เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 516

หลันซินมองหยางเฟิงด้วยสีหน้าที่สงสัย และกล่าวถามว่า: "หยางเฟิง สรุปแล้วทรัพย์สมบัติของตระกูลหลันมีเท่าไรเหรอ?"

ถึงแม้หลันซินจะเป็นสามัญชนคนหนึ่ง

แต่เธอก็ไม่ใช่คนโง่

ทรัพย์สมบัติที่ถูกกฎหมายของตระกูลหลันมีหนึ่งพันล้าน

เช่นนั้นทรัพย์สมบัติที่ไม่ถูกกฎหมายของตระกูลหลันจะต้องมากกว่าอย่างแน่นอน

โลภมากลาภหาย

ถึงแม้หนึ่งพันล้าน สำหรับหลันซินก็มากมายมหาศาลแล้ว

แต่ถ้าสามารถได้เงินที่มากกว่านี้ได้

หลันซินก็จะไม่สนใจ

เผชิญหน้ากับสายตาที่บีบบังคับของหลันซิน

เย่เมิ่งเหยียนที่อยู่ข้างๆ ก็ทนดูต่อไปไม่ไหวแล้ว

เธอจึงลุกขึ้นยืนแล้วกล่าวอย่างไม่พอใจว่า: "แม่ คุณพอได้แล้ว! หยางเฟิงให้คุณหนึ่งพันล้านก็เพียงพอแล้ว คุณอย่าได้คืบจะเอาศอกเลย!"

ได้ยินเช่นนี้

หลันซินก็กระทืบเท้าตะโกนขึ้นมาด้วยความโกรธทันที

"มาว่าฉันได้คือจะเอาศอกได้อย่างไรกัน? ฉันเป็นทายาทตามกฎหมายของตระกูลหลัน หรือว่าฉันไม่ควรจะรู้ว่าตกลงตระกูลหลันมีทรัพย์สมบัติเท่าไรเหรอ?"

เห็นท่าทีที่โลภในเงินทองของหลันซินแล้ว

หยางเฟิงก็ทอดถอนใจอย่างจนปัญญา

"แม่ ตระกูลหลันมีทรัพย์สมบัติมากน้อยแค่ไหน ฉันไม่สะดวกที่จะเปิดเผย ฉันสามารถนำคฤหาสน์ตระกูลหลัน รวมทั้งคฤหาสน์ตระกูลเย่ในอดีตที่หลันเฟิงรับซื้อไปมอบให้กับคุณ คุณว่าเป็นอย่างไรบ้าง?"

หลันซินดวงตาเป็นประกาย

ภายในใจของเธอคิดคำนวณอย่างเงียบๆ

คฤหาสน์ตระกูลหลัน ผ่านการปรับแก้จากหลันเฟิงและคนอื่นๆ แล้ว ตอนนี้หรูหราอย่างมาก

ตามราคาตลาดแล้ว อย่างน้อยที่สุดก็มีมูลค่าหลายร้อยล้าน

ส่วนคฤหาสน์ตระกูลเย่ในอดีตที่หลันเฟิงซื้อไป ถึงแม้จะเล็กไปสักหน่อย

แต่เมื่อผ่านการปรับแก้ของหลังเฟิง จนกลายเป็นคฤหาสน์ตระกูลหลัน ก็นับว่ามีความกะทัดรัดและประณีตงดงาม

ไม่ว่าอย่างไร ก็มีมูลค่าถึงร้อยสองร้อยล้าน

เพียงคิดถึงตรงนี้

ใบหน้านั้นของหลันซินทันใดก็ยิ้มจนกลายเป็นดอกเบญจมาศ

และแอบพูดในใจว่า หยางเฟิงผู้นี้รู้จักเอาตัวรอดจริงๆ

เหอะๆ!

หลันซินกล่าวถาม: "แล้วเงินเหล่านี้ คุณจะจ่ายฉันอย่างไรล่ะ?"

เมื่อเห็นเช่นนี้ หยางเฟิงก็โล่งอก

ในที่สุด เงินเหล่านี้ก็สามารถเติมเต็มความอยากของหลันเฟิงจนอิ่มแล้ว

หยางเฟิงกล่าวอย่างนิ่งๆ ว่า: "คุณไปหาหม่าตงได้เลย หม่าตงจะให้คุณเอง!"