เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 686

เย่โหรวใช้น้ำเสียงอันสวยเพริศพริ้งกล่าว ในขณะเดียวกันก็ชี้เย่เทียน: "คุณชายสาม นี่คือเย่เทียนอดีตผู้นำตระกูลเย่แห่งตงไห่! การแก้แค้นครั้งนี้ของพวกเรา ก็จะต้องพึ่งพาอาศัยเขา!"

"เย่เทียนเคยพบคุณชายสามแล้ว!"

ตึง!

เย่เทียนคุกเข่าลงอย่างไม่ลังเลใจแม้แต่น้อย!

ต้องการเพียงสามารถแก้แค้นได้

เขาไม่ต้องการเกียรติและศักดิ์ศรีอะไรทั้งสิ้น!

เย่หนานชำเลืองมองเย่เทียนเล็กน้อย และกล่าวอย่างเหยียดหยามว่า: "ตาเฒ่าไม่ได้เรื่องอย่างฉัน จะไปช่วยอะไรได้?"

ในสายตาของเย่หนาน

เย่เทียนเป็นเพียงชายชราวัยแปดสิบคนหนึ่ง

อีกไม่กี่วันก็อาจจะตายแล้ว

ไอ้แก่คนหนึ่งที่ใกล้จะตายเช่นนี้ มีประโยชน์อะไรเหรอ?

เย่โหรวกล่าวอธิบายว่า: "คุณชายสาม แผนการของฉันเป็นเช่นนี้......."

หลังจากฟังจบ

เย่หนานก็หัวเราฮ่าๆ ขึ้นมาเสียงดัง: "ดี! เป็นแผนการที่ดี! สอดคล้องกับความคิดของฉัน! เพียงแต่......หากฉันช่วยเหลือคุณ ฉันจะได้ประโยชน์อะไรล่ะ?"

เห็นรังสีความชั่วร้ายบนใบหน้าของเย่หนานแล้ว

เย่โหรวก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง เดินเข้าไป อิงแอบในอ้อมอกของเย่หนาน แล้วกล่าวอย่างออดอ้อนว่า: "คุณชายสาม เพียงแค่คุณยินดีช่วยเหลือฉัน ถึงเวลาฉันก็จะเป็นของคุณ คุณยังต้องการผลประโยชน์อะไรอีกเล่า?"

"ฮ่าๆๆ!"

เย่หนานหัวเราะเสียงดังด้วยความตื่นเต้นดีใจทันที: "พูดได้ดี! คืนอันคลุมเครือแสนสงแม้จะเป็นระยะเวลาสั้นแต่มีค่ามาก คืนนี้พวกเรามามีความสุขกันเถอะ"

แคว่ก!

พูดพลาง

คาดไม่ถึงว่าเย่หนานจะฉีกเสื้อผ้าเย่โหรวจนไม่มีเหลือต่อหน้าสาธารณชน

ต่อหน้าสิบปรมาจารย์ใหญ่ รวมทั้งเย่เทียนที่คุกเข่าอยู่กับพื้น วิวทิวทัศน์ในฤดูใบไม้ผลิ.......

แต่น่าเสียดาย

วิวทิวทัศน์ในฤดูใบไม้ผลิทางด้านนี้สุดลูกหูลูกตา

แต่ทางด้านนั้นหนาวเหน็บอย่างมาก!

ศูนย์พันธมิตรบู๊!

ในเวลานี้

บรรยากาศในห้องโถงใหญ่กดดันอย่างมาก

เริ่นเทียนสิงนั่งอยู่บนบัลลังก์ทองคำ โดยไม่พูดจา

หลี่ซู่คุกเข่าอยู่บนพื้น เหงื่อที่หน้าผาก หยดลงมาอย่างต่อเนื่อง!

สีหน้าของเขาซีดเผือด ทั้งตัวสั่นสะท้านไม่หยุด

"ความหมายของแกก็คือ การดำเนินการของตงไห่ในครั้งนี้ นอกจากแกแล้ว รวมทั้งเหลิงฉานที่อยู่ด้านใน ต่างก็แพ้ย่อยยับจนหมดสิ้นอย่างนั้นเหรอ?"

เริ่นเทียนสิงกล่าวถามด้วยสีหน้าที่เยือกเย็น

หลี่ซู่กลืนน้ำลายเล็กน้อย แล้วกล่าวอย่างงกๆ เงิ่นๆ ว่า: "ใช่ครับ ท่านเจ้าพันธมิตรใหญ่......"