เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 666

“สมควรตาย！ มึงสมควรตาย！”

ผู้คุมกฎสิบเงยหน้าขึ้น ดวงตาของเขาราวกับจะฉีกกระชากชั้นบรรยากาศและนำพามาซึ่งแต่โทสะและความโกรธา

ลูกกระสูนบินเหล่านี้ ไม่มีทางโจมตีโดนผู้คุมกฎสิบได้อยู่แล้ว

ท้ายที่สุด

การมาเยือน ณ เขตแดนแห่งนี้ของผู้คุมกฎสิบ

การใช้อาวุธความร้อนธรรมดาสังหารเขา แทบจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

“พยายามได้ดี”

เมื่อเห็นผู้คุมกฎสิบพรวดพราดเข้ามา

กัสสปะแสดงท่าทีดูถูกเหยียดหยาม และมุ่งตรงขึ้นไปประจันหน้า

เป็นถึงหนึ่งในจตุขุนพลภายใต้อำนาจของหยางเฟิง เขาผู้ที่ลี้ลับซับซ้อน จะให้ไร้ซึ่งพละกำลังความสามารถได้อย่างไรเล่า？

ตูม！

เสียงดังสนั่นก้องฟ้า

กำปั้นคู่ของกัสสปะและผู้คุมกฎสิบปะทะกัน

ภายใต้ฟากฟ้า

บรรยากาศแต่เดิมที่เต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือดที่เข้มข้น ท้ายที่สุดก็กระจัดกระจายจนหายไป

ช่องว่างกลางระหว่างคนทั้งสอง

พลันก่อเกิดเป็นเกลียวคลื่นพายุทราย

โครม！

หลังจากนั้นเพียงชั่วครู่

ทั้งสองก็ผละตัวออกจากกัน

กัสสปะถอยหลังไปสองสามก้าว

บนใบหน้าของเขาเผยให้เห็นถึงความหวาดผวา

พละกำลังนี้ของผู้คุมกฎสิบ เป็นไปอย่างที่คาดเอาไว้เลย

มิน่าเล่าถึงได้ก่อความยุ่งยากแก่ท่านแม่ทัพได้

สำหรับผู้คุมกฎสิบแล้ว ช่างเป็นเรื่องที่เหลือทน

ร่างของเขาลอยกลับหัว เลือดสดที่ปะปนคลุกเคล้ากับชิ้นส่วนของตับไตไส้พุง ฉีดพ่นออกมาอย่างไม่ขาดสาย

ก่อนหน้านั้น ครั้งเมื่อเขาต่อสู้กับหยางเฟิง

ก็ถูกหยางเฟิงโจมตี และได้รับบาดเจ็บ

มาวันนี้ก็ได้สู้กับกัสสปะอีก

นี่ยิ่งทำให้บาดแผลในร่างกายของเขา ร้ายแรงขึ้นไปอีก

“ช่างเป็นผู้ที่น่ากลัวอะไรเช่นนี้”

“ต้าเซี่ยแห่งนี้ กองทัพผู้ทำสงครามที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ปรากฎขึ้นตั้งแต่เมื่อใดกัน？ เกรงว่าวันเวลาในต้าเซี่ยนี้ คงจะแปรเปลี่ยนไปเสียแล้ว ”

แม้ผู้คุมกฏสิบจะได้รับบาดเจ็บ แต่สติสัมปชัญญะของเขายังคงชัดเจน เขาอาศัยความเร็วในการถอยหลังของร่างกาย วิ่งหนีไปราวสุ้มเสียงที่รวดเร็ว

เขาทราบดี

ถ้าตนไม่หนี ก็มีแต่ต้องตาย！

สิ่งที่ทำให้เขาตกตะลึงก็คือ

ด้วยพละกำลังอันสง่าผ่าเผยของผู้คุมกฎสิบแห่งกุ่ยเหมินเช่นเขา กลับไม่รู้จักต้าเซี่ย เมื่อใดปรมาจารย์ที่ไม่มีผู้ใดทัดเทียมจะปรากฏตัวอีกครั้ง

ดูท่าทางแล้ว อย่างไรเสียก็ยังเป็นคนของกองทัพ

หากบอกให้เขารู้ กัสสปะเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของหยางเฟิง และยังเป็นหนึ่งในจตุขุนพลอีกด้วย เกรงว่าจะตกตะลึงจนกรามค้าง