“ไสหัวไปพวกกุ่ยเหมินอย่างพวกเจ้า ไม่ควรค่ากับการที่ตระกูลหนิงของข้าจะร่วมมือด้วย?”
ใครจะไปคิดว่า
หนิงชิงเฉิงเหลือบมองที่ผู้คุมกฎด้วยสายรังเกียจและดูถูกเหยียดหยาม
เมื่อเปรียบเทียบกันแล้วตระกูลหนิง
เป็นถึงตระกูลที่ร่ำรวยแห่งจงโจว
กุ่ยเหมินก็เป็นเพียงแค่พวกหนูสกปรกที่ต้องหลบซ่อนอยู่ในเงามืด
ให้เธอร่วมมือกับหนูสกปรกพวกนี้ ช่างเป็นเรื่องที่น่าขันเสียจริง
“เจ้า……”
ผู้คุมกฎสิบโกรธถึงขีดสุด สีหน้าซีดเผือก
เขานึกไม่ถึงเลยว่าหนิงชิงเฉิงจะเพิกเฉยต่อคำชักชวน
ที่ทำให้เขาตกตะลึงก็คือ
ทุกคนล้วนจ้องมองไปจุดเดียวกัน
เห็นเพียงหนิงชิงเฉิงที่มองไปยังหยางเฟิงอย่างไม่ละสายตา
ค่อยๆก้าวไปหาหยางเฟิงทีละก้าว
ศพบนพื้นมากมาย
เลือดสดไหลนองเต็มพื้น
เธอก็ไม่หวั่น
1 ก้าว!
2 ก้าว!
3 ก้าว……
เมื่อเห็นการกระทำของหนิงชิงเฉิง
ทุกคนต่างก็มีสีหน้าตกตะลึง
ไม่มีใครรู้ว่าคุณหนูใหญ่แห่งตระกูลหนิงต้องการทำอะไร?
ในที่สุด
หนิงชิงเฉิงก็เดินมาหยุดที่ตรงหน้าหยางเฟิง
ทั้งสองมองตากัน ไร้ซึ่งคำพูด
หลังจากเวลานั้น
หยางเฟิงเอาชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรออกมาอ้อมอกพลางถามว่า “เจ้าอยากได้มันงั้นรึ?”
หนิงชิงเฉิงถามกลับไปว่า “หากข้าต้องการมัน เจ้าจะให้ข้าได้หรือไม่?”
หยางเฟิงคิดอยู่ครู่หนึ่งพลันส่ายหัวพลางพูดว่า “ไม่! ถ้าเป็นเจ้า ข้าจะให้เจ้า แต่ด้านหลังของเจ้าเป็นคนของตระกูลหนิงทั้งหมดแม้ว่าข้าจะมอบมันให้กับเจ้า มันก็ไม่ตกอยู่ในกำมือเจ้าหรอก!"
หนิงชิงเฉิงดูแววตาที่จริงจังของหยางเฟิงออก
เธอก็เป็นคุณหนูใหญ่แห่งตระกูลหนิง
ต่อให้หยางเฟิงมอบชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรให้เธอ
ท้ายที่สุดก็ตกอยู่ในกำมือของคนตระกูลหนิงอยู่ดี
แต่ในท้ายที่สุดแล้ว
หยางเฟิงก็ยังเต็มใจที่จะมอบให้เธอ
หนิงชิงเฉิงยิ้มออกมา
รอยยิ้มที่เปรียบเสมือนดอกไม้กำลังผลิบาน เป็นเสน่ห์ของชิงเฉิง
หยางเฟิงถึงยินยอมให้เธอ
นี้เป็นสิ่งที่พิสูจน์ว่า ตนเองก็เป็นคนสำคัญในใจของหยางเฟิง
นี่จะไม่ทำให้เธอยิ้มได้อย่างไร?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...