ถึงแม้หยางเฟิงไม่ได้บอกชัดเจน ว่าชายหนุ่มคนนั้นคือใคร
แต่เย่เมิ่งเหยียนรู้ว่า
ชายหนุ่มคนนั้นก็คือหยางเฟิง!
ส่วนเขา
สามีของตัวเอง!
กลับมีชีวิตที่น่าเศร้าขนาดนี้
จากนายน้อยครอบครัวที่ร่ำรวยคนหนึ่ง
ตกเป็นฝุ่นผงในค่ำคืนเดียว
ถูกพ่อแท้ๆของตัวเอง ไล่ออกจากบ้านอย่างใจร้าย
สุดท้าย
แม้แต่แม่ของตัวเอง ก็ตายในอ้อมกอดของเขา
ความเจ็บปวดแบบนี้
เจ็บจนทำให้คนสงสาร!
ไม่ใช่คนทั่วไปที่จะสามารถเข้าใจได้แน่นอน!
จู่ๆ
เย่เมิ่งเหยียนรู้สึกหัวใจของตัวเอง เหมือนถูกหนอนกัดอยู่!
เธอไม่ได้เจ็บใจเพื่อตัวเอง
แต่เจ็บใจแทนหยางเฟิง
“ขอโทษนะที่รัก! ฉันไม่ควรพูดถึงเรื่องเศร้าของคุณเลย เป็นความผิดของฉันเอง……”
เย่เมิ่งเหยียนกอดหยางเฟิงไว้แน่นๆ
น้ำตาไหลลงมาไม่หยุด อย่างควบคุมไม่ได้
หยางเฟิงยื่นมือ เช็ดน้ำตาตรงหางตาของเย่เมิ่งเหยียนออก ยิ้มแล้วพูด “ยัยบ้า! นี่ไม่ใช่ความผิดของคุณ! ที่ฉันเล่าเรื่องนี้ แค่อยากจะบอกคุณว่า เรื่องราวในอดีตมันเป็นสิ่งที่เจ็บปวดสำหรับฉันหมด ไม่ว่าจะเป็นใคร ไม่ว่าจะเรื่องอะไร ฉันก็จะไม่รื้อฟื้นมันอีก”
“มีแค่คุณและพั่นพั่น ถึงจะเป็นหนึ่งเดียวในชีวิตนี้ของฉัน! แม้ว่าฉันตาย ก็จะไม่ทรยศคุณ! ทรยศต่อครอบครัวนี้……”
“ที่รัก!”
ไม่รอให้หยางเฟิงพูดจบ
เย่เมิ่งเหยียนก็มุดเข้าไปในอ้อมกอดของหยางเฟิงทั้งคน ร้องห่มร้องไห้ขึ้นมา
ถึงแม้ภายนอกหยางเฟิงจะพูดอย่างเฉยๆ
แต่เย่เมิ่งเหยียนรู้ว่า
ในใจของหยางเฟิง เจ็บปวดยิ่งกว่าใครๆอีก
ไม่ว่าคนไหน ถูกพ่อแท้ๆของตัวเองไล่ออกจากบ้าน ก็คงจะเจ็บปวดสาหัสทั้งนั้นแหละ!
จู่ๆเธอรู้สึกว่าตัวเองใจร้ายมาก
ทำไมตัวเองต้องไปเปิดรอยแผลเป็นของหยางเฟิงออกมา?
จะทำให้บาดแผลที่จะหายดีแต่เดิม เลือดไหลออกมาอีกครั้ง!
วินาทีนี้
เย่เมิ่งเหยียนรู้สึกผิดมากๆ!
หยางเฟิงก็กอดเย่เมิ่งเหยียนไว้แน่นๆด้วยมือทั้งสองข้าง
ราวกับว่าจะเอาร่างกาบเย่เมิ่งเหยียนหลอมรวมให้เข้ากับตัวเอง
บนหน้าเขาเผยสีหน้าที่เจ็บปวดออกมา
ถึงแม้หลายปีมานี้ เขาพยายามที่จะซ่อนเรื่องราวในอดีตที่น่าเศร้าเหล่านี้ไว้ในใจลึกๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...