ไม่ฆ่าหยางเฟิง
พวกเขาสองคน
ก็จะถูกเพื่อนร่วมโลกบู๊ตอกลงบนเสาแห่งความอัปยศตลอดไป!
หยางเฟิงกวาดตามองสองคนแวบหนึ่งแล้ว
เก็บสายตากลับมาอีก
พูดเบา ๆ “คนพ่ายแพ้!”
“ศูนย์พันธมิตรบู๊ ฟังคำสั่งของฉัน! บุกให้ฉัน!”
“กุ่ยเหมินอยู่ที่ไหน เวลานี้ไม่บุกจะบุกเมื่อไหร่!”
เผชิญหน้ากับการเหยียดหยามของหยางเฟิง
ผู้คุมกฎสิบกับเหลิงฉานก็อดทนต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว
พวกเขาใช้พลังทั้งหมดเริ่มปีนยอดสุด!
ก็ต่อลูกน้องของตัวเอง
ออกคำสั่งดวลตัดสินการต่อสู้แพ้ชนะแล้ว!
“ท่านแม่ทัพได้ปีนถึงยอดสุดแล้ว ฉันตามปกป้องท่านแม่ทัพโดยเร็ว!”
เห็นสภาพการณ์
เสือขาวคำรามด้วยความโกรธเสียงหนึ่ง
ตึ้ง!
ตึ้ง!
ตึ้ง!
สักพัก
องครักษ์มังกรนับร้อยคนก็ตามเสือขาวมุ่งไปข้างหน้าอย่างไม่เกรงกลัว!
“แย่แล้ว คนของหยางเฟิงเคลื่อนไหวก่อนแล้ว!”
“รีบบุก!!!”
“ใช่แล้ว! ช้าไปอีกนิดชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรนี้ก็ต้องถูกหยางเฟิงแย่งไปแล้ว!”
มองเห็นเสือขาวและคนอื่น ๆ ไปแล้ว
ไม่ว่าเป็นศูนย์พันธมิตรบู๊ กุ่ยเหมินหรือนักบู๊คนอื่น ๆ
ต่างก็เคลื่อนไหวแล้ว!
หยางเฟิงยืนอยู่ที่ส่วนยอด
มือไพล่หลังตัวตรง!
เหมือนรูปปั้นอันหนึ่ง!
ในดวงตาของเขา
นักบู๊นับพันคนนี้เหมือนกลุ่มมดที่ต่ำต้อยมาก
ทำให้เขาเกิดความสนใจไม่ได้แม้แต่นิดเดียว!
มอบให้เสือขาวพวกเขาก็เพียงพอแล้ว
“ฆ่า!”
หยางเฟิงเอ่ยปาก
เสียงเยือกเย็นเหมือนพายุหิมะที่ยิ่งใหญ่ของเดือนสิบสอง
“ฆ่า!”
“ฆ่า!”
“ฆ่า!”
ในพริบตา
องครักษ์มังกรที่เข้าสนามล่วงหน้าทั้งหมดก็หันหัว
ระหว่างนั้น
ศีรษะคนกลิ้ง
เลือดไหลพุ่งขึ้นฟ้า!
ทั้งบันไดขึ้นฟ้าเต็มไปด้วยเสียงร้องฆ่าทั้งบริเวณ
เลือดสดย้อมแผ่นดินเป็นสีแดงแล้ว!
ศพปกคลุมบันไดแล้ว!
ผู้คุมกฎสิบกับเหลิงฉานดวงตาแดงก่ำเหมือนจะแตกออกมาอย่างนั้น!
โกรธเกลียด!
ไม่โกรธเกลียดได้ยังไง!
พลังของพวกเขาเวลานี้ก็เหมือนแกะที่ให้ใครมาฆ่าก็ได้อย่างนั้น!
แต่เขาสองคนไม่มีวิธีใด ๆ
ความหวังเดียวก็คือขึ้นไป!
ขึ้นไป
ไปแย่งชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกร!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...