เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 487

"ฉัน……"

โจวซู่เอ๋อร์ชะงักไปชั่วขณะ เพราะไม่รู้ควรจะพูดอะไร

เมื่อเห็นท่าทีของโจวซู่เอ๋อร์ที่ลังเลจะพูด

หยางเฟิงจึงเดินเข้าไปใกล้

โจวซู่เอ๋อร์หันหน้าไปอีกทางทันที ไม่ยอมที่จะมองไปยังหยางเฟิง

เมื่อเห็นเช่นนี้

หยางเฟิงจึงพูดเสียงแข็ง: “คุณป้าโจว หันหน้ามาให้ผมดูหน่อย!”

"ไม่ค่ะ!"

โจวซู่เอ๋อร์ปฏิเสธ

เมื่อเห็นโจวซู่เอ๋อร์ไม่ยอมหันมา

หยางเฟิงพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ: "คุณป้าโจว ถ้าคุณยังทำแบบนี้ ผมจะโกรธแล้วนะ!"

โจวซู่เอ๋อร์ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องหันหัวกลับมา

เมื่อหยางเฟิงเห็นใบหน้าที่บวมแดงของโจวซู่เอ๋อร์ ความโกรธก็ปะทุขึ้นมาทันใด

“นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้น? ใครเป็นคนทำกับคุณแบบนี้?”

หยางเฟิงถามด้วยความโกรธ

โจวซู่เอ๋อร์พูดอย่างอ้ำๆอึ้งๆว่า "ไม่มีใครตบตีฉันค่ะ... ฉันไม่ระวังหกล้มลงเองค่ะ ... "

“หกล้ม?”

หยางเฟิงพูดด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะด้วยความไม่เชื่อ

ถ้าหกล้ม

ทำไมหน้าของโจวซู่เอ๋อร์ถึงเป็นแบบนี้?

นี่มันชัดมากๆ

หน้าของโจวซู่เอ๋อร์ถูกคนทุบตีมาแน่!

พริบตาเดียว

จิตสังหารแผ่ออกมาจากตัวของหยางเฟิง

อุณหภูมิในห้องลดลงอย่างรวดเร็ว

ไม่ต้องพูด เขาก็รู้ว่า

นี่ต้องเป็นฝีมือหลันซินแน่!

เขาไม่พูดอะไร กลับตัวแล้วเดินออกจากห้องไป!

คราวนี้ ถ้าไม่สั่งสอนหลันซินสักหน่อย เธอจะยิ่งได้ใจ

ปล่อยไว้แบบนี้

ไม่รู้ว่าหลานซินจะทำเรื่องอะไรบ้าๆอีก?

“คุณหยาง อย่าไปค่ะ!”

เมื่อเห็นความเดือดดาลของหยางเฟิง

โจวซู่เอ๋อร์รีบดึงมือรั้งหยางเฟิงไว้ทันที

หยางเฟิงหันกลับมาและพูดด้วยความโกรธ: "ไม่ได้! หลันซินผู้หญิงชั่วร้ายคนนั้น ทุบตีคุณขนาดนี้ ผมไม่ปล่อยเธอไว้แน่ ... "

ตึง!

หยางเฟิงยังไม่ทันพูดจบ

โจวซู่เอ๋อร์ก็คุกเข่าลง