เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 551

สำหรับทั้งต้าเซี่ยแล้ว นี้เป็นความเสียหายเกินจะแบกรับได้

หม่าตงที่อยู่ด้านข้างเมื่อได้ยินประโยคนี้ ถึงขั้นพูดไม่ออก

พวกลูกน้องที่น่ารักของฉัน พลังแห่งหนึ่งกองทหาร

อย่างน้อยก็มีพันกว่าคน

อีกทั้งยังเป็นพลทหารพร้อมด้วยอาวุธครบมือ

เมื่อนึกถึงตรงนี้

หม่าตง ถึงขั้นต้องยืนไว้อาลัย3นาทีให้แก่นักบู๊เหล่านั้น

การบังเอิญเจอหยางเฟิง

นับเป็นเรื่องโชคร้ายของพวกเขาไปแปดชั่วโคตร

หยางเฟิงพยักหน้าด้วยความพอใจพร้อมกับพูดว่า “ดีมาก！ในเมื่อพวกเขากล้ามา งั้นฉันก็จะทำให้พวกเขาไม่มีทางได้กลับไปอย่างแน่นอน！”

เมื่อพูดประโยคนี้

รังสีแรงอาฆาตพลันแผ่ซ่านออกมาจากร่างกายของเขา

“ท่าน แล้วข้าละ？”

หม่าตงถามด้วยความระมัดระวัง

หยางเฟิงปรายตามองเขาแล้วพูดว่า“หลังจากที่พวกเราไปตระกูลเย่ แกก็จงไปดูแลรักษาความปลอดภัยของตงไห่ซะ จำไว้นะ อย่าให้เกิดเหตุการณ์จลาจลใดๆที่ตงไห่ ไม่อย่างนั้นแกจะต้องรับผิดชอบ！”

“ขอรับ！”

ในใจของหม่าตงสั่นกลัว จึงรีบพยักหน้าตอบ

หม่าตงเองก็อยากไปหมู่บ้านตระกูลเย่ ไปเผชิญโลกกว้าง

แต่เขารู้

พลังของตนเองมีขีดจำกัด

ถ้าหากตามหยางเฟิงไปหมู่บ้านตระกูลเย่

เมื่อถึงตอนนั้น เกรงว่าแม้แต่ตายก็ยังไม่รู้ว่าจะตายอย่างไร

หยางเฟิงและอีกสามคนใช้เวลาอันสั้นในการกำหนดกลยุทธ์ให้เรียบร้อย

ปัง！

ในตอนนั้นเอง

ก็เกิดเสียงดังขึ้น

หยางเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อย

“บัดซบ！กล้าดีอย่างไรมาก่อเรื่องให้ข้าถึงที่！”

หม่าตงสีหน้าเปลี่ยนทันที

ตกลงแล้วนี้มันเป็นใครช่างกล้าหาญนัก กล้ามาสร้างเรื่องที่วิลล่าของเขา？

หรือว่าไม่อยากมีชีวิตแล้วงั้นรึ？

“ลูกพี่！”

ขณะนั้นเอง

หนิวต้าลี่รีบวิ่งเข้ามาด้วยสีหน้าตื่นตกใจลุกลี้ลุกลน

หม่าตงจ้องเขาด้วยความโกรธเคือง แล้วพูดว่า“ ไอ้ขยะ เกิดเรื่องอะไรขึ้น ถึงทำให้แกลุกลี้ลุกลนขนาดนี้？”

ท่านแม่ทัพอยู่ที่นี้

หนิวต้าลี่ที่ยังแสดงสีหน้าท่าทางไม่ดีแบบนี้

มีแต่จะทำให้ตนเองขายขี้หน้า

หนิวต้าลี่ตัวสั่นเทาพลางพูดว่า“ลูกพี่ ชายชุดแดงก่อนหน้านี้พาคนมาฆ่าอีกแล้ว！”

“อะไรนะ？”