เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 546

พูดแบบนี้เสร็จ

ไป๋หลิงหลงใจแข็ง หันตัววิ่งหนีไป

ต่อมา

สาวกของสำนักหลิงหลงต่างตาย ต่างหนี

ผู้อาวุโสของสำนักหลิงหลงหลายคน ยอมต่อสู้กับสำนักหลิงหลงจนตายเพื่อปกป้องให้ไป๋หลิงหลงจากไป

แต่น่าเสียดายมาก

สุดท้ายแล้วพวกเธอตายกันหมด!

เวลาสั้นๆเพียงไม่กี่วัน

สำนักมังกรพยัคฆ์และสำนักหลิงหลงพังทลายในเวลาเดียวกัน

ทั้งโลกบู๊ภายใต้ของต้าเซี่ยสั่นสะเทือน

สำนักพรรคไม่น้อยต่างตื่นตระหนก

ในเวลานั้น

ตงไห่ เฟิงเมิ่งกรุ๊ป

“ที่รัก วันนี้ฉันได้รับจดหมายจากปู่น้อย ส่งให้คุณ!”

ในมือเย่เมิ่งเหยียนถือจดหมายไว้หนึ่งฉบับ ส่งให้หยางเฟิง

หยางเฟิงรับจดหมายมามองดูไป ด้วยสีหน้าที่อยากรู้อยากเห็น

“จู่ๆปู่น้อย หาฉันทำไม? ยังส่งจดหมาย? มันสมัยไหนแล้ว โทรมาหนึ่งสายก็ได้แล้ว!”

หยางเฟิงเคยไปที่หมู่บ้านตระกูลเย่แค่ครั้งเดียว

กับเย่หลง ก็แค่เคยเจอกันไม่กี่ครั้งเท่านั้น

นี่ไม่ใช่ปีใหม่หรือเทศกาลอะไร

เย่หลงเขียนจดหมายถึงตัวเองทำไม?

เย่เมิ่งเหยียนส่ายหัวแล้วพูด “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน!”

เย่เมิ่งเหยียนก็รู้สึกแปลกเหมือนกัน

ตามความสมเหตุสมผลแล้ว

ลุงน้อยจะเขียนจดหมาย ก็ต้องเขียนถึงพ่อตัวเอง หรือเป็นตัวเอง

ทำไมถึงเขียนถึงหยางเฟิง?

หยางเฟิงขี้เกียจคิดมากขนาดนั้น

แกะจดหมายออกมา อ่านไปหนึ่งรอบ

หลังจากอ่านจดหมายจบแล้ว

สีหน้าของเขาดูแปลกไปเล็กน้อย

“ที่รัก ทำไมเหรอ? ลุงน้อยพูดอะไรกับคุณในจดหมายบ้างเหรอ?”

เย่เมิ่งเหยียนถามด้วยความสงสัย

หยางเฟิงยื่นจดหมายให้เธอ พูดเบาๆ “ไม่มีอะไร ลุงน้อยบอกให้ฉันสองสามวันนี้ว่างๆไปที่หมู่บ้านตระกูลเย่ที!”

ห๊ะ?

เย่เมิ่งเหยียนอ่านจดหมายอีกครั้ง “จู่ๆลุงน้อยให้คุณไปที่หมู่บ้านตระกูลเย่ทำไม?”

หยางเฟิงส่ายหัว “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน!”

กริ๊ง!

เวลานี้นี่เอง