เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 684

ที่จริงแล้ว

ไม่ใช่ว่าเสือขาวไม่พบศพ

มีศพของเย่ชิวอยู่ด้านใน

แต่เขาติดตามหยางเฟิงมาหลายปี และรู้ถึงความคิดของท่านแม่ทัพได้เป็นอย่างดี

ไม่ว่ายังไง เย่ชิวก็เป็นหลานชายของเย่ไห่

และตอนนี้ก็ไม่ว่าพ่อของตนเป็นหรือตาย หากมารู้ว่าหลานชายของเขา หลายชายเพียงคนเดียวของตระกูลเย่เสียชีวิตแล้วอีก...

เย่ไห่จะรับไม่ไหว!

ยิ่งไปกว่านั้น

การตายของเย่ชิวยังเกี่ยวข้องกับกุ่ยเหมิน

เย่ไห่เป็นเพียงคนธรรมดา

ท่านแม่ทัพคงไม่ต้องการให้เย่ไห่เข้าไปพัวพันกับความแค้นในยุทธภพพวกนี้!

ตึง!

จู่ๆ เย่ไห่ก็คุกเข่าลงบนพื้นและร้องไห้ออกมาอย่างหนัก

“คุณพ่อ! หรือคุณพ่อจะถูกเผาจนเป็นเถ้าถ่านไปหมดแล้ว?”

"ลูกอกตัญญู ยังไม่ทันได้เลี้ยงดูและดูใจบอกลากับคุณพ่อเลย..."

เย่ไห่ร้องไห้ด้วยความเสียใจเป็นอย่างมาก

ไม่มีความเสแสร้งอยู่ในนั้นเลยสักนิดเดียว

แม้ว่าเย่เทียนจะไม่ได้ให้ความสำคัญกับลูกชายคนนี้สักเท่าไหร่

แม้ว่าเย่เทียนเลือกที่จะอยู่ในบ้านพักคนชรา มากกว่าจะมาอาศัยอยู่กับเขา

แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่า เย่เทียนเป็นพ่อของเขา!

และเย่ไห่ก็เป็นลูกกตัญญู

เกิดเป็นลูกชาย

เวลานี้ไม่ร้องไห้ไม่ได้แล้ว!

และก็หยุดเศร้าเสียใจไม่ได้เช่นกัน!

เย่เมิ่งเหยียนเข้าไปปลอบประโลม: "คุณพ่อค่ะ หยุดเศร้าก่อนนะค่ะ บางทีคุณปู่อาจยังไม่ตายก็ได้?"

“ใช่แล้วครับ คุณพ่อ! เมิ่งเหยียนพูดถูก หากไม่พบศพของคุณปู่ ก็พิสูจน์ไม่ได้ว่าปู่ตายแล้ว!”

ดวงตาของหยางเฟิง ปรากฏอาการแปลกๆ ออกมา

เย่เทียน จิ้งจอกเฒ่าตัวนี้ จะยอมตายง่ายๆ ได้ยังไง?

เป็นไปได้มากว่า นี่เป็นแผนที่ไอ้แก่นี่ใช้เพื่อหลบหนีไป!

เพียงแต่ไม่รู้ว่า

ไอ้แก่หนังเหนียวนี่ หนีออกไปแล้ว คิดจะทำอะไร?

"เอาล่ะ!"

“พวกเธอไม่ต้องพูดต่อแล้ว!”

จู่ๆ

เย่ไห่ก็ตะคอกเสียงดัง!

เขาเป็นประธานกรรมการของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปมาตั้งนานจนสามารถเก็บงำอารมณ์ความรู้สึกไม่แสดงออกมาได้ แต่ในตอนนี้ เขากลับยั้งสติไม่อยู่แล้ว!

“ไฟที่ลุกลามขนาดนี้ แล้วคุณพ่อก็อายุตั้งขนาดนั้นแล้ว จะหนีไปได้อย่างไร!”

“เมิ่งเหยียน หลังจากลูกกลับไป เตรียมสุสานให้คุณปู่ของลูกด้วย!”

ไม่พบศพของเย่เทียน ก็ไม่มีทางที่จะจัดงานศพได้อยู่แล้ว

แต่ว่าสุสานยังไงก็ยังต้องเตรียม!

ก็ดีเหมือนกัน...