เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 59

“ช่วยด้วย!”

“ช่วยด้วย ปล่อยพวกเราไปเถอะ!”

สองพ่อลูกเย่กวงตะโกนร้องขอชีวิต

ทั้งสองคิดไม่ถึงเลยว่า ตระกูลเย่แห่งเมืองเอกจะเอาชีวิตของพวกเขาจริงๆ

ก่อนหน้านี้พวกเขาคิดว่า ขอแค่พวกเขามายอมรับความผิด ตระกูลเย่แห่งเมืองเอกจะไม่เอาเรื่องกับพวกเขา

แต่ตอนนี้กลับลากตัวพวกเขาออกไปให้เป็นอาหารหมา

ถ้ารู้แต่แรกว่าจะเป็นแบบนี้ พวกเขาคงไม่มา

ยิ่งคิดทั้งสองพ่อลูกต่างก็ยิ่งรู้สึกผิด

“เดี๋ยวก่อน!”

ในขณะที่สองพ่อลูกเตรียมรอรับความตายอยู่นั้น เย่ห้าวพลันเอ่ยปากออกมา

“พ่อ!”

เมื่อเห็นเย่ห้าวห้ามเอาไว้ เย่หมิงก็หันไปตะโกนใส่เขา

เย่ห้าวกล่าวเรียบๆ ว่า “คิดจะฆ่าพวกมันง่ายๆ เหมือนฆ่าหมาสองตัวงั้นหรือ นั่นมันง่ายเกินไป แต่หากเก็บพวกมันไว้ ฉันยังพอใช้ประโยชน์จากพวกมันได้”

“ขอบพระคุณท่านผู้นำ ไว้ชีวิตไร้ค่าของพวกเราสองพ่อลูกไปเถอะ!”

หลังจากรอดจากความตายมาได้อย่างหวุดหวิด เย่กวงกับเย่ชิวก็รีบคุกเข่าลงแล้วก้มหัวขอบคุณซ้ำแล้วซ้ำเล่า

เย่ห้าวเหลือบมองสองพ่อลูกเย่กวงด้วยสายตารังเกียจแล้วกล่าวว่า “พวกแกอย่าเพิ่งดีใจกันเร็วเกินไป ที่ฉันปล่อยพวกแกครั้งนี้ เพราะฉันมีเงื่อนไข ถ้าพวกแกไม่สามารถทำตามความต้องการของฉันได้ พวกแกก็ยังต้องตายอยู่ดี”

เย่กวงรีบถามขึ้นว่า “ไม่ทราบว่าท่านผู้นำมีเงื่อนไขอะไรหรือ”

เย่ห้าวกล่าวด้วยอารมณ์สงบ “ข้อแม้ของฉันง่ายมาก นั่นคือพวกแกต้องช่วยตระกูลเย่แห่งเมืองเอกแย่งโครงการเขตอุตสาหกรรมของตงไห่มาให้ได้ ในเวลาเดียวกันก็ต้องฆ่าลูกเขยตระกูลเย่คนนั้นให้ได้”

เย่กวงรีบพยักหน้าแล้วกล่าวว่า “ท่านผู้นำเย่ ไม่มีปัญหาเลย พวกเรารับปากว่าจะช่วยพวกท่านทำภารกิจให้สำเร็จ”

ตอนนี้สองพ่อลูกเย่กวงกับเย่ชิวไม่มีหนทางอื่นให้เดินอีกต่อไป ได้แต่ต้องพยายามช่วยตระกูลเย่แห่งเมืองเอกให้สำเร็จ