เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 402

ราวกับว่าเรื่องนี้

เป็นสิ่งต้องห้ามที่ทิ่มแทงหยางเฟิง!

ล่วงล้ำขีดต่ำสุดของหยางเฟิง!

เย่เมิ่งเหยียนคล้องแขนเขาไว้ กล่าวด้วยหน้าตาเป็นกังวล : “คุณคะ!”

เย่เมิ่งเหยียนก็คิดไม่ถึงเช่นกัน

ว่าตระกูลของคุณตา จะจองหองขนาดนี้

แค่มองท่าทางหวาดกลัวของผู้คนรอบๆ ก็จินตนาการได้แล้ว ว่าตระกูลหลันทำเรื่องชั่วร้ายในตงไห่ระดับไหน

หยางเฟิงหันหน้ามา เหลือบมองเธอแล้วกล่าว : “วางใจเถอะ ผมไม่เป็นไร!”

ตระกูลหลันก็คือตระกูลหลัน

เย่เมิ่งเหยียนก็คือเย่เมิ่งเหยียน

เขาจะไม่เอาความโกรธที่มีต่อตระกูลหลัน มาลงที่เย่เมิ่งเหยียน!

เย่เมิ่งเหยียนสูดหายใจเข้าลึกแล้วกล่าว : “คุณคะ คุณอยากจัดการอย่างไรก็จัดการอย่างนั้นเถอะค่ะ อย่างไรฉันก็ไม่เข้าไปยุ่งอยู่แล้ว!”

เธอรู้ชัดเจน

ครั้งนี้ตระกูลหลันได้แตะต้องขีดต่ำสุดของหยางเฟิงแล้ว

พูดในฐานะเย่เมิ่งเหยียน เธอลำบากใจเป็นอย่างมาก

ฝั่งหนึ่งก็คุณตา

ฝั่งหนึ่งก็สามี

แต่สุดท้ายแล้ว เธอก็เลือกยืนอยู่ข้างหยางเฟิง

เพราะตระกูลหลัน หาเรื่องใส่ตัวเองทั้งนั้น!

เพราะหยางเฟิง คือสามีของเธอ! คือคนที่จะอยู่เคียงข้างเธอไปตลอดชีวิต!

ได้ยินดังนั้น หยางเฟิงก็กล่าวด้วยใบหน้าซาบซึ้ง : “ขอบคุณนะครับ ที่รัก!”

เขารู้ การตัดสินใจครั้งนี้ของเย่เมิ่งเหยียน มันยากเย็นแค่ไหน

เมื่อได้รับความเข้าอกเข้าใจจากเย่เมิ่งเหยียน

ทำให้ในใจของหยางเฟิงนั้นซาบซึ้งเป็นอย่างมาก

การได้มีภรรยาที่เข้าอกเข้าใจเขาเช่นนี้

เขาเลือกไม่ผิดเลย!

“ไอ้หนุ่ม แกกลัวแล้วใช่ไหม?”

“ถ้ากลัวล่ะก็ คุกเข่าลงซะ แล้วเอาหัวโขกพื้นดังๆสักสามที บางทีฉันอาจจะปล่อยแกไปสักครั้ง!”

ตอนนี้

ชายหัวโล้นมีท่าทางลำพองใจเสียเต็มประดา

เขากลับมามีท่าทางอวดเบ่งอย่างก่อนหน้านี้อีกแล้ว

สำหรับเขาแล้ว

ขอเพียงหยางเฟิงรู้จักตระกูลหลัน

ก็จะต้องคุกเข่าขออภัยตัวเองแต่โดยดีอย่างแน่นอน

เขาประพฤติตัวป่าเถื่อนในตงไห่มานานขนาดนี้

แต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยพบเห็น คนที่มันกล้าไม่เคารพต่อตระกูลหลัน!

เพียงแค่เอ่ยชื่อตระกูลหลัน

ไม่ว่าเป็นใคร ก็ล้วนหวาดกลัวจนเยี่ยวเล็ดกันหมด!

“ไอ้สวะ ไร้ค่า ไปตายไป!”