมของหญิงสาวด้วย
เลือดร้อนของหยางเฟิง พุ่งกระฉูด!
“เราไปกันเถอะ!”
หยางเฟิงอุ้มยกเย่เมิ่งเหยียนไว้ จากไปด้วยก้าวใหญ่
หน้าของเย่เมิ่งเหยียน แดงกว่าเดิม!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...