คนกลุ่มนี้บุกเข้ามาห้องทำงานของตนเอง
ยังมาซักถามตนเองอีก?
คิดว่าจะรังแกตนเองได้ง่ายๆ จริงๆ เหรอ?
สวีโหย่วหรงคาดไม่ถึงว่า เย่เมิ่งเหยียนจะกล้าตอกกลับ
เธอจึงกล่าวอย่างเดือดดาลว่า: "ตาบอดเหรอ! จะบอกคุณให้นะ นี่คือคุณหนิงชิงเฉิงประธานชิงเฉิงกรุ๊ปส่วนฉัน——"
"เป็นเลขาฯข้างกายของคุณหนิง!"
ขณะที่พูดถึงประโยคนี้
สวีโหย่วหรงก็เงยหน้า มองเย่เมิ่งเหยียนด้วยสีหน้าเหยียดหยาม
ราวกับว่าเย่เมิ่งเหยียนที่อยู่ตรงหน้าเธอ เป็นเพียงแค่มดที่ต่ำต้อยด้อยค่าตัวหนึ่งเท่านั้น!
เป็นอย่างนั้นจริงๆ!
ด้วยสถานะของสวีโหย่วหรงนี้ ปกติคนที่ประจบประแจงเธอ ล้วนบอกว่าเป็นคนร่ำรวย และมีเกียรติในทุกหนทุกแห่ง!
บริษัทเล็กๆ อย่างเฟิงเมิ่งกรุ๊ป ไม่ได้อยู่ในสายตาของเธอโดยสิ้นเชิง!
ยิ่งไปกว่านั้น
เธอกลายเป็นเลขาฯของหนิงชิงเฉิง ไม่ใช่คนไร้สมองพวกนั้น
เธอครุ่นคิดภายในใจ
ตนเองพูดจาไร้มารยาทหลายต่อหลายครั้ง ก็ไม่เห็นว่าหนิงชิงเฉิงจะห้ามปราม!
นี่ยิ่งทำให้เธอรู้ว่า
ความหมายของหนิงชิงเฉิง ก็คือต้องการให้เธอสั่งสอนเฟิงเมิ่งกรุ๊ป สั่งสอนเย่เมิ่งเหยียน
เวลานี้
เย่เมิ่งเหยียนก็เข้าใจแล้วว่า
คนเหล่านี้ ก็คือคนของชิงเฉิงกรุ๊ป
และสาวสวยเพริศพริ้งที่อยู่บนโซฟาตรงหน้า ไม่พูดจาแม้แต่คำเดียว
ก็คือประธานของชิงเฉิงกรุ๊ปที่มีชื่อเสียงโด่งดัง——หนิงชิงเฉิง!
หนิงชิงเฉิงนั่งอยู่บนโซฟา ค่อยๆ หยิบถ้วยชาบนโต๊ะขึ้นมา
เธอชงชาให้ตนเองถ้วยหนึ่ง แล้วดื่มอย่างช้าๆ
คล้ายกับว่า——
ไม่สนใจแม้แต่น้อย กับคำตำหนิของสวีโหย่วหรงต่อเย่เมิ่งเหยียน
อีกฝ่าย
ช่างเป็นแขกที่แย่เสียจริงๆ!
"หึหึ!"
ทันใดนั้น
เย่เมิ่งเหยียนก็หัวเราะเยาะ แล้วกล่าวอย่างไม่เกรงใจแม้แต่น้อยว่า: "นี่พวกคุณก็คือคนของชิงเฉิงกรุ๊ปใช่ไหม? ฉันยังคิดว่า ในฐานะที่ชิงเฉิงกรุ๊ปเป็นกรุ๊ปที่ใหญ่อันดับหนึ่งในจงโจว แล้วคนภายในจะมีคุณสมบัติครบถ้วน"
"คาดไม่ถึงเลยว่า เลขาฯที่เอาแต่ใจคนหนึ่ง จะกล้ามาตำหนิฉัน หรือคิดว่าเฟิงเมิ่งกรุ๊ปของฉันน่ารังแกเหรอ? เชื่อไหมล่ะว่าฉันสามารถให้ร.ป.ภมาไล่พวกคุณออกไปได้!"
เวลานี้
เย่เมิ่งเหยียนก็เผด็จการขึ้นมาอย่างหาได้ยาก!
คำพังเพยได้กล่าวเอาไว้ว่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...