ผมขาวส่งคนผมดำ
นี่เป็นเรื่องที่เจ็บปวดทรมานที่สุดของโลกมนุษย์
อีกทั้งตัวเองสร้างตระกูลเหออย่างยากลำบาก
ก็ถูกทำลายจนหมดสิ้นด้วยมือหนึ่งของหยางเฟิงแล้ว!
เพื่อแก้แค้น
เขาไม่อยู่ภายใต้คนอื่นก็ไม่ได้
ถูกผู้คุมกฎสิบเห็นเป็นหมาตัวหนึ่งอย่างนั้นเรียกใช้ไปใช้มาตามสบาย!
เขาเป็นเจ้าพนันของเมืองกาสิโนที่ยิ่งใหญ่ เคยได้รับการดูหมิ่นเหยียดหยามอย่างนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?
แต่วันนี้หยางเฟิงในที่สุดก็ตายแล้ว!
น้ำตาแก่ไหลสองบรรทัด อดไม่ได้ที่จะวาดผ่านใบหน้าของเหอเซิ่งหง
วันนี้ยากมากแล้วจริง ๆ !
ใบหน้าของหลี่ซู่มีสีหน้าที่สบาย ๆ
หยางเฟิงตายแล้ว!
ความแค้นที่แขนหักของเขาก็ได้ชำระแล้ว!
มองเห็นแขนเสื้อที่ว่างเปล่าของตัวเอง
หลี่ซู่จู่ ๆ ก็อยากที่จะร้องไห้มาก
ก็เหมือนตอนเด็กอย่างนั้น กระโจนเข้าในอ้อมกอดของแม่ร้องไห้ออกมา!
ตัวเองเป็นผู้คุมกฎของศูนย์พันธมิตรบู๊ที่ยิ่งใหญ่
ตำแหน่งและอำนาจสูงมาก
แต่นับจากเจอหยางเฟิงแล้ว
เขาก็ฝันร้ายไม่หยุด
ตอนนี้ฝันร้ายนี้ในที่สุดก็กระจายหายไปแล้ว!
“ดีสิ!”
“ตัวหายนะนี้ในที่สุดก็ตายแล้ว……”
“โอ้ไชโย!!!”
……
นักบู๊สามพันคนที่มาจากแต่ละสำนักพรรคของโลกบู๊
แต่ละคนยิ่งดีใจกระโดดเหมือนนกกระจอก
พวกเขาเดิมทีมีนับหมื่นคน
ผลคือถูกหยางเฟิงทำร้ายจนตายหลายพันคน
ตอนนี้ก็เหลือเพียงสามพันคนแล้ว
พูดขึ้นมา
ทั้งหมดนี้ต่างก็เป็นหยดน้ำตา!
ตอนนี้หยางเฟิงตัวหายนะคนนี้ในที่สุดก็ตายแล้ว
นักบู๊เหล่านี้แต่ละคนต่างก็ตื่นเต้นดีใจจนน้ำตาไหล
นักบู๊บางคนที่มีความสามารถถนัดใช้ทักษะการออกเสียงในช่องปาก
อดไม่ได้ที่จะเป่าจังหวะบทเพลง《วันดี》
“วันนี้เป็นวันดี……”
“แม่งต่างก็หุบปากให้กู!”
จู่ ๆ
ในเวลานี้
เสียงคำรามด้วยความโกรธระเบิดออกมาเสียงหนึ่ง
เพียงเห็นสีหน้าของเสือขาวขุ่นมัวเหมือนน้ำ สองตาพ่นไฟ
ทั้งตัวกระจายกลิ่นไอการฆ่าที่น่ากลัวพุ่งขึ้นฟ้าออกมา เหมือนยืนยันความเป็นจริง
ท่านแม่ทัพตายแล้ว?
นี่จะเป็นไปได้ยังไง?
ในใจของเสือขาว
ท่านแม่ทัพก็คือเทพ!
เขาเป็นเทพสงครามของต้าเซี่ย!
เป็นไปได้ยังไงที่เขาจะตาย?
จะตายได้ยังไง?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...